Ευτυχώς... αποτύχαμε

Όλοι βιώνουμε καταστάσεις αντίθετες απ’ αυτές που επιθυμούμε. Αλλιώς τα φανταστήκαμε κι αλλιώς κατέληξαν τελικά. Θες κάποια θεία δύναμη, θες η τύχη, θες οι καταστάσεις; Κάποιος, τέλος πάντων, ήθελε τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά. Αυτό στο μυαλό μας μεταφράζεται ως αποτυχία. Ε, και;

Πόσες φορές στ’ αλήθεια έχεις νιώσει έτσι; Ότι απέτυχες σε κάτι που προσπάθησες πολύ για να υλοποιηθεί. Πόση ματαιότητα ένιωσες, ακριβώς μετά; Πάρε για παράδειγμα μια σχέση που είχες, ίσως και τον πρώτο σου μεγάλο έρωτα. Πόσα όνειρα έκανες γι’ αυτήν τη σχέση, πόσες θυσίες και πόσα «εγώ» έριξες για να κρατήσεις τη σπίθα αναμμένη. Πόσο όμορφα περνούσες σ’ αυτό το ροζ συννεφάκι που διαλύθηκε απότομα κι έπεσες με τα μούτρα στη γη; Πόσο πόνεσε αυτό; Πόσες ώρες έκλαψες, νομίζοντας πως χάθηκε ο κόσμος σου; Αυτή η αποτυχία να κρατήσεις κάτι που τόσο αγαπάς, δε σε τσάκισε;

Είναι αλήθεια πως ό,τι δεν έρχεται όπως το θέλουμε στη ζωή μας, μας στενοχωρεί. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος να κάνει σχέδια, όνειρα. Και πολλοί, αν όχι όλοι, θεωρούμε αποτυχημένο ένα σχέδιο που δε ζωγραφίστηκε ακριβώς με τον τρόπο που τον φανταστήκαμε εμείς. Και κάπου εδώ ας κάνουμε μια παύση να αναλογιστούμε πόσα τέτοια σχέδια κάναμε. Πάρα πολλά, πιστέψτε με.

Έχεις όμως σκεφτεί ποτέ πως, αν και η μπογιά τέλειωσε πριν καν ολοκληρώσεις ακριβώς αυτό που ήθελες, το σχέδιο είναι ακόμα όμορφο; Πως αυτό που με τόσο κόπο προσπάθησες, εξακολουθεί να είναι ένα δημιούργημά σου; Γιατί τα μεγαλύτερα λάθη είναι αυτά που φωτίζουν το δρόμο για τις λαμπρές επιτυχίες. Πιο συγκεκριμένα, εσύ φαντάστηκες για παράδειγμα τη ζωή σου με τον Κώστα, το Γιάννη ή όποιον άλλο, μα αυτό για κάποιο λόγο τέλειωσε. Σε πόνεσε, ναι. Σου άφησε πληγή, ναι. Ξέρεις όμως τι άλλο σου άφησε; Την ικανότητα να διαλέξεις πιο σωστά την επόμενη φορά. Γιατί πλέον ξέρεις. Ξέρεις τι μπορείς να ανεχτείς, να αγαπήσεις και τι στ’ αλήθεια αξίζεις.

Αναντίρρητα για να χαλάσει κάτι, σημαίνει ότι δεν πήγαινε καλά. Πλέον ξέρεις και θα είσαι ικανός να το κρίνεις. Πόσες φορές μετά από μια υποτιθέμενη αποτυχία σ’ ένα πλάνο ζωής ήρθε κάτι άλλο -πιο ωραίο- στη ζωή σου; Πόσες φορές μετά από ένα χωρισμό κι ένα διάστημα αφοσίωσης στον εαυτό σου, ένιωσες ότι πραγματικά σε αγαπάς; Νομίζεις πως αυτό δεν είναι τρόπαιο;

Αγαπητέ φίλε, όποιος και να είσαι, αναλογίσου πόσο πιο δυνατός άνθρωπος έγινες με το που χώρισες, έχασες μια δουλειά που ήθελες πολύ, δεν πέρασες αυτό που ήθελες στις πανελλήνιες. Έγινες πιο δυνατός διότι τίποτα δεν είναι δεδομένο κι εσύ έμαθες να αγωνίζεσαι. Και με τα νέα σου δεδομένα, γυρνάς πίσω και τελικά λες: «Ήμουν τυχερός κι αυτή η αποτυχία μου άνοιξε τις πόρτες για να ζήσω κάτι πιο όμορφο.» Απόδειξη άλλωστε γι’ αυτό είναι τα όσα κατάφερες μετά. Οι νέοι έρωτες, τα νέα ταξίδια, οι νέοι φίλοι που γνώρισες στο κατώφλι των επιλογών που σου ανοίχτηκαν.

Δώσε χρόνο λοιπόν σε σένα, και καμιά αποτυχία μην αφήσεις να αποτελεί καταστροφή. Γιατί πάντα η ζωή αποδεικνύει πως τα σχέδιά της για μας, γίνονται για κάποιο λόγο. Αυτόν το λόγο όμως, μην είσαι περίεργος να τον μάθεις. Θα φανεί μόνος του. Σε λίγο. Κι αν όχι, εσύ προσπάθησες. Και ναι, είσαι επιτυχημένος που αγαπάς, πιστεύεις και σέβεσαι εσένα. Γιατί τίποτα δεν είναι χειρότερο από το να βάζουμε το πιστόλι στο δικό μας κρόταφο. Άλλωστε, για τις παλιές αποτυχίες, είδες και μόνος σου πως συνέβησαν πράγματα πολύ όμορφα στη συνέχεια. Όσο για τις τωρινές σου, θα έρθουν καλύτερες μέρες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και ναι, μετά από κάθε καταιγίδα μπορεί να έρθει και χειρότερη, μα τελικά κανένας δεν πέθανε από λίγη βροχή.