ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Αἴας (1163-1184)

ΧΟ. ἔσται μεγάλης ἔριδός τις ἀγών.

ἀλλ᾽ ὡς δύνασαι, Τεῦκρε, ταχύνας
1165 σπεῦσον κοίλην κάπετόν τιν᾽ ἰδεῖν
τῷδ᾽, ἔνθα βροτοῖς τὸν ἀείμνηστον
τάφον εὐρώεντα καθέξει.
ΤΕΥ. καὶ μὴν ἐς αὐτὸν καιρὸν οἵδε πλησίοι
πάρεισιν ἀνδρὸς τοῦδε παῖς τε καὶ γυνή,
1170 τάφον περιστελοῦντε δυστήνου νεκροῦ.
ὦ παῖ, πρόσελθε δεῦρο, καὶ σταθεὶς πέλας
ἱκέτης ἔφαψαι πατρός, ὅς σ᾽ ἐγείνατο.
θάκει δὲ προστρόπαιος ἐν χεροῖν ἔχων
κόμας ἐμὰς καὶ τῆσδε καὶ σαυτοῦ τρίτου,
1175 ἱκτήριον θησαυρόν. εἰ δέ τις στρατοῦ
βίᾳ σ᾽ ἀποσπάσειε τοῦδε τοῦ νεκροῦ,
κακὸς κακῶς ἄθαπτος ἐκπέσοι χθονός,
γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος,
αὕτως ὅπωσπερ τόνδ᾽ ἐγὼ τέμνω πλόκον.
1180 ἔχ᾽ αὐτόν, ὦ παῖ, καὶ φύλασσε, μηδέ σε
κινησάτω τις, ἀλλὰ προσπεσὼν ἔχου.
ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ᾽ ἀνδρῶν πέλας
παρέστατ᾽, ἀλλ᾽ ἀρήγετ᾽, ἔστ᾽ ἐγὼ μόλω
τάφου μεληθεὶς τῷδε, κἂν μηδεὶς ἐᾷ.

***

ΧΟ. Φτάνει όπου να ᾽ναι η ώρα μεγάλης διαμάχης,
γι᾽ αυτό, όσο γίνεται πιο γρήγορα, άνοιξε βήμα, Τεύκρο,
ψάξε γι᾽ αυτόν τάφρο βαθύ, όπου, στο σκοτεινό του
κοίλωμα, τον τάφο του αυτός θα βρει,
να τον θυμούνται όλοι.
ΤΕΥ. Μα νά, στην ώρα φτάνουν ο γιος του κι η γυναίκα του,
1170 για να φροντίσουν την ταφή του δύσμοιρου νεκρού.
Πλησίασε, αγόρι μου, στάσου κοντά, ακούμπησε
ικετεύοντας το σώμα του πατέρα που σ᾽ έφερε στον κόσμο.
Γονάτισε προσπέφτοντας, στα χέρια σου κρατώντας
τρεις πλεξούδες· τη δική μου, αυτής εδώ και τη δική σου
—της ικεσίας θησαυρό. Κι αν κάποιος του στρατού τολμήσει
να σ᾽ αποσπάσει βίαια απ᾽ τον νεκρό πατέρα σου,
κακήν κακώς άταφος να ξεπέσει, έξω από την πατρίδα του,
κι όλη η γενιά του σύρριζα να κοπεί, έτσι όπως κόβω τώρα
εγώ αυτή μου την πλεξούδα.
1180 Πάρ᾽ την, παιδί μου, κράτα την γερά, κανείς
να μην σε ξεκουνήσει, σκύψε και μείνε εκεί.
Κι εσείς παρασταθείτε, σαν άντρες, όχι σαν γυναίκες,
υπερασπιστές του, ωσότου εγώ ξαναγυρίσω,
εξασφαλίζοντας πρώτα τον τάφο του, όποιος
κι αν πάει να μ᾽ εμποδίσει.