Ο έρωτας είναι όμως η απόδειξη του αντιθέτου, καθώς πρόκειται για την εμπιστοσύνη στο τυχαίο και το άγνωστο.
Τη στιγμή που βλέπει ο ένας τον άλλον, το βλέμμα σφραγίζει τη συνάντηση, και αυτό είναι ανεξίτηλο!
Αλλά ο έρωτας δε μπορεί να αναχθεί στη συνάντηση, γιατί είναι μια κατασκευή.
Το αίνιγμα του στοχασμού στον έρωτα είναι το ερώτημα αυτής της διάρκειας που εκπληρώνει.
Κατά βάθος το πιο ενδιαφέρον σημείο δεν είναι το ερώτημα της έκστασης των απαρχών.
Υπάρχει βέβαια μια έκσταση των απαρχών, αλλά ένας έρωτας είναι πριν απ' όλα μια διαρκής κατασκευή.
Ας πούμε ότι ο έρωτας είναι μια επίμονη περιπέτεια.
Η περιπετειώδης πλευρά είναι αναγκαία, αλλά η επιμονή επίσης δεν είναι λιγότερο αναγκαία.
Το να τα παρατήσει κανείς με το πρώτο εμπόδιο, με την πρώτη σοβαρή διχογνωμία, με τα πρώτα προβλήματα δεν είναι παρά μία παραμόρφωση του έρωτα.
Ο αληθινός έρωτας είναι εκείνος που θριαμβεύει διαρκώς, ενίοτε με δυσκολία, στα εμπόδια που ο χώρος, ο κόσμος και ο χρόνος βάζουν μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου