ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΙΑ ΤΟΥ ΜΙΘΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
ΓΙΑΤΊ ΈΓΙΝΑΝ ΌΛΑ ΑΥΤΆ; γιατί τόσο μίσος που δεν ταιριάζει σε θρησκεία; που ακόμα και ο πλέον μισαλλόδοξος βάρβαρος δεν φτάνει σε τέτοια πώρωση...ο χριστιανισμός γιατί ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε μίσος, επιλεκτικά, στοχευμένα και ειδικά ΜΟΝΟ στον Έλληνα;
-Γιατί δεν μίσησε τόσο κανένα άλλο έθνος από τα τόσα που ήταν ταυτόχρονα υπόδουλα στην Ρωμαίικη αθλιότητα του ψευδο-Βυζαντίου;
-Γιατί ο αλλόθρησκος Ρωμιός αυτοκράτορας το επέτρεψε;
...Και γεννάται αμέσως το ερώτημα, ΠΌΤΕ ο ξεχασμένος και σχεδόν ανύπαρκτος μέχρι την εποχή του Κωνσταντίνου χριστιανισμός, ξαφνικά θέριεψε, έγινε από τη μια μέρα στην άλλη ο αγαπημένος του Αυτοκράτορα ο οποίος αν και Μιθραϊστής μέχρι τον θάνατο του, αντί τον τότε διαδεδομένο Μιθραϊσμό, ξαφνικά επιβάλλει δια ροπάλου τον χριστιανισμό, ο οποίος την ίδια μέρα κιόλα ξεκίνησε αυτό το επιλεκτικό μίσος εναντίον του συγκεκριμένου Ελληνικού Έθνους;
Πως κι έχει τη δύναμη η θνήσκουσα αντι-Ρωμαϊκή δήθεν θρησκευτική οργάνωση του Εβραίου Σαούλ (Παύλου), που είχε σκοπό να γκρεμίσει την Ρώμη εκ των έσω για να απελευθερώσει την Ιουδαία, ...πως μπόρεσε να "αναστηθεί" εν μία νυκτί και να επιβάλει με ωμή αυταρχικότητα την εσωτερική πολιτική του κράτους το οποίο είχε προσπαθήσει να υπονομεύσει;
Πως και ο Ρωμιός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος όχι μόνο το επέτρεψε αλλά και το επέβαλε με θέρμη;
...τόσο βλάκας ήταν ή πολλά παμπόνηρος, που πήρε μια θνήσκουσα, σχεδόν ανύπαρκτη πια, ανατρεπτική αντικρατκή οργάνωση και την πρόβαλε ως αναγνωρισμένη του κράτους δήθεν θρησκεία με μόνο όρο και πραγματικό σκοπό την κατεδάφιση του Ελληνισμού, διότι η τεράστια Αυτοκρατορία των Ρωμαίων της Ανατολής των Ρωμιών πλέον κινδύνευε να διαλυθεί.
Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινή ΘΑΝΑΤΟΥ. Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα και έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους Έλληνες μόνο με λύσσα. Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του ψευδεπίγραφου "Βυζαντίου" και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον Έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό.
ΓΙΑΤΙ;
Για να λάβουμε τις λογικές αυτονόητες απαντήσεις ας τα δούμε με νηφαλιότητα όλα από την αρχή:
Όλες οι αιμοδιψείς εντολές του Γιαχβέ (Θεού) στην "Βίβλο" αποσκοπούσαν στην πρόθεση των συγγραφέων, που κατασκεύασαν αυτόν τον χαρακτήρα ματαιόδοξου και αυταρχικού μονάρχη, να προτρέπουν μέσω του φόβου έναν βάρβαρο λαό να καλυτερεύσει τις συνθήκες διαβίωσης του. Ο χριστιανισμός όμως γιατί αναμοχλεύει αυτήν την τακτική του τρόμου και απαιτεί ακόμα πιο αιμοσταγείς επιταγές;
Συνήθως εξιστορούμε το μένος των παπάδων και την θηριωδία των αυτοκρατόρων στην σφαγή των Ελλήνων και στο γκρέμισμα του Ελληνισμού, αλλά μάλλον από το αρνητικό επώδυνο συναίσθημα που προκαλεί η αφήγηση αλλά και από την ικανοποίηση ότι καταφέραμε σε πέρας ένα σημαντικό μήνυμα, ...προσπερνάμε αλόγιστα κάτι εξόχως σημαντικό:
- Θα έπρεπε οι παπάδες να είναι πολύ πιο μανιασμένοι κατά των Ελλήνων (που είναι βέβαια υπερβολή ακόμα και για ανείπωτη μισαλλοδοξία βαρβάρων) και να προτρέπουν την εξόντωση Ελληνισμού στους αυτοκράτορες οι οποίοι θα έπρεπε κάποιες φορές τουλάχιστον να είναι κάπως απρόθυμοι να υπακούσουν τους θρησκευτικούς ηγέτες γιατί αν δεν υποτιμάμε την νοημοσύνη κανενός, αυτοί που μπορούν να έχουν τα πάντα γιατί να είναι πιστοί σε ανοησίες;
Όμως αν κοιτάξουμε με προσοχή, η μεθοδικά συνεχιζόμενη επί αιώνες θηριωδία των αυτοκρατόρων, στηριζόμενη και με διαχρονικά συνεχιζόμενο νομοθετικό πλαίσιο, υπερβαίνει κατά πολύ το μένος των παπάδων. Ας θυμηθούμε ότι ο αυτοκράτορας προέδρευε της «ιεράς» συνόδου και κατεύθυνε τις αποφάσεις της. Πολύ αργότερα "σηκωθήκαν τα αγγούρια και πήδηξαν τον μανάβη", οπότε η εκκλησιαστική αρχή έστεφε αυτοκράτορες και ασκούσε επιρροή στην επιλογή τους.
Οδηγούμεθα λοιπόν στην υποψία πως το σχέδιο εξόντωσης του ελληνισμού ξεκινά από την πολιτική ηγεσία. Υπήρχε όμως κίνητρο;
Την ιδέα την έδωσε ο αείμνηστος Δ. Λιαντίνης σε μια διάλεξη του σε φοιτητές στο θέατρο του Ηρώδη του Αττικού με τίτλο «πέθανε ο θεός»…μεταξύ άλλων είπε: «ο Χριστός με την σπάθα του σκότωσε τον αρχαίο κόσμο» πώς; «με την απόλυτη ανατροπή των αξιών του αρχαίου κόσμου…. Η δύναμη έγινε αδυναμία, ο πλούτος φτώχεια, η γνώση επιδίωξη της πνευματικής πτώχευσης».
...Βέβαια και στην πραγματικότητα ακολούθησε η πλήρης ανατροπή του αξιακού συστήματος των Ελλήνων. Γιατί όμως; Δεδομένης της αποδεδειγμένης ιστορικής ανυπαρξίας του Ναζωραίου, τότε ποιος είχε κίνητρο να το επιδιώξει; Και ποιόν εννοεί ο Λιαντίνης; Πολλά στοιχεία από την μελέτη των κειμένων της λεγόμενης "Καινής Διαθήκης" συμπλέουν στο πότε και στο γιατί της τερατογέννεσης του χριστιανισμού. ...προφανώς ο μεγάλος Έλληνας δάσκαλος ήξερε! όμως συνεπής με τους κανόνες της λογικής και κατά συνέπεια και της ελληνικής διδασκαλίας, δεν λέει, δεν αποκαλύπτει αλλά προσφέροντας συνταραχτικά στοιχεία, κινεί το ενδιαφέρον για αμφισβήτηση και αναζήτηση ώστε ο καθένας να φτάσει ίδιων δυνάμεων στο ξέφωτο της αλήθειας και ενδόμυχα να την ομολογήσει. Σοφή προσέγγιση γιατί ζούμε στην εποχή που κυριαρχεί το ασύστολο ψεύδος (κρυφό σχολειό, "Βυζάντιο" κλπ) και κυβερνά το χρήμα...
