Χτίστε το σπίτι σας σε βράχο. Κι όταν λέω βράχο, εννοώ τη φύση σου, που βάλθηκες να την καταπνίξεις

Έρχεσαι τρέχοντας και ρωτάς: “Αγαπητέ, καλέ, μεγάλε γιατρέ μου! Τι να κάνω; Τι πρέπει να κάνουμε; Το σπίτι μου καταρρέει συθέμελα, ο αγέρας σφυρίζει μέσα από τις χαραμάδες στους τοίχους, το παιδί μου είναι άρρωστο και η γυναίκα μου δυστυχισμένη. Κι εγώ άρρωστος είμαι. Τι πρέπει να κάνω; Τι να κάνουμε;”

“Χτίστε το σπίτι σας σε βράχο. Κι όταν λέω βράχο, εννοώ τη φύση σου, που βάλθηκες να την καταπνίξεις, την αγάπη στο κορμάκι του παιδιού σου, το όνειρο της γυναίκας σου για τον έρωτα, τα όνειρα για τη ζωή που έκανες στα δεκάξι σου χρόνια.

Αντάλλαξε τις αυταπάτες σου με μια στάλα αλήθεια. Πάρε τη μοίρα σου στα χέρια σου και χτίσε τη ζωή σου στο βράχο. Ξέχνα το γείτονά σου και κοίτα μέσα σου! Να’σαι βέβαιος ότι κι ο γείτονας θα σ’ ευγνωμονεί.

Προστάτεψε τον έρωτα των παιδιών σου από τις επιθέσεις λαγνείας ανικανοποίητων αντρών και γυναικών.

Κλείσε το στόμα της φαρμακόγλωσσης γεροντοκόρης.

Πάψε να ζητάς απ’ τη γυναίκα σου την άδεια να την αγκαλιάσεις.

Ένωσε τις δυνάμεις σου μ’ εκείνες των συνανθρώπων σου ανά την υφήλιο.

Σαν κι εσένα είναι κι αυτοί και η μοίρα σας συνυφασμένη.

Άσε τα παιδιά σου να μεγαλώσουν όπως προστάζει η φύση.

Μην προσπαθείς να βελτιώσεις τη φύση. Μάθε να την κατανοείς και να την προστατεύεις. Άσε τα ντέρμπι και τράβα στη βιβλιοθήκη, πήγαινε σε ξένες χώρες αντί για το Κόνι Άιλαντ. Η σκέψη σου να διέπεται από απλότητα και ευθύτητα. Μάθε να εμπιστεύεσαι την ήρεμη εσωτερική φωνή που σου λέει τι να κάνεις. Κράτα τη ζωή σου στα χέρια σου, μην την εμπιστεύεσαι σε κανέναν άλλον. Γίνε ο εαυτός σου! Αυτό στο είπαν πολλοί μεγάλοι.”

WILHELM REICH, Άκου ανθρωπάκο!