Οι σκέψεις που αφορούν την αποτίμηση της ζωής, μας έρχονται είτε όταν κάνουμε διακοπές και έχουμε καθαρό και ελαφρύ μυαλό για να σκεφτούμε, είτε κάποιες Κυριακές. Πολύ σπάνια και πάλι σε περιόδους γενικής ηρεμίας, μπορούμε με φίλους και γνωστούς να συζητάμε για το τί είναι αυτό τελικά που αξίζει. Καθένας θα πει διαφορετικά πράγματα και αυτό είναι το καλό! Δεν υπάρχει ένα πράγμα που αξίζει, αλλά πολλά που αξίζουν.1. Να ακολουθούμε αυτό που μας αρέσει.
Όσο απλό και αν φαίνεται, άλλο τόσο δύσκολο είναι. Ο βασικός λόγος που οι έρευνες δείχνουν ότι στην εποχή που ο άνθρωπος έχει όλο και περισσότερες δυσκολίες, νιώθει ολοένα και περισσότερη θλίψη, είναι γιατί δεν κάνει αυτό που θέλει. Από την άλλη, υπάρχουν υποχρεώσεις και υπάρχουν όρια. Δεν μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε, όταν αυτό έχει μέσα του κακό για κάποιον άλλον. Αυτό που μάς αρέσει όμως, δε γίνεται να το περιφρονούμε ειδικά όταν νιώθουμε φόβο ότι θα αποτύχουμε. Πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τα όνειρά τους γιατί πραγματικά είναι δύσκολα και ακολουθούν ευκολότερους δρόμους. Ένα είναι το βέβαιο. Μετανιώνουν. Αξίζει πραγματικά να κάνει κάποιος αυτό που επιθυμεί, γιατί αυτό είναι που τον γεμίζει.
2. Να δίνουμε σημασία σε κάτι άλλο.
Αν ζητάμε να έχει όμορφο περιεχόμενο η ζωή μας, δε γίνεται να περιλαμβάνει αυτή μόνο τον εαυτό μας. Οι ρυθμοί είναι τέτοιοι που μας βάζουν στο τριπάκι του εαυτού μας. Να ασχολούμαστε όλο και περισσότερο με τον εαυτό μας ώστε να γίνει καλύτερος, ανταγωνιστικότερος κτλ. Θα δούμε όμως πως τα κίνητρα κάποια στιγμή τελειώνουν και ο εαυτός μας κουράζεται. Γύρω μας υπάρχουν πρόσωπα και καταστάσεις που όχι μόνο αξίζουν αλλά και που είναι πολύ πιο ουσιαστικά για την ίδια μας τη διάθεση. Ας δίνουμε σημασία στους ανθρώπους και σε όσα τούς απασχολούν, καθώς είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλάβουμε και εμάς τι μάς απασχολεί. Να δίνουμε σημασία σε καταστάσεις, στις οποίες δεν θα είμαστε εμείς το «επίκεντρο».
3. Να ζητάμε την χαρά και το χιούμορ.
Σε έναν κόσμο που κάθε μέρα, εύκολα παρεξηγείται, η «πλάκα» μειώνεται. Όσο μεγαλύτερη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας, τόσο λιγότερο «ανεκτικοί» γινόμαστε στην «πλάκα» και στο χιούμορ. Θα ήταν πολύ διασκεδαστικό αν καταφέρναμε να γελάσουμε με την ψυχή μας σε μια κατάσταση που είμαστε και εμείς μέσα, χωρίς να παρεξηγηθούμε. Αντί να είμαστε ακόμη και ανεκτικοί, να μπορούμε να απολαμβάνουμε τη χαρά, το χιούμορ και το γέλιο και όχι να το βλέπουμε απειλητικά ως προς τον εαυτό μας. Η μόνη παρεξήγηση είναι όταν το γέλιο λείπει από τη ζωή μας. Αξίζει να είμαστε κομμάτι της χαράς. Να πειράζουμε τους ανθρώπους και να μάς πειράζουν και εκείνοι!
4. Να έχουμε τους καλύτερους δίπλα μας.
Η ζωή είναι σίγουρα ένα δώρο, του οποίου η αξία μειώνεται με τους συμβιβασμούς. Δε χρειάζεται να κάνουμε συνεχώς συμβιβασμούς, ειδικά όταν αυτοί αφορούν το πώς θα ζήσουμε. Κάποιοι άνθρωποι μάς ταιριάζουν περισσότερο και κάποιοι άλλοι λιγότερο. Αυτό είναι και το φυσιολογικό. Δε χρειάζεται τους ανθρώπους που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας, να τους ανεχόμαστε. Χρειάζεται να τους απολαμβάνουμε. Να μην έχουμε γύρω μας τίποτε λιγότερο από αυτό που επιθυμούμε καθώς οι άνθρωποι είναι αυτοί που μένουν και εκείνοι αναδεικνύουν και την αξία μας. Δε χρειάζεται να αρέσουμε σε όλους και πιο σημαντικό ακόμη, δεν οφείλουμε να αλλάξουμε κανέναν και ούτε είναι σωστό. Αξίζει να είμαστε όπως νιώθουμε και μάς αξίζουν άνθρωποι που μάς θέλουν όπως είμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου