ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Ὄρνιθες (1565-1602)

ΠΟΣΕΙΔΩΝ

1565 τὸ μὲν πόλισμα τῆς Νεφελοκοκκυγίας
ὁρᾶν τοδὶ πάρεστιν, οἷ πρεσβεύομεν.
οὗτος, τί δρᾷς; ἐπαρίστερ᾽ οὕτως ἀμπέχει;
οὐ μεταβαλεῖς θοἰμάτιον ὧδ᾽ ἐπιδέξια;
τί, ὦ κακόδαιμον; λαισποδίας εἶ τὴν φύσιν;
1570 ὦ δημοκρατία, ποῖ προβιβᾷς ἡμᾶς ποτε,
εἰ τουτονὶ κεχειροτονήκασ᾽ οἱ θεοί;
ἕξεις ἀτρέμας; οἴμωζε· πολὺ γὰρ δή σ᾽ ἐγὼ
ἑόρακα πάντων βαρβαρώτατον θεῶν.
ἄγε δή, τί δρῶμεν, Ἡράκλεις; ΗΡΑΚΛΗΣ. ἀκήκοας
1575 ἐμοῦ γ᾽ ὅτι τὸν ἄνθρωπον ἄγχειν βούλομαι,
ὅστις ποτ᾽ ἔσθ᾽ ὁ τοὺς θεοὺς ἀποτειχίσας.
ΠΟ. ἀλλ᾽, ὦγάθ᾽, ᾑρήμεσθα περὶ διαλλαγῶν πρέσβεις.
ΗΡ. διπλασίως μᾶλλον ἄγχειν μοι δοκεῖ.
ΠΙ. τὴν τυρόκνηστίν τις δότω· φέρε σίλφιον·
1580 τυρὸν φερέτω τις· πυρπόλει τοὺς ἄνθρακας.
ΠΟ. τὸν ἄνδρα χαίρειν οἱ θεοὶ κελεύομεν
τρεῖς ὄντες ἡμεῖς. ΠΙ. ἀλλ᾽ ἐπικνῶ τὸ σίλφιον.
ΗΡ. τὰ δὲ κρέα τοῦ ταῦτ᾽ ἐστίν; ΠΙ. ὄρνιθές τινες
ἐπανιστάμενοι τοῖς δημοτικοῖσιν ὀρνέοις
1585 ἔδοξαν ἀδικεῖν. ΗΡ. εἶτα δῆτα σίλφιον
ἐπικνῇς πρότερον αὐτοῖσιν; ΠΙ. ὦ χαῖρ᾽, Ἡράκλεις.
τί ἐστι; ΠΟ. πρεσβεύοντες ἡμεῖς ἥκομεν
παρὰ τῶν θεῶν περὶ πολέμου καταλλαγῆς.
ΠΙ. ἔλαιον οὐκ ἔνεστιν ἐν τῇ ληκύθῳ.
1590 ΗΡ. καὶ μὴν τά γ᾽ ὀρνίθεια λιπάρ᾽ εἶναι πρέπει.
ΠΟ. ἡμεῖς τε γὰρ πολεμοῦντες οὐ κερδαίνομεν,
ὑμεῖς τ᾽ ἂν ἡμῖν τοῖς θεοῖς ὄντες φίλοι
ὄμβριον ὕδωρ ἂν εἴχετ᾽ ἐν τοῖς τέλμασιν,
ἀλκυονίδας τ᾽ ἂν ἤγεθ᾽ ἡμέρας ἀεί.
1595 τούτων πέρι πάντων αὐτοκράτορες ἥκομεν.
ΠΙ. ἀλλ᾽ οὔτε πρότερον πώποθ᾽ ἡμεῖς ἤρξαμεν
πολέμου πρὸς ὑμᾶς, νῦν τ᾽ ἐθέλομεν, εἰ δοκεῖ,
ἐὰν τὸ δίκαιον ἀλλὰ νῦν ἐθέλητε δρᾶν,
σπονδὰς ποεῖσθαι. τὰ δὲ δίκαι᾽ ἐστὶν ταδί·
1600 τὸ σκῆπτρον ἡμῖν τοῖσιν ὄρνισιν πάλιν
τὸν Δί᾽ ἀποδοῦναι· κἂν διαλλαττώμεθα
ἐπὶ τοῖσδε, τοὺς πρέσβεις ἐπ᾽ ἄριστον καλῶ.

***
Έρχονται ο Ποσειδώνας, ο Ηρακλής και ο Τριβαλλός.ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ
Νεφελοκοκκυγία· Εδώ είν᾽ η πόλη
όπου για επιτροπή μάς έχουν στείλει.
Στον Τριβαλλό.
Τί κάνεις, μωρέ συ; Το ιμάτιο ρίχνεις
αριστερά; Γιά ρίξ᾽ το από την άλλη.
Μήπως είσαι σακάτης, κακομοίρη;
1570 Δημοκρατία, πού καταντάς τον κόσμο,
οι θεοί να εκλέγουν μούτρα σαν και τούτον!
Ο Τριβαλλός θυμώνει και μουρμουρίζει.
Ήσυχα, σκάσε· τέτοιον σαν εσένα
βαρβαρόθεο ποτέ δεν είδα ως τώρα.
Ηρακλή, τί να κάμουμε; ΗΡΑΚΛΗΣ. Σου το ᾽πα.
τον άνθρωπο που απόκλεισε με τείχος
τους θεούς εγώ θα πνίξω. ΠΟΣ. Μα, καλέ μου,
επιτροπή μάς όρισαν για ειρήνη.
ΗΡΑ. Αυτό διπλά στο πνίξιμο με σπρώχνει.
Βγαίνει από το σύδεντρο ο Πισθέταιρος· κάνει πως δεν παρατήρησε τους θεούς και τα πρώτα λόγια τα λέει γυρισμένος προς τα δέντρα· τον ακολουθούν δυο δούλοι, που σηκώνουν ένα τραπέζι· πάνω σ᾽ αυτό είναι διάφορα μαγειρικά σκεύη και πουλιά σφαγμένα, μαδημένα και έτοιμα για μαγείρεμα.
ΠΙΣ. Τον τυροτρίφτη δώστε μου· γιά φέρτε
μπαχαρικά· κι εσύ, τυρί· και φύσα
1580 τα κάρβουνα ν᾽ ανάψουν. ΠΟΣ. Χαιρετούμε
εμείς οι τρεις θεοί τον άντρα εσένα.
ΠΙΣ., σα να μην άκουσε τίποτε.
Μπαχαρικά από πάνω τρίβω. ΗΡΑ. Τί είναι
τα κρέατα τούτα;
ΠΙΣ., χωρίς να γυρίσει να τον δει.
Είναι πουλιών, που τα ᾽χουν
καταδικάσει, γιατί εκάμαν στάση
στα δημοκρατικά πουλιά εναντίον.
ΗΡΑ. Κι από πάνω μπαχάρι πρώτα τρίβεις;
ΠΙΣ., κάνοντας πως μόλις τώρα τον αναγνωρίζει.
Γεια σου, Ηρακλή. Πώς από ᾽δω; ΠΟΣ. Μας στέλνουν
οι θεοί σ᾽ εσάς, επιτροπή για ειρήνη.
ΠΙΣ., σ᾽ έναν από τους δούλους.
Το λαδικό δεν έχει λάδι. ΗΡΑ. Θέλει
1590 μπόλικο ξίγκι του πουλιού το κρέας.
ΠΟΣ. Κέρδος σ᾽ εμάς ο πόλεμος δεν είναι,
αλλά κι εσείς, των θεών αν είστε φίλοι,
βροχής νερό θα βρίσκετε στους λάκκους
και μέρες αλκυονίδες θα περνάτε.
Ήρθαμε πληρεξούσιοι για όλα τούτα.
ΠΙΣ. Πολέμου αρχή δεν κάμαμε ποτέ μας
σ᾽ εσάς ενάντια εμείς, και τώρα ειρήνη
με προθυμία θα κλείσουμε, αν δεχτείτε
να κάμετε το δίκιο. Και είναι δίκιο,
1600 ο Δίας το σκήπτρο στα πουλιά να δώσει
ξανά· αν μ᾽ αυτούς τους όρους φιλιωθούμε,
καλώ σε γεύμα εσάς τους πληρεξούσιους.