Πράγματα που αξίζει να θυμάστε όταν «είναι περίπλοκο»

Νιώθω παγιδευμένος από την έννοια του έρωτα. Γιατί δεν μπορώ να αδράξω του αληθινού νοήματός του; Γιατί συγχωρώ ανθρώπους που δεν θα με συγχωρήσουν; Γιατί ερωτεύομαι ανθρώπους, που επαναλαμβάνουν τα λάθη μου, σαν τη βελόνα που κόλλησε στο πικάπ; Ο έρωτας είναι μια απροσδιόριστη έννοια, έχω ξοδέψει ατέλειωτες ώρες προσπαθώντας να την ορίσω και να την κατανοήσω.

Μακάρι να είχα μια κάποια απάντηση στο προσωπικό σας σενάριο. Δεν γνωρίζω αν αυτό που κάνατε συγχωρείται ή αν πραγματικά χωρίσατε τελείως. Μπορώ μόνο να ευχηθώ το καλύτερο για εσάς και ελπίζω να πάρετε το αποτέλεσμα που τόσο θέλετε. Βέβαια, τι είναι αυτό που θέλετε, που θέλουμε;

Έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι θέλουμε. Η ζωή, οι αποφάσεις, οι κινήσεις μας είναι όλες βασισμένες σε υποθέσεις από παρελθοντικά αποτελέσματα. Μα κάθε κατάσταση είναι μοναδική, σωστά; Δεν έχω τις απαντήσεις που θέλετε ή οποιαδήποτε λύση. Αλλά αυτό που μπορώ να προσφέρω είναι λίγες συμβουλές μέσα από μαθήματα που έχω πάρει από αποτυχημένες σχέσεις.

5 σημαντικά πράγματα που αξίζει να θυμάστε όταν οι σχέσεις γίνονται περίπλοκες

1. Είναι κλισέ, αλλά προσπαθήστε να απολαύσετε τη στιγμή

Κανείς δεν εγγυάται για τη συνέχεια, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί μετά ή τι δεν θα συμβεί. Θα υπάρξουν άνθρωποι με τους οποίους θα νιώθετε βαθιά ερωτευμένοι και ύστερα με κάποιο τρόπο θα βρεθείτε να μαζεύετε τα πράγματά σας από το σπίτι τους. Αλλά θέλω να εστιάσετε σε αυτό που υπάρχει, πριν αυτό συμβεί. Στο χαμόγελό τους, στις μικρές στιγμές. Κρατήστε κάθε «σ’ αγαπώ», κάθε «μου λείπεις» στο χαρτί και κλειδώστε τα κάπου ασφαλές. Αν όλα πάνε στραβά, θα έχετε στο μέλλον εκείνο το ασφαλές σας μέρος, για να θυμάστε τις όμορφες στιγμές.

2. Βρείτε μια ισορροπία ανάμεσα στη μοναχική ευτυχία και στην ευτυχία που μοιράζεται

Κάποιοι είμαστε εκ φύσεως εσωστρεφείς, άλλοι εξωστρεφείς. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος σε αυτό και δεν υπάρχει λόγος να εξαναγκάζουμε τους ανθρώπους να γίνουν κάτι άλλο. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να προκαλέσουμε τον εαυτό μας να απομακρυνθεί από αυτό που είναι «βολικό» γι΄ αυτόν. Όταν βρίσκεστε σε μια σχέση, δεν έχει πάντα τη μεγαλύτερη βαρύτητα το να μείνετε ασφαλείς και να νιώθετε άνεση. Θα υπάρχουν στιγμές που ο/η σύντροφός σας θα ήθελε να ξεφύγετε από τις συνήθειές σας και να κάνετε ορισμένες θυσίες. Θα χρειαστεί να βγείτε από τη ζώνη ασφαλείας σας.

3. Ο έρωτας δεν είναι ένας διαγωνισμός

Ορισμένες φορές στον έρωτα, μπαίνουμε σε διαδικασία σύγκρισης. Μετά από μια ερωτική απογοήτευση, τα λάθη εκτοξεύονται και από τις δύο πλευρές με την ταχύτητα που ρίχνουμε χιονόμπαλες σε έναν χιονοπόλεμο. Είναι φυσιολογικό, είμαστε άνθρωποι και ό,τι νιώθουμε είναι αληθινό. Αλλά ο έρωτας και η αγάπη δεν είναι να βυθίζουμε το κεφάλι ο ένας του άλλου στο παγωμένο νερό, δεν είναι να κατηγορούμε χωρίς τέλος την άλλη πλευρά. Η απογοήτευση είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε είδους σχέσης. Είναι κρίμα να πούμε άσχημα πράγματα, για τα οποία θα μετανιώσουμε όταν πια θα είμαστε περισσότερο ψύχραιμοι και αποστασιοποιημένοι.

4. Τα διαλείμματα δεν είναι χωρισμοί

Πολλοί αποδέχονται ότι το ένα σημαίνει αυτόματα το άλλο. Καταλαβαίνω βέβαια πως είναι ευκολότερο να αποδέχεσαι ότι κάτι τελείωσε, παρά να ζεις με την ελπίδα. Αλλά οι σχέσεις δεν είναι μαύρο – άσπρο. Υπάρχουν κι άλλες αποχρώσεις, κι άλλες καταστάσεις. Όταν οι καυγάδες γίνονται τερατώδεις, όταν οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα σε ένα θολό σύννεφο και δεν μπορούμε να τις δούμε, τότε νομίζω ότι είναι καλύτερο να πάρουμε χρόνο. Ορισμένες πληγές χρειάζονται  αδράνεια για να επουλωθούν και εμείς χρειαζόμαστε χρόνο να αναπνεύσουμε, χρόνο να είμαστε. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι το διάλειμμα για εσάς, αλλά δεν χρειαζόμαστε ένα που και που;

5. Να είστε υπομονετικοί, να δίνετε χρόνο

Στις σχέσεις, χρειάζεται να μάθετε την υπομονή. Χρειάζεται να μάθετε πώς να παίζετε το παιχνίδι της αναμονής. Αντί, όμως, να κάθεστε και να περιμένετε τις απαντήσεις, γιατί δεν γεμίζετε το χρόνο σας με κάτι άλλο, πιο δημιουργικό; Υπόσχομαι ότι όλα θα περάσουν πιο γρήγορα.

Εύχομαι να είχα πιο συγκεκριμένες συμβουλές για εσάς. Ή ένα βιβλίο λύσεων. Αλλά δεν θα υποκριθώ ότι γνωρίζω τα προβλήματά σας, ούτε το τι περνάτε. Ο καθηγητής βιολογίας μου κάποτε έγραψε στο εγχειρίδιό μας ότι «εμείς, σαν άνθρωποι προσπαθούμε τόσο πολύ να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, γι’ αυτό και βάζουμε ταμπέλες, κατηγοριοποιούμε τα πάντα, ώστε να τα κατανοήσουμε».

Όταν κατανοούμε τα πράγματα, αρχίζουμε να τα φοβόμαστε λιγότερο, σαν να αποκτούμε τον έλεγχό τους. Αν έχω μάθει κάτι από τον έρωτα, είναι ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να νιώθουμε άνετα με το αβέβαιο. Να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε ταμπέλες μόνο και μόνο για να προσφέρουμε ασφάλεια στον εαυτό μας. Οι άνθρωποι δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ κάτι απλό. Ούτε και οι σχέσεις τους.