Σε αυτό το άρθρο, θα μελετήσουμε τη σύνδεση του έρωτα ανάμεσα σε αυτό που ο καθένας φαντάζεται ότι θα βιώσει όντας ερωτευμένος και στην πραγματικότητα που επιφυλάσσει τις δικές της εκπλήξεις.
Πριν ξεκινήσουμε μία νέα γνωριμία ή πριν δημιουργήσουμε μία καινούργια σχέση χρειάζεται να έχουμε αποδεχτεί πρώτα απ’ όλα τον ίδιο μας τον εαυτό. Να μας αγαπήσουμε, να μας αποδεχτούμε άνευ όρων για αυτό ακριβώς που είμαστε. Κάτι τέτοιο δηλώνει ότι έχουμε δουλέψει προσωπικά με τον εαυτό μας, έχουμε επενδύσει στην αυτογνωσία μας προσφέροντας πρώτα σε εμάς τον απαραίτητο σεβασμό και άνευ όρων αποδοχή.
Προσδοκίες στις σχέσεις
Κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να προσφέρουμε αυτή την αποδοχή και στους άλλους ανθρώπους γύρω μας. Μία παγίδα – κίνδυνος, η οποία συχνά πλήττει τις διαπροσωπικές σχέσεις είναι οι υψηλές προσδοκίες που δημιουργούν οι σύντροφοι ο ένας για τον άλλον και πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Δεν είναι λειτουργικό να δημιουργούμε την προσδοκία μιας τέλειας σχέσης ή ενός τέλειου συντρόφου γιατί κάτι τέτοιο είναι τελείως ουτοπικό και δεν μπορεί να βιωθεί πραγματικά. Κανείς δεν είναι τέλειος όπως ούτε και εμείς οι ίδιοι και αυτή ακριβώς είναι η ομορφιά της ζωής. Το γεγονός δηλαδή ότι μπορούμε να είμαστε ανοιχτοί, μπορούμε να είμαστε ευάλωτοι και να αποκαλύψουμε εμπειρίες που μας πλήγωσαν ή πτυχές της προσωπικότητάς μας που επιθυμούμε να εξελίξουμε. Αυτή είναι η ομορφιά της ανθρώπινης αυθεντικής επικοινωνίας και εξέλιξης.
Χέρι-χέρι με τρυφερότητα και ζεστή αγκαλιά οι σύντροφοι μπορούν να βιώσουν την καθημερινότητα με ευγνωμοσύνη, χαρά και να εξελιχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα.
Οι υψηλές προσδοκίες εγκλωβίζουν τους συντρόφους.
Όταν κάποιος αισθάνεται ότι υπάρχει ένας υψηλός πήχης, τον οποίο χρειάζεται να υπερβεί τότε καταπιέζεται, αγχώνεται και λειτουργεί ψυχαναγκαστικά τόσο για τον ίδιο του τον εαυτό όσο και για την σχέση σαν ολότητα και ενότητα.
Καθένας χρειάζεται να απολαμβάνει την ελευθερία να μπορεί εκφραστεί και να ξεδιπλώσει αυτό που πραγματικά είναι στη σχέση χωρίς να καταπιέζεται να λειτουργεί μέσα σε συγκεκριμένα αυστηρά κουτάκια και πλαίσια.
Συντροφική συμμαχία
Είναι σημαντικό να χτιστεί η συντροφική συμμαχία, να αισθάνεται δηλαδή ο κάθε σύντροφος ότι στο πρόσωπο του άλλου βλέπει έναν διαθέσιμο ενεργητικό ακροατή, έναν υποστηρικτή- έναν σύμμαχο ζωής. Έναν άνθρωπο δηλαδή που τον αγαπά και μπορεί να τον υποστηρίξει με σεβασμό και αποδοχή σε κάθε φάση της ζωής του, δίνοντάς του αγάπη, τρυφερότητα και στοργή.
Από την άλλη πλευρά, ο έρωτας δεν είναι δεδομένος. Χρειάζεται δουλειά και αμοιβαία προσπάθεια και από τους δύο συντρόφους. Πολλές φορές η καθημερινότητα είναι ισοπεδωτική, οι επαγγελματικές και κοινωνικές υποχρεώσεις είναι εξαιρετικά απαιτητικές και οι δύο σύντροφοι είναι καλό να είναι επάγρυπνοι και να φροντίζουν τη μεταξύ τους διαπροσωπική σχέση τροφοδοτώντας τη με όμορφες στιγμές.
Καθετί όμορφο χρειάζεται προσπάθεια για να μπορέσει να ανθίσει, να ευωδιάσει και να αποδώσει καρπούς. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τον έρωτα.
Το ασυνείδητο στις διαπροσωπικές σχέσεις
Ένα σημαντικό ζήτημα είναι το κομμάτι της εξερεύνησης του ασυνείδητου. Στις διαπροσωπικές σχέσεις λόγω της εγγύτητας και της οικειότητας που αναπτύσσεται μεταξύ των συντρόφων ουσιαστικά αναβιώνει ο δεσμός προσκόλλησης που αναπτύχθηκε στους συντρόφους με τους φροντιστές τους κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας.
Όταν ένα παιδί ανατράφηκε με ασφαλή τύπο προσκόλλησης λαμβάνοντας αγάπη, στοργή και συναισθηματική διαθεσιμότητα και στο μέλλον στις διαπροσωπικές του σχέσεις με τον σύντροφό του θα αισθάνεται ότι αξίζει να εισπράξει και να δώσει αγάπη, τρυφερότητα και αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Σε περίπτωση όμως που έχει αναπτυχθεί ανασφαλής τύπος προσκόλλησης τότε είναι πιθανόν η/ο σύντροφος να μην εμπιστεύεται τον άνθρωπο που έχει επιλέξει να συμπορευτεί, να βιώνει ανασφάλειες ή φόβους εγκατάλειψης.
Οι άνθρωποι πολλές φορές πηγαίνουν σε αυτό το μοτίβο των σχέσεων που τους είναι γνώριμο, οικείο από την παιδική τους ηλικία και όχι σε αυτό που επιθυμούν ουσιαστικά.
Όταν κάποιος αισθάνεται ότι επαναλαμβάνει στις σχέσεις του το ίδιο μοτίβο δυσλειτουργικών σχέσεων, παραδείγματος χάριν εάν επιλέγει ανθρώπους οι οποίοι είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι, είναι σημαντικό να εξερευνήσει με την βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας, πώς να κάνει συνειδητές και λειτουργικές για εκείνον επιλογές και στον τομέα της συντροφικότητας.
Υγιή όρια διαπροσωπικών σχέσεων
Ο έρωτας μπορεί να κυριεύσει τον νου και την καρδιά του ανθρώπου χρειάζεται όμως προσοχή στην τήρηση υγιών ορίων στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Τα όρια διασφαλίζουν σεβασμό στην επικοινωνία των συντρόφων. Σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαίωμα κάποιος να ασκήσει βία εις βάρος του άλλου για να μπορέσει να την κρατήσει ή να τον κρατήσει κοντά του ή να προσπαθεί εξαναγκαστικά να αλλάξει τον άλλον.
Η συντροφικότητα είναι φυτώριο αγάπης, υγιούς συνύπαρξης και χαράς, μέσα από το οποίο οι άνθρωποι μπορούν να τροφοδοτούν τη ζωή τους με όλα αυτά τα ευχάριστα και αναζωογονητικά συναισθήματα.
Για να βιώνεται όμως η συντροφικότητα σε ένα υγιές και λειτουργικό πλαίσιο είναι απαραίτητη η αμοιβαία προσπάθεια ούτως ώστε το συναίσθημα του έρωτα να ανθίσει και να χαρίσει καρπούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου