«Πράσινες» δολοφονίες

Ενεργοί πολίτες, υπερασπιστές του περιβάλλοντος και των γαιών χαρακτηρίζονται τρομοκράτες, ταραχοποιοί ή εγκληματίες.

 

«Πράσινες» δολοφονίες. Πάνω από 1600 υπερασπιστές της γης, δολοφονήθηκαν το 2018 κι αν αυτές είναι οι επίσημες, σκέψου οι ανεπίσημες.

 

Τουλάχιστον 164 υπερασπιστές του περιβάλλοντος, που αγωνίζονταν εναντίον ορυχείων και μεταλλείων, της άκρατης υλοτομίας ή του αγροτοβιομηχανικού τομέα δολοφονήθηκαν το 2018, καταγράφει η ετήσια έκθεση της ΜΚΟ Global Witness. Στην έκθεση, που δόθηκε στην δημοσιότητα, τονίζεται πως «αναρίθμητοι» άλλοι εξαναγκάστηκαν να σωπάσουν σε όλο τον κόσμο εξαιτίας της βίας, του εκφοβισμού και της χρησιμοποίησης, ή της κατάχρησης, νόμων εναντίον των διαδηλώσεων. Η χώρα που ήταν μακράν της δεύτερης η πιο επικίνδυνη πέρυσι για τους υπερασπιστές της λογικής και τους ηγέτες αυτοχθόνων κοινοτήτων που υπερασπίζονται τα εδάφη τους ήταν οι Φιλιππίνες, με 30 δολοφονίες, αναφέρει η ΜΚΟ. Στην Κολομβία και στην Ινδία καταμετρήθηκαν αντίστοιχα 24 και 23 δολοφονίες το 2018. Ενώ με 16 επιβεβαιωμένους φόνους, η Γουατεμάλα ήταν η χώρα με τους περισσότερους νεκρούς κατ’ αναλογία με το μέγεθος του πληθυσμού της.

 

«Αυτό είναι ένα φαινόμενο που βλέπουμε σε όλο τον κόσμο: οι υπερασπιστές του περιβάλλοντος και των γαιών, μεγάλο μέρος των οποίων εκπροσωπούν αυτόχθονες λαούς, χαρακτηρίζονται τρομοκράτες, ταραχοποιοί ή εγκληματίες, απλούστατα επειδή διεκδικούν τα δικαιώματά τους», τονίζει σε δηλώσεις της που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση η Βίκι Τάουλι-Κόρπους, ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων λαών. «Η βία αυτή γεννά μια κρίση από τη σκοπιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και μια απειλή για όλους όσοι εξαρτώνται από το σταθερό κλίμα», προσθέτει.

 

Ο αριθμός των νεκρών το 2018 μειώθηκε σε σύγκριση με το 2017, πολύ πιο πολυαίμακτη χρονιά, με 207 θανάτους, ωστόσο η Global Witness υπογραμμίζει πως ενδέχεται να είναι υποτιμημένος, κυρίως επειδή πολλά επεισόδια εκτυλίσσονται σε απομονωμένες ή απομακρυσμένες περιοχές. Το πιο πολύνεκρο τέτοιο επεισόδιο που κατέγραψε η ΜΚΟ το 2018 σημειώθηκε στο ομόσπονδο κρατίδιο Ταμίλ Ναντού, στη νότια Ινδία, όπου 13 άνθρωποι σκοτώθηκαν ενώ διαδήλωναν εναντίον της λειτουργίας μεταλλείου χαλκού.

 

Ενώ τουλάχιστον οκτώ ακτιβιστές που είχαν εμπλακεί σε διένεξη για την γη με αντιπροσώπους μιας βιομηχανίας σόγιας δολοφονήθηκαν το 2018 στη βραζιλιάνικη Πολιτεία Παρά, σημειώνει η Global Witness.

 

Στις Φιλιππίνες, την χώρα που πήρε την θέση της Βραζιλίας στην πρώτη θέση της κατάταξης των κρατών με τους περισσότερους φόνους, εννέα μέλη οικογενειών που καλλιεργούσαν ζαχαροκάλαμο, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, δολοφονήθηκαν από ένοπλους στο νησί Νέγρος, τονίζει η ΜΚΟ και προσθέτει πως ο δικηγόρος που είχε αναλάβει την εκπροσώπηση των θυμάτων δολοφονήθηκε μόλις μερικές ημέρες αργότερα.

 

Καθώς η ομάδα των ειδικών του ΟΗΕ για το κλίμα ετοιμάζεται να δημοσιοποιήσει την προσεχή εβδομάδα μια έκθεση για την εκμετάλλευση των γαιών που αναμένεται να υπογραμμίζει πόσο μεγάλο ρόλο διαδραματίζουν οι αυτόχθονες πληθυσμοί στην προστασία της φύσης, η Global Witness καταγγέλλει παράλληλα την «ανησυχητική τάση» του εκφοβισμού και των φυλακίσεων των υπερασπιστών του περιβάλλοντος και της ποινικοποίησης των αγώνων τους.

 

Η έκθεση στηλιτεύει επίσης τον ρόλο επενδυτών, ειδικά αναπτυξιακών τραπεζών, σε εξαιρετικά αμφιλεγόμενα έργα, και κατονομάζει ορισμένες εταιρείες οι οποίες ενέχονται σε ή διευκολύνουν τις παραβιάσεις δικαιωμάτων. «Δεν αρκεί οι πολυεθνικές εταιρείες που συνδέονται με κατασχέσεις γαιών να δηλώνουν άγνοια. Έχουν ευθύνη να εξασφαλίζουν, με προληπτικό τρόπο, ότι οι γαίες από τις οποίες αποκομίζουν κέρδη εκμισθώνονται νόμιμα, με τη συναίνεση κοινοτήτων οι οποίες ζουν σε αυτές για ολόκληρες γενιές».

 

Ο συνδυασμός της μαζικής παρακολούθησης, μαζί με την νέα τεχνολογία, την καταστρατήγηση των νόμων και την καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων, έχει δημιουργήσει πρωτοφανή επίπεδα κινδύνου για τους «πράσινους» πολίτες. Ανάμεσα στις αναδυόμενες τάσεις είναι και η ανεξέλεγκτη χρήση των νέων τεχνολογιών καθώς και η στοχευμένη παρακολούθηση, συμπεριλαμβανομένης της διαδικτυακής, για να απειλήσουν και να φιμώσουν τους υπερασπιστές της λογικής.

 

Οι εξόριστοι ακτιβιστές από το Μπαχρέιν παρακολουθούνται από την κυβέρνηση η οποία χρησιμοποιεί κατασκοπευτικό λογισμικό, και οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη σχετικά με τις συνέπειες που ενδεχομένως να προκύψουν, έδωσαν εντολή στις εταιρίες να αποκαλύψουν τα κλειδιά αποκρυπτογράφησης και να αποκωδικοποιήσουν προσωπικές διαδικτυακές επικοινωνίες. Στην Μεγάλη Βρετανία, η αστυνομία έχει θέσει τους δημοσιογράφους υπό παρακολούθηση με στόχο να ταυτοποιήσει τις πηγές τους.

 

Σε χώρες όπως το Μεξικό και η Ρωσία δίκτυα παραπληροφόρησης (fake news, Hoax, troll) ολοένα και περισσότερο τείνουν να δημιουργούν εκστρατείες παραπληροφόρησης με σκοπό να δυσφημίσουν και να στιγματίσουν τους υπερασπιστές των κινημάτων όπως πχ. bloggers, συγγραφείς, δημοσιογράφους.

 

Αυτές οι νέες τάσεις προστίθενται στο ήδη επικίνδυνο οπλοστάσιο εργαλείων καταστολής, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών και των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων, του δραστικού περιορισμού του δικαιώματος σε ειρηνική διαμαρτυρία και της καταστρατήγησης των ποινικών, αστικών και διοικητικών νόμων, με σκοπό την δίωξη των ενεργών διαφωνούντων.
 

Όταν δεν τους απειλούν ή δεν τους παρενοχλούν, κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων προσπαθούν ανοιχτά να καλλιεργήσουν την εχθρότητα απέναντι τους χρησιμοποιώντας την φτηνή και προπαγανδιστική, ρητορική της δαιμονοποίησης, παρουσιάζοντας τους διαμαρτυρόμενους πολίτες ως τρομοκράτες ή ξένους πράκτορες.

Φυλή του Αμαζονίου έσωσε προσωρινά, μισό εκατομμύριο στρέμματα τροπικού δάσους από την κυβέρνηση του Εκουαδόρ.

 

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου απλώνεται σε 9 χώρες και αποτελεί την μεγαλύτερη σε έκταση δασική περιοχή στον πλανήτη μας. Αυτό το τροπικό δάσος είναι σπίτι για εκατομμύρια διαφορετικά είδη φυτών και ζώων. Είναι επίσης το σπίτι για μια φυλή, του Waorani – μιας αυτόχθονης φυλής του Αμαζονίου που ζει στο τροπικό αυτό δάσος εδώ και αιώνες. Αυτό που κατάφεραν να κάνουν οι Waorani δεν είναι κάτι που βλέπουμε καθημερινά. Κατάφεραν να κερδίσουν μια δικαστική μάχη ενάντια στην κυβέρνηση του Εκουαδόρ και να σώσουν μισό εκατομμύριο στρέμματα δάσους τα οποία θα αποψίλωναν, αφού βασικός σκοπός τους ήταν η εξόρυξη πετρελαίου.

 

Ένα πάνελ τριών δικαστών έβαλε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης και δικαίωσε τους Waorani. Ο Oswando Nenquimo, εκπρόσωπος της φυλής των Waorani, δήλωσε: «Σήμερα προστατεύσαμε το δάσος μας από την εξόρυξη πετρελαίου• προστατεύσαμε τα νερά μας από την μόλυνση, προστατεύσαμε τα παιδιά μας από ασθένειες. Πρόκειται για ένα νομικό προηγούμενο για τα δικαιώματα των ιθαγενών. Ο αγώνας όμως δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η κυβέρνηση θα ασκήσει έφεση επειδή θέλουν ακόμα το πετρέλαιο που βρίσκεται κάτω από την γη μας. Τα έθνη των ιθαγενών στον Αμαζόνιο και στον κόσμο πρέπει να ενωθούν για να προστατεύσουν τα σπίτια μας».

 

Αυτό που κατάφερε προσωρινά η αρχέγονη αυτή φυλή δεν έχει όντως προηγούμενο και αποτελεί ένα σημαντικότατο επίτευγμα όχι μόνο για εκείνους, αλλά για όσους θέλουν να παλέψουν για κάτι παρόμοιο σε αυτό τον πλανήτη. Ευτυχώς, πολλοί ακόμα άνθρωποι θα ακολουθήσουν τα δικά τους βήματα και θα θελήσουν να ενωθούν μαζί τους για να σώσουν το μοναδικό αυτό δάσος.

 

Βρετανία: Η αστυνομία «βάφτισε» τους ακτιβιστές του Occupy London… τρομοκράτες
Δημοσίευση 6 Δεκεμβρίου 2011  / Ανανεώθηκε 27 Ιουνίου 2013

 

Την οργή των διαδηλωτών του κινήματος «Καταλάβετε το Λονδίνο» προκάλεσε λίστα της αστυνομίας του Σίτι του Λονδίνου, η οποία εστάλη σε επιχειρήσεις. Σε αυτήν, το κίνημα τοποθετήθηκε μαζί με τρομοκρατικές και εξτρεμιστικές οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα και οι Farc. Το έγγραφο της αστυνομίας του Σίτι είχε τίτλο «Ενημέρωση για τρομοκρατικές/εξτρεμιστικές κινήσεις για την επιχειρηματική κοινότητα της πόλης του Λονδίνου» και εστάλη σε ορισμένες επιχειρήσεις της περιοχής. Σε αυτό αναφέρονταν προηγούμενες κινήσεις των Λονδρέζων Αγανακτισμένων, καθώς και επόμενες κινητοποιήσεις τους.

 

Ιδιοκτήτης επιχείρησης στην πλατεία Φίνσμπερι έδωσε το έγγραφο στα μέλη του κινήματος Occupy που είχαν κατασκηνώσει στην πλατεία. Το έγγραφο ενημερώνει τους επιχειρηματίες για τις κινήσεις οργανώσεων όπως η Αλ Κάιντα, οι Farc στην Κολομβία και για τα αποτελέσματα δίκης στη Λευκορωσία για βομβιστική επίθεση στο Μινσκ. Ακριβώς από κάτω υπάρχει ένα τμήμα με τίτλο «Εσωτερικά», το οποίο είναι αφιερωμένο εξ’ ολοκλήρου στο κίνημα Occupy London. Το κείμενο αναφέρει, ανάμεσα στα άλλα, ότι οι διαδηλωτές αποτελούν «λόγο ανησυχίας».

 

«Καθώς παγκοσμίως το κίνημα Occupy δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι ύφεσης, είναι πιθανό ότι οι ακτιβιστές φιλοδοξούν να εντοπίσουν άλλες θέσεις για να καταλάβουν, ειδικά εκείνες που ταυτίζουν με τον καπιταλισμό» αναφέρει το έγγραφο. Σύμφωνα με το έγγραφο, η αστυνομία είχε «λάβει μια σειρά εχθρικών εκθέσεων αναγνώρισης σχετικά με τα άτομα που θα ταίριαζαν στο αντι-καπιταλιστικό προφίλ». Οι Αρχές ζητούν, επίσης, από τις επιχειρήσεις να είναι σε επαγρύπνηση για περαιτέρω ένδειξη της δραστηριότητας κατάληψης. Πηγή από την αστυνομία του Σίτι παραδέχθηκε ότι ο τίτλος του εγγράφου δεν ήταν ο καλύτερος δυνατός, αλλά αρνήθηκε ότι στόχος ήταν να εξισώσει το κίνημα με την Αλ Κάιντα.

 

Η απάντηση του κινήματος: Σύμφωνα με ανακοίνωση ακτιβιστών του κινήματος Occupy London: «Η αναφορά σε «ύποπτους ακτιβιστές» δείχνει μια ανησυχητική απώλεια προοπτικής. Ο ακτιβισμός δεν είναι έγκλημα και η επιθυμία για συμμετοχή στη δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν θα πρέπει να αποτελεί αιτία ανησυχίας για την αστυνομία σε οποιαδήποτε ελεύθερη κοινωνία. Ένα ίδρυμα που συγχέει τους ενεργούς πολίτες με εγκληματίες και εξισώνει την Αλ Κάιντα με τις προσπάθειες να επαναπροσδιοριστεί η πόλη, είναι ένας θεσμός που αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο να χάσει το δρόμο του»

 

Η πρώτη εμφάνιση του κινήματος Occupy τον Σεπτέμβριο του 2011 στη σκιά των όσων καταστροφικών ακολούθησαν την πτώση της +Lehman Brothers το φθινόπωρο του 2008 έγινε δεκτή με έκπληξη. Ποιος το φαντάζονταν ότι θα έφτανε η ημέρα που κάποιοι θα διαδήλωναν κατά της οικονομικής ανισότητας και της τυραννίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην καρδιά της Νέας Υόρκης;

 

Ο Νόαμ Τσόμσκι, με τις δημόσιες παρεμβάσεις του, ενθάρρυνε την συμμετοχή στους συλλογικούς αγώνες για την ισότητα, την ελευθερία και την δημοκρατία. Υποστήριξε από την πρώτη στιγμή το κίνημα και ένωσε την φωνή του με αυτές που ασκούν κριτική στην κυριαρχία των πολυεθνικών εταιριών και στη διαφθορά που επιφέρει αυτή. Με τον καιρό οι κατασκηνωτές αποχώρησαν από το Πάρκο Ζουκότι, όπως και από το σημείο συγκέντρωσής τους στο Λονδίνο, όμως τα ερωτήματα που έθεσαν παραμένουν: Πώς φτάσαμε ως εδώ; Με ποιον τρόπο οι πλούσιοι, που αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού του πλανήτη, διαιωνίζουν την ηγεμονία τους πάνω στο υπόλοιπο 99%; Πώς μπορούμε να αποδομήσουμε την τεχνοκρατική αντίληψη της πρωτοκαθεδρίας της οικονομίας έναντι της πολιτικής; Ποια είναι η ποιότητα της σημερινής δημοκρατίας; Πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ισότιμη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου;

 

[+Δες στο NETFLIX την ταινία The Big Short της σκόπιμης και δόλια υποκινούμενης κατάρευσης της Lehman Brothers. Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, όπως αυτά αποτυπώνονται στο ομώνυμο bestseller του πρώην εργαζόμενου στη Wall Street Μάικλ Λούις, η ταινία του Ανταμ Μακέι με τον τίτλο «The Big Short» («Το μεγάλο σορτάρισμα») αφηγείται πώς στην δεκαετία του 2000 τέσσερα αουτσάιντερ των χρηματοπιστωτικών κύκλων ήταν σε θέση να προβλέψουν την στρεβλότητα της αγοράς ακινήτων, με αποτέλεσμα να ποντάρουν στην πτώση της, την ώρα που όλοι αγόραζαν σαν τρελοί, και τελικά να θησαυρίσουν.

 

«Το σκεπτικό μου ήταν να μπορέσει να καταλάβει ακόμη και η 10χρονη κόρη μου τι ακριβώς συνέβη», λέει χαρακτηριστικά ο Μακέι, ο οποίος μιλά για «τεράστια πείνα των τραπεζών» εν μέσω των εξελίξεων που υπονόμευσαν την προοπτική της οικονομίας. «Κέρδος. Με ποιο κόστος; Πλούτος. Με ποιο κόστος;», διερωτάται, τασσόμενος υπέρ ενός ισχυρού κανονιστικού βραχίονα, ο οποίος θα περιορίζει τους κινδύνους που απορρέουν από αμφιλεγόμενες πρακτικές στον χρηματοπιστωτικό τομέα. «Το πρόβλημα δεν είναι οι τράπεζες. Το πρόβλημα είναι οι τράπεζες που θέτουν τους δικούς τους κανόνες για να κοροϊδέψουν το σύστημα» τονίζει ο σκηνοθέτης.]

 

Τώρα φυσικά απαιτείται Δ Ι Α Κ Ρ Ι Σ Η για το ποιός είναι αληθινός υπερασπιστής κι ενεργός πολίτης και ποιός λειτουργεί πίσω από την μάσκα αυτή εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα.

 

Δηλαδή … πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο.