ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Ἀνδρομάχη (1273-1288)

ΠΗ. ὦ πότνι᾽, ὦ γενναῖα συγκοιμήματα,
Νηρέως γένεθλον χαῖρε· ταῦτα δ᾽ ἀξίως
1275 σαυτῆς τε ποιεῖς καὶ τέκνων τῶν ἐκ σέθεν.
παύω δὲ λύπην σοῦ κελευούσης, θεά,
καὶ τόνδε θάψας εἶμι Πηλίου πτυχάς,
οὗπερ σὸν εἷλον χερσὶ κάλλιστον δέμας.
κᾆτ᾽ οὐ γαμεῖν δῆτ᾽ ἔκ τε γενναίων χρεὼν
1280 δοῦναί τ᾽ ἐς ἐσθλούς, ὅστις εὖ βουλεύεται,
κακῶν δὲ λέκτρων μὴ ᾽πιθυμίαν ἔχειν,
μηδ᾽ εἰ ζαπλούτους οἴσεται φερνὰς δόμοις;
οὐ γάρ ποτ᾽ ἂν πράξειαν ἐκ θεῶν κακῶς.

ΧΟ. πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων,
1285 πολλὰ δ᾽ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί·
καὶ τὰ δοκηθέντ᾽ οὐκ ἐτελέσθη,
τῶν δ᾽ ἀδοκήτων πόρον ηὗρε θεός.
τοιόνδ᾽ ἀπέβη τόδε πρᾶγμα.

***
ΠΗΛΕΑΣ
Ω σεβαστή και γενναιόψυχη συντρόφισσά μου,
του Νηρέα κόρη, χαίρε. Ό,τι κι αν πράξεις
είναι πρεπούμενο για σένα και για τα παιδιά σου.
Αφού εσύ μου το προστάζεις, θεά,
θα σταματήσω τον θρήνο μου.
Και τούτον τον νεκρό θα τον θάψω
στου Πηλίου τα φαράγγια,
εκεί που αγκάλιασα τ᾽ ωραίο σου το κορμί.
Γι᾽ αυτό λοιπόν πρέπει ο καθένας που σωστά
σκέφτεται να γυρεύει σύζυγο ευγενή
1280 και σε καλούς τις κόρες του να δίνει·
και ν᾽ αποφεύγει τους κακούς τούς γάμους,
ακόμα κι αν του φέρνουνε πολλά προικιά.
Αν έτσι σκέφτεται, ποτέ οι θεοί
δεν θα τον ρίξουνε σε δυστυχία.
(Δούλοι παίρνουν το φορείο με τον νεκρό Νεοπτόλεμο και κατευθύνονται προς το παλάτι.)

ΧΟΡΟΣ
Είναι πολλές οι μορφές
που παίρνουνε τα θεϊκά,
πολλά τ᾽ ανέλπιστα
που οι θεοί πραγματώνουν.
Αυτά που περιμένουμε δεν γίνονται,
και για τ᾽ απρόσμενα
βρίσκει ο θεός τον τρόπο να γενούνε.
Τέτοιο τέλος είχε κι αυτό το δράμα.