ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Ἡρακλῆς Μαινόμενος (875-909)

875 ΧΟ. ὀτοτοτοῖ, στέναξον· ἀποκείρεται
σὸν ἄνθος πόλεος, ὁ Διὸς ἔκγονος.
μέλεος Ἑλλάς, ἃ τὸν εὐεργέταν
ἀποβαλεῖς, ὀλεῖς μανιάσιν λύσσαις
χορευθέντ᾽ ἀναύλοις.
880 βέβακεν ἐν δίφροισιν ἁ πολύστονος,
ἅρμασι δ᾽ ἐνδίδωσι
κέντρον ὡς ἐπὶ λώβαι
Νυκτὸς Γοργὼν ἑκατογκεφάλοις
ὄφεων ἰαχήμασι, Λύσσα μαρμαρωπός.
885 ταχὺ τὸν εὐτυχῆ μετέβαλεν δαίμων,
ταχὺ δὲ πρὸς πατρὸς τέκν᾽ ἐκπνεύσεται.
ἰώ μοι μέλεος,
ἰὼ Ζεῦ, τὸ σὸν γένος ἄγονον αὐτίκα
λυσσάδες ὠμοβρῶτες ἄδικοι δίκαι
890 κακοῖσιν ἐκπετάσουσιν. ἰὼ στέγαι.
κατάρχεται χόρευμα τυμπάνων ἄτερ,
οὐ βρομίωι κεχαρισμένα θύρσωι,
ἰὼ δόμοι.
πρὸς αἵματ᾽, οὐχὶ τᾶς Διονυσιάδος
895 βοτρύων ἐπὶ χεύμασι λοιβᾶς.
φυγῆι, τέκν᾽, ἐξορμᾶτε· δάιον τόδε
δάιον μέλος ἐπαυλεῖται.
κυναγετεῖ τέκνων διωγμόν·
οὔποτ᾽ ἄκραντα δόμοισι Λύσσα βακχεύσει.
900 αἰαῖ κακῶν.
αἰαῖ δῆτα τὸν γεραιὸν ὡς στένω
πατέρα τάν τε παιδοτρόφον, ἇι μάταν
τέκεα γεννᾶται.
ἰδοὺ ἰδού,
905 θύελλα σείει δῶμα, συμπίπτει στέγη.
ἢ ἢ τί δρᾶις, ὦ Διὸς παῖ; μελάθρων
τάραγμα ταρτάρειον ὡς
ἐπ᾽ Ἐγκελάδωι ποτέ, Παλλάς, ἐς δόμους πέμπεις.

***
ΧΟΡ. Στέναξε, αλί! κόβεται τ᾽ άνθος
της πόλης μας, του Διός ο γιος.
Δύστυχη Ελλάδα, που θα χάσεις
τον ευεργέτη από μανίας
λύσσα μεγάλη χορευμένον
δίχως σουραύλι!
Ανέβηκε στο διπλό αμάξι
880 η πολυστέναχτη και τ᾽ άλογα
κεντρίζει για καταστροφή
της Νύχτας η Γοργόνα με σφυρίγματα
εκατοκέφαλα φιδιών,
η Λύσσα η μαρμαρόθωρη.
Ω! γρήγορ᾽ άλλαξεν η τύχη
του ευτυχισμένου, και τα τέκνα
γοργά θα σκοτωθούν απ᾽ τον πατέρα.
Αλίμονό μου του άμοιρου,
ω Δία, τη γέννα σου άγονη
η λυσσασμένη κι ωμοφάγισσα
εκδίκηση θα συνεπάρει την
890 με δυστυχιές. Ωιμένα, ω στέγη,
τον χορόν αρχίζει δίχως
τούμπανα κι ούτε ομορφημένο
με του Βρομίου τον θύρσο,
για αίματα κι όχι για σπονδές
του Διονυσιακού χυμού.
Πάρετε το φευγιό, παιδιά·
ολέθριος παίζεται σκοπός.
Κυνηγάει τα παιδιά που φεύγουν.
Μάταια δεν θα βακχέψ᾽ η Λύσσα
900 μες στο παλάτι. Ω δυστυχιές,
ω! πώς θρηνώ τον γέροντα
πατέρα και την παιδοτρόφα
μάνα, που μάταια γέννησέ τα.
Νά, νά!
δρολάπι τα παλάτια σει και πέφτ᾽ η στέγη·
ή τί, τί κάμνεις, γιε του Διός; στα δώματα
ταρτάρειο στέλνεις τάραγμα,
καθώς η Παλλάδα κάποτε
ενάντια στον Εγκέλαδο.