ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Εὐμενίδες (254-275)

ΕΠΙΠΑΡΟΔΟΣ

― ὅρα ὅρα μάλ᾽ αὖ·
255 λεύσσετε πάντα, μὴ
λάθῃ φύγδα βὰς [ὁ] ματροφόνος ἀτίτας.
― ὅδ᾽ αὐτός· [οὖν] ἀλκὰν ἔχων
περὶ βρέτει πλεχθεὶς θεᾶς ἀμβρότου
260 ὑπόδικος θέλει γενέσθαι χρεῶν.
― τὸ δ᾽ οὐ πάρεστιν· αἷμα μητρῷον χαμαὶ
δυσαγκόμιστον, παπαῖ·
τὸ διερὸν πέδοι χύμενον οἴχεται.
― ἀλλ᾽ ἀντιδοῦναι δεῖ σ᾽ ἀπὸ ζῶντος ῥοφεῖν
265 ἐρυθρὸν ἐκ μελέων πέλανον· ἀπὸ δὲ σοῦ
βοσκὰν φεροίμαν πώματος δυσπότου.
― καὶ ζῶντά σ᾽ ἰσχνάνασ᾽ ἀπάξομαι κάτω,
‹ἵν᾽› ἀντιποίνους τίνῃς ματροφόντας δύας.
― ὄψῃ δὲ κεἴ τις ἄλλος ἤλιτεν βροτῶν
270 ἢ θεὸν ἢ ξένον
τιν᾽ ἀσεβῶν ἢ τοκέας φίλους,
ἔχονθ᾽ ἕκαστον τῆς δίκης ἐπάξια.
― μέγας γὰρ Ἅιδης ἐστὶν εὔθυνος βροτῶν
ἔνερθε χθονός,
275 δελτογράφῳ δὲ πάντ᾽ ἐπωπᾷ φρενί.

***
— Τα μάτια σου έχε τέσσερα
και βλέπε από παντού
μη σου ξεφύγει απλέρωτος
της μάνας του ο φονιάς.
— Νά τον αυτός· και βρήκε πάλι στήριγμα·
στ᾽ άγαλμα της θεάς τα᾽ άγιο περιπλεχτός
260 κρίση ζητάει να βρει για το έγκλημά του·
— Δε θα του γίνει αυτό, της μάνας το αίμα, οϊμέ!
δύσκολα πίσω να παρθεί
μια που χυθεί κι η μαύρη γη το πιεί.
— Μα πρέπει αντίς γι᾽ αυτό να δώσεις ζωντανός
κόκκινο γαίμα απ᾽ το κορμί σου να ρουφώ
και τέτοιο λαχταρώ από σε κακόπιοτο πιοτό.
— Κι αφού σε λιώσω ζωντανό
θενα σε σύρω κάτω εκεί,
μητροφονιά, να βρεις
τα επίχειρά σου.
— Και θενα δεις αν και κανείς άλλος θνητός
270 ή σε θεό ή σε ξένους του
ή στους δικούς του αμάρτησε γονιούς,
να ᾽χει ο καθένας άξιο το μιστό του.
— Γιατ᾽ είναι μέγας των θνητών
ο Άδης λογαριαστής
κάτω στα τάρταρα της γης·
κι όλα τα πάντα βλέποντας
φυλάει μες στα κατάστιχα του νου του.