Οι εντολοδόχοι του Ηλιολάτρη Μιθραϊστή "Μεγάλου" Κωνσταντίνου, οι κρυφοί συγγραφείς(και όχι αντιγραφείς ή μεταφραστές) των ευαγγελίων (που για να μην αμφισβητούνται, στο εξής θα λέγονται θεόπνευστα), δεν ανησύχησαν για κάποια αντίδραση για τα τερατώδη εδάφια που προσέθεταν παρά το ότι βρίσκονταν στο επίκεντρο ενός τεράστιου πολιτισμού. Ο αυτοκράτωρ ήτο σίγουρος πως ουδείς των αντιφρονούντων δεν θα εγείρετο από την τάφρο του αίματος. Ήταν αποφασισμένος. Έπρεπε...
Η τεράστια Αυτοκρατορία των Ρωμαίων της Ανατολής κινδύνευε να διαλυθεί. Πάρα πολλά διαφορετικά έθνη, ήθη και έθιμα, για τον καθένα χρειάζονταν διαφορετική αντιμετώπιση ...και πάνω από όλα αυτά απλώνονταν όλο και περισσότερο το Ελληνικό αξιακό σύστημα: η γνώση, η παιδεία η φιλοσοφία, η κοινή Λογική, οι ελεύθερη έκφραση, η Παρρησία, η Αρετή, η Δικαιοσύνη, ο Έρωτας για Ελευθερία, ο Ηρωισμός, η Δημοκρατία, η ευσεβής αλλά και αμφίδρομα φιλική στάση του Ανθρώπου έναντι του Σύμπαντος Κόσμου και της Νομοτέλειας του. Ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ ενοχλημένος. Σε τέτοιο κλίμα πώς να επιβληθεί η τυραννία; Η στρατιωτική βία δεν έφτανε πια.
Με τις πολύτιμες συμβουλές της μητέρας του, η οποία είχε φίλους συμβουλάτορες κάποιους Ιουδαίους απεσταλμένους, στων οποίων τις μακροχρόνιες φιλοδοξίες για παγκόσμια κυριαρχία βόλευε γάντι όσα συμβούλευσαν την κυρά Ελένη (πρώην πόρνη στο καπηλιό του πατέρα της) να πείσει το καμάρι της εν καιρό πως η μόνη λύση ήταν η ανατροπή του επικρατούντος ελληνικού Αξιακού συστήματος, το οποίο εμπόδιζε και τα κυριαρχικά σχέδια των Ιουδαίων που επίσης απαιτούσε αποβλακωμένες κοινωνίες, αποκομμένες από τον εθνισμό τους. Όμως στην παρούσα Ελληνιστική κοινωνία που οι μορφωμένοι με κριτική ικανότητα πλειοψηφούσαν ήταν αδύνατον η προσχεδιασμένη ανατροπή των Αξιών. Ούτε ο αυτοκράτορας μπορούσε να προκαλέσει ανοιχτή σύγκρουση, η διάλυση θα ερχόταν μια ώρα αρχύτερα. Έπρεπε όμως... ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΜΠΟΛΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΟΙΟΓΕΝΗ ΥΠΑΚΟΥΗ ΜΑΖΑ, ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ. και το κύριο εμπόδιο, ο εχθρός, λέγονταν Ελληνισμός με ότι περιλάμβανε.
Γι' τον σκοπό αυτό χρειαζόταν οι αυστηρές επιταγές μιας νέας θρησκείας καλυμμένης στον χιτώνα της παλαιότερης κι επικρατέστερης, με απαλή σταδιακή επικάλυψη με το εκκολαπτόμενο χριστιανικό κατασκεύασμα.
Η ΛΕΞΗ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΕΠΙ 1.500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ!
Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο χριστιανισμός στην εποχή του Κωνσταντίνου δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος, οι χριστιανοί αποτελούσαν τότε μια πολύ μικρή μόνο μερίδα του πληθυσμού περίπου 3-5% του πληθυσμού της αυτοκρατορίας, μια ασήμαντη και ανίσχυρη ομάδα, απομεινάρια του αποτυχημένου αντιρωμαϊκού Παυλικού κινήματος, οπότε δεν ήταν καθόλου αυτονόητη ούτε αναπόφευκτη η υποστήριξή τους από έναν αυτοκράτορα. Το παλαιό αποτυχημένο "χριστιανικό" κίνημα του Σαούλ είχε περιθωριοποιηθεί μετά την μάταιη προσπάθεια του να καταφέρει εκ των έσω κοινωνικό πλήγμα στην Ρώμη και να την διαλύσει έχοντας αποτύχει κάθε άλλη προσπάθεια απελευθέρωσης της Ιουδαίας από τον Ρωμαϊκό ζυγό που είχε διαδεχτεί τον Ελληνικό. Θα εξαφανίσουν τα λιγοστά «ιερά» κείμενα τους αφού πρώτα τα τροποποιήσουν και τα επεκτείνουν στις ανάγκες των σχεδίων του αυτοκράτορα και ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΊΔΡΑΣΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΑ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝΤΑ ΣΤΑ ΠΛΗΘΗ ΜΙΘΡΑΪΣΜΟ. ΑΜΜΩΜΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΘΝΗΤΗ ΠΑΡΘΕΝΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΣΕ ΣΤΑΒΛΟ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΛΑΜΠΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥΣ, ΧΡΥΣΟ, ΛΙΒΑΝΙ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΑ. ΤΟ «ΠΑΙΔΙ» ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΕΙΧΕ ΔΩΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕ ΤΗΝ «ΑΓΑΠΗ» ΣΤΟΥΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΩΣΑΝ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΛΗΦΘΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ!!!
Σε ποιον αναφέρεται η παράγραφος;
Ποιος είναι αυτός;
Μα φυσικά ο Μίθρας της ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΠΑΡΣΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ!!!
...το επίκεντρο λατρείας του Μιθραϊσμού.
-κι αν αυτός είναι ο Μίθρας τότε ο Χριστός ποιος είναι;
...τι θα έλεγες αν έπαιρναν το βιογραφικό σου και του άλλαζαν μόνο το όνομα; "Σουλεϊμάν Τούρκλογλου"; !!! ...όμως οι γνωστοί σου θα ήξεραν ότι είναι απάτη και ότι πρόκειται για σένα, γιατί ταιριάζει κατά γράμμα στα γεγονότα της ζωής σου, τα ξέρουν και θα έλεγαν ότι πρόκειται για πλαστό ΑΝΎΠΑΡΚΤΟ πρόσωπο!
....το ίδιο έγινε στο μυθολογικό πρόσωπο του Μίθρα!!!
ΓΙΑΤΙ;
Μίθρας και Χριστός, ....μια μόνο βιογραφία για δύο φανταστικές προσωπικότητες, η μία μυθολογική και η άλλη επίπλαστη, ...λύνουν τον γόρδιο δεσμό της φαντοματικής γέννησης του χριστιανισμού υπό το πρίσμα της σκοπιμότητας...
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η αμφίεση των "Βυζαντινών" βασιλέων και κατά συνέπεια των χριστιανών αρχιερέων, των παρέπεμπε και παραπέμπει ακόμα σε αυτήν των Περσών αυτοκρατόρων.
Μιθραϊστής ήταν και ο Κωνσταντίνος. Ο αδίστακτος μετέτρεψε τόν Περσικό Μύθο σε δήθεν πραγματικότητα.
Αυτή η ελαφρά επικάλυψη του αρχαίου Περσικού μύθου αποτελεί τεκμήριο της εποχής και της ανάγκης νέας ένεκα δόλου κρυφής συγγραφής και προσαρμογής των ευαγγελίων, ενώ οι Παυλικοί "χριστιανοι" δεν είχαν κανένα λόγο να επισκιαστούν αναφερόμενοι στην Περσική μυθολογία, άγνωστη στην Μεσόγειο την εποχή τους. Διαφορετικά ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί ο χριστιανισμός επικάλυψε ΜΟΝΟ επιφανειακά τον ευρύτατα διαδεδομένο τον Μιθραϊσμό επί Κωνσταντίνου ο οποίος αν και Μιθραϊστής αντί του Μιθραϊσμού επιβάλλει δια ροπάλου τον ασήμαντο την εποχή του Χριστιανισμό ως αναγνωρισμένη θρησκεία από το κράτος;
Άλλο ένα σημαντικό τεκμήριο αποτελεί ότι κατά την χριστιανική παράδοση 72 Ιουδαίοι λόγιοι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης της Π.Δ. περίπου το 280 π.Χ. Αργότερα και χάριν συντομίας καθιερώθηκε ο αριθμός 70, κι έτσι προέκυψε η ονομασία Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Προφανώς, η μετάφραση αυτή ολοκληρώθηκε μέσα στο 3ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β' του Φιλάδελφου. Η γλώσσα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα ήταν η κοινή Ελληνική που μιλιόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. Εκκλησιαστικές πηγές μας λένε όμως ότι στην Καινή Διαθήκη, οι περισσότερες από τις 320 κατά λέξη παραθέσεις, από το σύνολο των περίπου 890 παραθέσεων και αναφορών, στην Παλαιά Διαθήκη βασίζονται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα!!! Πάντα εκκλησιαστικές πηγές λένε ότι σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα εκατοντάδες χειρόγραφα της Ελληνικής Μετάφρασης των Εβδομήκοντα σε περγαμηνή βέλουμ, καθώς και σε άλλα είδη περγαμηνής, και ότι μερικά απ’ αυτά, που γράφτηκαν (όχι αντιγράφτηκαν) μεταξύ του 4ου και του 9ου αιώνα μ.Χ., είναι σημαντικά... και διερωτώμεθα πόσους αιώνες έζησαν οι 70α;!!! Προφανώς ο Κωνσταντίνος, οι γραφιάδες του και οι διάδοχοί του ανήκουν στούς "αθάνατους" 70κοντα!!!
Ο Κωνσταντίνος απάλλαξε τον κλήρο από φορολογικές υποχρεώσεις, παραχώρησε το δικαίωμα ιδιοκτησίας και αποδοχής κληρονομιών στην Εκκλησία, καθιέρωσε την Κυριακή ως επίσημη ημέρα ανάπαυσης, αναγνώρισε όλες τις χριστιανικές εορτές ως κρατικές, αποτύπωσε χριστιανικά σύμβολα στα νομίσματά του και ανέγειρε εντυπωσιακές εκκλησίες με χρήματα του αυτοκρατορικού ταμείου σε όλη τη ρωμαϊκή επικράτεια.
Ο λαϊκός Μιθραϊσμός παρέμεινε αλλά με διαφορετικά ονόματα πρωταγωνιστών και προπάντων με "ιερά" κείμενα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του αυτοκράτορα.
Σημαντική είναι επίσης η μαρτυρία του σύγχρονου των γεγονότων αυτοκράτορα Ιουλιανού, που πιθανότατα είχε αντιληφθεί τις μυστικές υπόγειες ενέργειες του εξαδέλφου του Κωνσταντίνου. Το εύστοχο σύγγραμμα του από χριστιανό πισώπλατα δολοφονηθέντος αυτοκράτορα ενώ εμάχετο κατά των Περσών, βέβαια το εξαφάνισαν στην πυρά, αλλά το κείμενο του ανασυναρμολογήθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του από κείμενα χριστιανών απολογητών που επεχείρησαν να το αντικρούσουν και εντελώς ανόητα δεν έκαψαν κείμενα ομόδοξων τους οι οποίοι βέβαια άν υπήρχαν κατηγορίες απ' ευθείας στον Κωνσταντίνο τις απέκρυψαν από το: ΚΑΤΑ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ – ΦΛΑΒΙΟΣ ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Μέρος 1ο: "Μου φαίνεται σωστό να εκθέσω σε όλους τους ανθρώπους τους λόγους για τους οποίους πείστηκα ότι η μηχανορραφία των Χριστιανών δεν είναι παρά ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που υπαγορεύτηκε από κακή πρόθεση. Μην έχοντας τίποτα θεόπνευστο, και εκμεταλλευόμενη πέρα για πέρα το κομμάτι εκείνο της ψυχής που αρέσκεται στις φανταστικές ιστορίες και που είναι παιδαριώδες και ανόητο, κατάφερε να κάνει τις τερατώδεις αφηγήσεις (μυθολογικές) να φαίνονται αληθινές." ...μια ευθεία βολή που τεκμηριώνει από αξιόπιστο ευγενή αυτόπτη μάρτυρα, ότι περιγράφουμε σε αυτήν την αποκαλυπτική μελέτη - έρευνα!
Τόσο «ελαφρά επικάλυψη» λοιπόν, …ορίστε και το «κατά το δοκούν»: "Μη νομίσετε ότι ήρθα να φέρω ειρήνη στη γη. Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη αλλά μαχαίρα. 35 Γιατί ήρθα να διχάσω τον άνθρωπο κατά του πατέρα του και την κόρη κατά της μητέρας της και τη νύφη κατά της πεθεράς της, εχθροί του ανθρώπου οι οικοιακοί αυτού" Ματθ. 10: 34-42… ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ «ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΥ ΘΕΑΝΘΡΏΠΟΥ» τόν οποίο προήγαγαν σε ομοούσια υπόσταση του Γιαχβέ, ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΑΝ ΑΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ ΝΕΟΚΑΤΗΧΗΘΕΝΤΩΝ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΙΟ «ΑΤΙΘΑΣΑ» ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΦΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ… ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΠΙΝΝΟΗΣΗΣ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΣΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΗΘΗ.
ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΕΔΑΦΙΑ «κατά το δοκούν» ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ… πρέπει να παραμείνετε δούλοι …τον Θεό φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε με ειλικρίνεια διότι την εξουσία αυτή την ανέθεσε ο Θεός!
-Προς Τιμόθεον 6:1 Οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι, τους ιδίους δεσπότας πάσης τιμής αξίους ηγείσθωσαν, ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλία βλασφημηται.
-Προς Τιμόθεον 6: 15 - 16 ….ο μακάριος και μόνος δυνάστης, ο βασιλευς των βασιλευόντων και κύριος των κυριευόντων, ο μόνος εχων αθανασίαν, φως οικών απρόσιτον, ον ειδεν ουδεις ανθρώπων ουδε ιδειν δύναται. ω τιμη και κράτος αιώνιον.
-ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3. 22 Οι δουλοι, υπακούετε κατα πάντα τοις κατα σάρκα κυρίοις, μη εν οφθαλμοδουλία ως ανθρωπάρεσκοι, αλλ' εν απλότητι καρδίας, φοβούμενοι τον κύριον.
-ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α 6:1 Οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι (τα υπόδουλα έθνη), τους ιδίους δεσπότας πάσης τιμης αξίους ηγείσθωσαν, ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλία βλασφημηται. 2 οι δε πιστους εχοντες δεσπότας μη καταφρονείτωσαν, οτι αδελφοί εισιν. αλλα μαλλον δουλευέτωσαν, οτι πιστοί εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσίας αντιλαμβανόμενοι.
-ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ: 13:1 Πασα ψυχη εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. ου γαρ εστιν εξουσία ει μη υπο θεου, αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμέναι εισίν. 2 ωστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του θεού διαταγή ανθέστηκεν, οι δε ανθεστηκότες εαυτοις κρίμα λήμψονται.
-ΠΕΤΡΟΥ Α' 2, 13 Υποτάγητε πάση ανθρωπίνη κτίσει δια τον κύριον. ειτε βασιλει ως υπερέχοντι, 14 ειτε ηγεμόσιν ως δι' αυτου πεμπομένοις εις εκδίκησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων. 15 οτι ουτως εστιν το θέλημα του θεου, αγαθοποιούντας φίμουν την των αφρόνων ανθρώπων αγνωσίαν. 17… τον θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε.
Στο ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑ (19.27) Ο Ιησούς τελειώνει την παραβολή των 10 μνών με το εξής δίδαγμα: "...πλην τους εχθρούς μου εκείνους τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ΄ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου."
Το κίνημα του Σαούλ (Παύλου) έφερε τμήμα της "Παλαιάς Διαθήκης" που θα υιοθετήσουν αυτούσιο καθόσον αναφερόταν στην ενεργή Ιουδαϊκή θρησκεία ήδη εχθρικά διατεθειμένη έναντι του Ελληνισμού για δικούς της λόγους και αυτή η στοχοποίηση του Ελληνισμού αρκούσε στον αυτοκράτορα. Από τις αμέτρητες αναφορές, παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα:
1. ΖΑΧΑΡΙΑΣ Θ', 13 ...καί εξεγερώ τα τέκνα σου Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων καί ψηλαφίσω σε ως ρομφαίαν μαχητού.
2. ΗΣΑΪΑΣ Θ', 11-12 καί ράξει ο θεός τους επισταμένους επί όρος Σιών επ' αυτούς καί τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει, Συρίαν αφ' ηλίου ανατολών καί τους Ελληνας αφ' ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι, επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο θυμός, αλλ' έτι χείρ υψηλή.
3. ΙΕΖΕΚΙΗΛ ΚΕ', 16-17 Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος: ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφίλους καί εξολοθρεύσω Κρήτας καί απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν. Καί ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, καί επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επ' αυτούς.
4. ΑΜΩΣ Α', 7-8 Καί εξαποστελώ πυρ επί τα τείχη Γάζης καί καταφάγεται τα θεμέλια αυτής. Και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου, καί εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος, καί επάξω την χείρα μου επί Ακκάρων, καί απολούνται οι κατάλοιποι των αλλοφύλων, λέγει Κύριος.
5. ΣΟΦΟΝΙΑΣ Β', 4-6 ...διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, καί Ασκαλών εις αφανισμόν..
Τελικά για την επιβολή του ο χριστιανισμός μπόρεσε τόσο εύκολα να δανειστεί τις σκιές-πληγές της Παλαιάς Διαθήκης, την πυρπολητική δάδα του Αβραάμ και την κατεδαφιστική σφύρα του Μωυσή... και να κάνει μέγα θόρυβο περί χριστιανικής αγάπης νοούμενης μεταξύ των πιστών. Αλήθεια, μήπως επιτέλους μπορούμε να διακρίνουμε ότι η αγάπη ήταν το δόλιο προσκλητήριο και το καταλληλότερο ιστορικό άλλοθι στον φόνο ενός πολιτισμού; Μήπως από την ιστορική πια αυτή απόσταση, μπορούμε να δούμε ότι αυτή ακριβώς η "αγάπη", ήταν η ιδεώδης αρχή μιας απίστευτης σε έκταση και μανία κατασυντριβή του Ελληνικού πολιτισμού, που κανένα μίσος δεν θα πετύχαινε καλύτερα;
Η φαινομενικά αντιφατική πολιτική του Κωνσταντίνου απέναντι στο χριστιανισμό αναδεικνύει ότι σαφώς δεν θρησκευόταν στο ίδιο του το κατασκεύασμα.
Ο Κωνσταντίνος δεν απέβαλε ποτέ την ιδιότητα του pontifex maximus
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ,ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΘΟΝΟΥΝ , ΖΗΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΝΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή