Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, κινούνται, τα πάντα περιστρέφονται, τα πάντα πετούν και φεύγουν μακριά.Ο λόγος που οι άνθρωποι έπρεπε να επινοήσουμε ή να φανταστούμε ήρωες και θεούς, είναι ο φόβος. Ο φόβος της ζωής και ο φόβος του θανάτου.
«Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι ήμουν το πιο παράξενο άτομο στον κόσμο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που πρέπει να υπάρχει κάποιος σαν εμένα. Κάποιος που να αισθάνεται παράξενος και ελαττωματικός, όπως κι εγώ. Προσπαθούσα πολύ να φανταστώ αυτό το άτομο, και φανταζόμουν ότι και αυτό με σκεφτόταν πολύ. Λοιπόν, αν είσαι εκεί έξω και διαβάζεις αυτό, να ξέρεις ότι, ναι, είμαι στ’ αλήθεια εδώ, και είμαι εξίσου περίεργος όπως κι εσύ.
Είμαι η μούσα του εαυτού μου. Εγώ είμαι το θέμα που γνωρίζω καλύτερα. Το θέμα που θέλω να γνωρίζω καλύτερα.
Ποτέ δεν ζωγράφισα όνειρα. Ζωγράφισα τη δική μου πραγματικότητα
Πόδια, τι σας χρειάζομαι από τη στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω;
Δεχτείτε έναν εραστή που σας κοιτάζει λες και είστε ένα μπισκότο με ουίσκι.
Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από το γέλιο. Είναι δύναμη το να μπορείς να γελάς, να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει ελαφρύς. Η τραγωδία είναι το πιο γελοίο πράγμα.
Ο πόνος, η χαρά και ο θάνατος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια διαδικασία για την ύπαρξη. Η επαναστατική πάλη σε αυτή τη διαδικασία είναι μια πόρτα ανοιχτή για την ευφυΐα.
Μόνο ένα βουνό μπορεί να γνωρίζει τον πυρήνα ενός άλλου βουνού.
Στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερο από ό,τι νομίζουμε ότι μπορούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου