Η επικράτηση της γνώμης που, διαμέσου του λόγου, οδηγεί στο καλύτερο και κυριαρχεί, ονομάζεται σωφροσύνη∙ ενώ η επικράτηση της επιθυμίας η οποία, κυριεύοντάς μας, μας οδηγεί ασυλλόγιστα προς τις ηδονές, ονομάζεται ύβρις.
Όμως η ύβρις έχει πολλά ονόματα, επειδή είναι πολυμελής και πολύμορφη. Και όποια από αυτές τις μορφές συμβεί να υπερισχύσει, δίνει το όνομά της σε εκείνον που τη διαθέτει, όνομα ούτε όμορφο, ούτε τιμητικό για εκείνον που το έχει. Έτσι, παραδείγματος χάρη, όταν η επιθυμία για το φαγητό επικρατήσει του λόγου που τείνει στο άριστο και των άλλων επιθυμιών, ονομάζεται λαιμαργία, και δίνει το αντίστοιχο όνομα σε όποιον την έχει∙ όταν πάλι γίνει τύραννος η επιθυμία για το μεθύσι, και οδηγεί εκείνον που την έχει στο ποτό, είναι φανερό ποια προσωνυμία θα πάρει αυτός∙ και είναι προφανές ότι τα συγγενικά με αυτά ονόματα, που αφορούν σε συγγενικές επιθυμίες, υπαγορεύονται από την επιθυμία που κάθε φορά κυριαρχεί.
Πλάτων, Φαίδρος (237d-238b)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου