Η προσωπικότητα είναι αυτό που σας δίδεται από τους άλλους -από τους γονείς, από τους δασκάλους, από την κοινωνία- όλα όσα έχουν πει για εσάς. Και η επιθυμία σας ήταν να είστε αξιοσέβαστος, να σας σέβονται, γι’ αυτό κάνετε πράγματα που οι άλλοι εκτιμούν, και η κοινωνία σάς ανταμείβει, σας σέβεται όλο και πιο πολύ. Αυτή είναι η μέθοδός τους για να δημιουργήσουν μια προσωπικότητα.
Αλλά η προσωπικότητα είναι πολύ λεπτή, επιφανειακή. Δεν είναι η φύση σας. Το παιδί γεννιέται χωρίς προσωπικότητα, αλλά γεννιέται με μια πιθανή ατομικότητα. Η πιθανή ατομικότητα δεν είναι παρά η μοναδικότητα του από οποιονδήποτε άλλον – είναι διαφορετικό.
Πρώτα λοιπόν, να θυμάστε ότι η ατομικότητα δεν είναι προσωπικότητα. Όταν εγκαταλείψετε την προσωπικότητά σας, θα ανακαλύψετε την ατομικότητά σας και μόνο το άτομο μπορεί να διαφωτιστεί. Το ψεύτικο δεν μπορεί να γίνει η απόλυτη συνειδητοποίηση της αλήθειας. Μόνο το αληθινό μπορεί να συναντήσει το αληθινό, μόνο το ίδιο μπορεί να συναντήσει το ίδιο.
Η ατομικότητά σας είναι υπαρξιακή· έτσι όταν η ατομικότητά σας ανθίζει μπορείτε να γίνετε ένα με το όλον. Η ερώτηση είναι η εξής: αν γίνετε ένα με το όλον, τότε πώς μπορείτε να παραμείνετε άτομο;
Το πρόβλημα είναι απλά μια μη κατανόηση. Η εμπειρία του να γίνει κανείς το όλον προέρχεται από τη συναίσθηση, και η έκφραση έρχεται μέσα από το σώμα, μέσα από το μυαλό. Η εμπειρία είναι πέρα από τη δομή του σώματος/μυαλού. Είναι καθαρή συναίσθηση.
Αυτή η καθαρή συναίσθηση είναι καθολική, όπως ακριβώς αυτό το φως σε όλες αυτές τις λάμπες είναι ένα, αλλά μπορεί να εκφραστεί διαφορετικά. Η λάμπα μπορεί να είναι μπλε, μπορεί να είναι πράσινη, μπορεί να είναι κόκκινη· το σχήμα της λάμπας μπορεί να είναι διαφορετικό. Το σώμα/μυαλό είναι ακόμη εκεί, και αν ο άνθρωπος της εμπειρίας θέλει να εκφράσει την εμπειρία του, τότε πρέπει να χρησιμοποιήσει το σώμα/μυαλό· δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και το σώμα/μυαλό του είναι μοναδικά – μόνο αυτός έχει αυτή τη δομή, κανείς άλλος δεν έχει αυτή τη δομή.
Έτσι έχει βιώσει το καθολικό, έχει γίνει το καθολικό, αλλά για τον κόσμο, για τους άλλους, είναι ένα μοναδικό άτομο. Η έκφρασή του θα είναι διαφορετική από άλλα συνειδητοποιημένα άτομα. Δεν είναι ότι θέλει να είναι διαφορετικός· έχει έναν διαφορετικό μηχανισμό, και μπορεί να έρθει σε εσάς περνώντας μόνο μέσα από αυτόν τον μηχανισμό.
Έχουν υπάρχουν διαφωτισμένοι ζωγράφοι. Δεν έχουν μιλήσει ποτέ επειδή η τέχνη τους δεν ήταν ο λόγος, αλλά έχουν ζωγραφίσει. Και οι πίνακές τους είναι τελείως διαφορετικοί από τους κανονικούς πίνακες, ακόμη και από τους πίνακες των μεγάλων δασκάλων. Ακόμη και οι σπουδαιότεροι δάσκαλοι ζωγράφοι είναι ασυναίσθητοι άνθρωποι· αυτό που ζωγραφίζουν αντανακλά την ασυναίσθησή τους.
Αλλά αν ζωγραφίζει ένας συνειδητοποιημένος άνθρωπος, τότε η ζωγραφική του έχει μια τελείως διαφορετική ομορφιά. Δεν είναι μόνο ένας πίνακας, είναι και ένα μήνυμα. Έχει ένα νόημα που πρέπει να ανακαλυφθεί. Το νόημα έχει δοθεί σε κώδικα, επειδή ο άνθρωπος ήταν ικανός μόνο για ζωγραφική, κι έτσι η ζωγραφική του είναι ένας κώδικας. Πρέπει να ανακαλύψετε τον κώδικα, και μετά ο πίνακας θα αποκαλύψει τεράστια νοήματα. Όσο πιο βαθιά πηγαίνετε σε αυτά τα νοήματα, τόσο περισσότερα θα ανακαλύπτετε. Οι άλλοι πίνακες που έχουν γίνει από έναν συνειδητοποιημένο άνθρωπο είναι πολυδιάστατοι, δεν είναι επίπεδοι. Θέλουν να σας πουν κάτι. Αν ο άνθρωπος είναι ποιητής, τότε τραγουδάει, και η ποίησή του είναι έκφραση.
Αν ο άνθρωπος έχει την ευχέρεια να πει το ανείπωτο, τότε μιλάει· αλλά τα λόγια του θα έχουν έναν τελείως διαφορετικό αντίκτυπο. Τα ίδια λόγια χρησιμοποιούνται από όλους, αλλά δεν έχουν αυτόν τον αντίκτυπο επειδή δεν κουβαλάνε την ίδια ενέργεια, δεν προέρχονται από την ίδιαν πηγή. Τα λόγια ενός ανθρώπου με εμπειρία είναι γεμάτα με την εμπειρία του – δεν είναι στεγνά, δεν είναι τα λόγια ενός ρήτορα ή ενός ομιλητή. Μπορεί να μη γνωρίζει την τέχνη της ομιλίας αλλά κανένας ρήτορας δεν μπορεί να κάνει αυτό που μπορεί να κάνει εκείνος με τα λόγια. Μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους απλά ακούγοντάς τον. Όντας απλά κοντά του, αφήνοντας απλά τα λόγια του να σας λούσουν, θα νιώσετε να λαμβάνει χώρα μια μεταμόρφωση: μέσα σας γεννιέται ένα νέο ον, ξαναγεννιέστε.
Αλλά η προσωπικότητα είναι πολύ λεπτή, επιφανειακή. Δεν είναι η φύση σας. Το παιδί γεννιέται χωρίς προσωπικότητα, αλλά γεννιέται με μια πιθανή ατομικότητα. Η πιθανή ατομικότητα δεν είναι παρά η μοναδικότητα του από οποιονδήποτε άλλον – είναι διαφορετικό.
Πρώτα λοιπόν, να θυμάστε ότι η ατομικότητα δεν είναι προσωπικότητα. Όταν εγκαταλείψετε την προσωπικότητά σας, θα ανακαλύψετε την ατομικότητά σας και μόνο το άτομο μπορεί να διαφωτιστεί. Το ψεύτικο δεν μπορεί να γίνει η απόλυτη συνειδητοποίηση της αλήθειας. Μόνο το αληθινό μπορεί να συναντήσει το αληθινό, μόνο το ίδιο μπορεί να συναντήσει το ίδιο.
Η ατομικότητά σας είναι υπαρξιακή· έτσι όταν η ατομικότητά σας ανθίζει μπορείτε να γίνετε ένα με το όλον. Η ερώτηση είναι η εξής: αν γίνετε ένα με το όλον, τότε πώς μπορείτε να παραμείνετε άτομο;
Το πρόβλημα είναι απλά μια μη κατανόηση. Η εμπειρία του να γίνει κανείς το όλον προέρχεται από τη συναίσθηση, και η έκφραση έρχεται μέσα από το σώμα, μέσα από το μυαλό. Η εμπειρία είναι πέρα από τη δομή του σώματος/μυαλού. Είναι καθαρή συναίσθηση.
Αυτή η καθαρή συναίσθηση είναι καθολική, όπως ακριβώς αυτό το φως σε όλες αυτές τις λάμπες είναι ένα, αλλά μπορεί να εκφραστεί διαφορετικά. Η λάμπα μπορεί να είναι μπλε, μπορεί να είναι πράσινη, μπορεί να είναι κόκκινη· το σχήμα της λάμπας μπορεί να είναι διαφορετικό. Το σώμα/μυαλό είναι ακόμη εκεί, και αν ο άνθρωπος της εμπειρίας θέλει να εκφράσει την εμπειρία του, τότε πρέπει να χρησιμοποιήσει το σώμα/μυαλό· δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και το σώμα/μυαλό του είναι μοναδικά – μόνο αυτός έχει αυτή τη δομή, κανείς άλλος δεν έχει αυτή τη δομή.
Έτσι έχει βιώσει το καθολικό, έχει γίνει το καθολικό, αλλά για τον κόσμο, για τους άλλους, είναι ένα μοναδικό άτομο. Η έκφρασή του θα είναι διαφορετική από άλλα συνειδητοποιημένα άτομα. Δεν είναι ότι θέλει να είναι διαφορετικός· έχει έναν διαφορετικό μηχανισμό, και μπορεί να έρθει σε εσάς περνώντας μόνο μέσα από αυτόν τον μηχανισμό.
Έχουν υπάρχουν διαφωτισμένοι ζωγράφοι. Δεν έχουν μιλήσει ποτέ επειδή η τέχνη τους δεν ήταν ο λόγος, αλλά έχουν ζωγραφίσει. Και οι πίνακές τους είναι τελείως διαφορετικοί από τους κανονικούς πίνακες, ακόμη και από τους πίνακες των μεγάλων δασκάλων. Ακόμη και οι σπουδαιότεροι δάσκαλοι ζωγράφοι είναι ασυναίσθητοι άνθρωποι· αυτό που ζωγραφίζουν αντανακλά την ασυναίσθησή τους.
Αλλά αν ζωγραφίζει ένας συνειδητοποιημένος άνθρωπος, τότε η ζωγραφική του έχει μια τελείως διαφορετική ομορφιά. Δεν είναι μόνο ένας πίνακας, είναι και ένα μήνυμα. Έχει ένα νόημα που πρέπει να ανακαλυφθεί. Το νόημα έχει δοθεί σε κώδικα, επειδή ο άνθρωπος ήταν ικανός μόνο για ζωγραφική, κι έτσι η ζωγραφική του είναι ένας κώδικας. Πρέπει να ανακαλύψετε τον κώδικα, και μετά ο πίνακας θα αποκαλύψει τεράστια νοήματα. Όσο πιο βαθιά πηγαίνετε σε αυτά τα νοήματα, τόσο περισσότερα θα ανακαλύπτετε. Οι άλλοι πίνακες που έχουν γίνει από έναν συνειδητοποιημένο άνθρωπο είναι πολυδιάστατοι, δεν είναι επίπεδοι. Θέλουν να σας πουν κάτι. Αν ο άνθρωπος είναι ποιητής, τότε τραγουδάει, και η ποίησή του είναι έκφραση.
Αν ο άνθρωπος έχει την ευχέρεια να πει το ανείπωτο, τότε μιλάει· αλλά τα λόγια του θα έχουν έναν τελείως διαφορετικό αντίκτυπο. Τα ίδια λόγια χρησιμοποιούνται από όλους, αλλά δεν έχουν αυτόν τον αντίκτυπο επειδή δεν κουβαλάνε την ίδια ενέργεια, δεν προέρχονται από την ίδιαν πηγή. Τα λόγια ενός ανθρώπου με εμπειρία είναι γεμάτα με την εμπειρία του – δεν είναι στεγνά, δεν είναι τα λόγια ενός ρήτορα ή ενός ομιλητή. Μπορεί να μη γνωρίζει την τέχνη της ομιλίας αλλά κανένας ρήτορας δεν μπορεί να κάνει αυτό που μπορεί να κάνει εκείνος με τα λόγια. Μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους απλά ακούγοντάς τον. Όντας απλά κοντά του, αφήνοντας απλά τα λόγια του να σας λούσουν, θα νιώσετε να λαμβάνει χώρα μια μεταμόρφωση: μέσα σας γεννιέται ένα νέο ον, ξαναγεννιέστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου