Πανικός και φως

Υπάρχουν πολλές θεωρίες και μελέτες που ταυτίζουν τις ψυχικές ασθένειες, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και τις κρίσεις πανικού, με την πνευματική αφύπνιση. Όλες οι ασθένειες κρύβουν ένα μήνυμα που πρέπει να αποκρυπτογραφήσεις. Κάτι δεν πάει καλά και το αντιλαμβάνεσαι. Κάτι εσωτερικό σου φωνάζει ότι πρέπει να συγκεντρωθείς σε ένα μήνυμα που αγνοείς και που αποφεύγεις να αντιμετωπίσεις. Αυτό βέβαια δεν είναι τόσο ευχάριστο όσο ακούγεται καθώς όποιος γνωρίζει τι πραγματικά είναι η ψυχική ασθένεια αντιλαμβάνεται τον Γολγοθά με τον οποίο συνεπάγεται.

Πολλοί άνθρωποι ευγνωμονούν αυτή την σκοτεινή περίοδο της ζωής τους καθώς άνοιξε μια πόρτα σε ένα κόσμο γαλήνης και αυτογνωσίας. Δεν είμαι ειδικός αλλά πιστεύω ότι η κατάθλιψη είναι οδηγός αυτογνωσίας. Μέσα από το σκοτάδι βλέπεις καλύτερα το φως όταν εμφανίζεται. Ο πανικός και η θλίψη μετατρέπονται σε μια υπαρξιακή αναζήτηση και όταν έρθει η στιγμή, πιθανότατα με απόγνωση και απίστευτη κούραση, παραδίνεσαι τελείως και εκεί ανοίγεται ο δρόμος. Αυτό δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη, ούτε είναι απλό. Πρέπει να δεχθείς την καταστροφή που προκαλείς στον εαυτό σου και πιθανότατα στο κόσμο γύρω σου. Οι κρίσεις και η θλίψη κράζουν κυριολεκτικά σαν κοράκια και σου μιλούν. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι η ψυχή σου που θέλει να εισακουστεί. Να την προσέξεις και να ασχοληθείς μαζί της, να την αγαπήσεις.

Εσωτερικά υπάρχουν μορφές ενέργειας που δεν γίνονται αντιληπτές από το νου που βγαίνουν στην επιφάνεια και προκαλούν πολύ δυσάρεστα συναισθήματα αν τις επεξεργάζεσαι με το νου. Το μυαλό δεν μπορεί να τις ερμηνεύσει και τις μεταφράζει ως απειλή. Το σώμα και το μυαλό αντιδρούν. Η περίσσια ενέργεια βγαίνει στη επιφάνεια ώστε να επιστρέψουμε στη κατάσταση γαλήνης. Η θλίψη, ο πανικός είναι οι δάσκαλοι της μεταμόρφωσης. Σε βάζουν στα βαθιά για να ανακαλύψεις τον Εαυτό σου.

Όποιος ασχολείται με την πνευματικότητα γνωρίζει αυτό που αποκαλείται μαύρη νύχτα της ψυχής. Αυτή η μαύρη περίοδος της ψυχής είναι η στιγμή που μέσα από δοκιμασίες το Εγώ καταστρέφεται και από τον Μεσαίωνα περνάει θα λέγαμε στην Αναγέννηση. Ο Μεσαίωνας της ψυχής είναι μια ιερή περίοδος για τον αναζητητή. Είναι το κάλεσμα να επιστέψει η ψυχή στη Πηγή και να αποχωριστεί από την μάσκα του Εγώ.

Για να μην παρεξηγηθώ, όποιος υποφέρει από κατάθλιψη η κάποια μορφή αγχώδους διαταραχής, σε αυτή την δύσκολο περίοδο όμως καλό είναι να παρατηρήσει αυτή την πνευματική κατάθλιψη. Όσο πιο γρήγορα αφήσει κανείς τις παλιές συνήθειες και προσκολλήσεις τόσο πιο ομαλή θα είναι η μετάβαση στην επόμενη περίοδο μαθητείας. Ο καθένας θέλει τον χρόνο του.

Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα τόσο πιο κοντά είναι η ερεβοκτόνος αυγή..