ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἀγαμέμνων (914-943)

ΑΓ. Λήδας γένεθλον, δωμάτων ἐμῶν φύλαξ,
915 ἀπουσίᾳ μὲν εἶπας εἰκότως ἐμῇ·
μακρὰν γὰρ ἐξέτεινας· ἀλλ᾽ ἐναισίμως
αἰνεῖν, παρ᾽ ἄλλων χρὴ τόδ᾽ ἔρχεσθαι γέρας.
καὶ τἄλλα μὴ γυναικὸς ἐν τρόποις ἐμὲ
ἅβρυνε, μηδὲ βαρβάρου φωτὸς δίκην
920 χαμαιπετὲς βόαμα προσχάνῃς ἐμοί,
μηδ᾽ εἵμασι στρώσασ᾽ ἐπίφθονον πόρον
τίθει· θεούς τοι τοῖσδε τιμαλφεῖν χρεών·
ἐν ποικίλοις δὲ θνητὸν ὄντα κάλλεσιν
βαίνειν ἐμοὶ μὲν οὐδαμῶς ἄνευ φόβου.
925 λέγω κατ᾽ ἄνδρα, μὴ θεόν, σέβειν ἐμέ.
χωρὶς ποδοψήστρων τε καὶ τῶν ποικίλων
κληδὼν ἀυτεῖ· καὶ τὸ μὴ κακῶς φρονεῖν
θεοῦ μέγιστον δῶρον. ὀλβίσαι δὲ χρὴ
βίον τελευτήσαντ᾽ ἐν εὐεστοῖ φίλῃ.
930 εἰ πάντα δ᾽ ὣς πράσσοιμ᾽ ἄν, εὐθαρσὴς ἐγώ.
ΚΛ. καὶ μὴν τόδ᾽ εἰπὲ μὴ παρὰ γνώμην ἐμοί.
ΑΓ. γνώμην μὲν ἴσθι μὴ διαφθεροῦντ᾽ ἐμέ.
ΚΛ. ηὔξω θεοῖς δείσας ἂν ὧδ᾽ ἔρδειν τάδε;
ΑΓ. εἴπερ τις, εἰδώς γ᾽ εὖ τόδ᾽ ἐξεῖπον τέλος.
935 ΚΛ. τί δ᾽ ἂν δοκεῖ σοι Πρίαμος, εἰ τάδ᾽ ἤνυσεν;
ΑΓ. ἐν ποικίλοις ἂν κάρτα μοι βῆναι δοκεῖ.
ΚΛ. μή νυν τὸν ἀνθρώπειον αἰδεσθῇς ψόγον.
ΑΓ. φήμη γε μέντοι δημόθρους μέγα σθένει.
ΚΛ. ὁ δ᾽ ἀφθόνητός γ᾽ οὐκ ἐπίζηλος πέλει.
940 ΑΓ. οὔτοι γυναικός ἐστιν ἱμείρειν μάχης.
ΚΛ. τοῖς δ᾽ ὀλβίοις γε καὶ τὸ νικᾶσθαι πρέπει.
ΑΓ. ἦ καὶ σὺ νίκην τήνδε δήριος τίεις;
ΚΛ. πιθοῦ· κρατεῖς μέντοι παρεὶς ἑκὼν ἐμοί.

***
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Κόρη της Λήδας, των σπιτιών μου κυβερνήτρα,
σύμφωνα με της απουσίας μου το μήκος
και τα λόγια σου μάκρυνες· μα όμως, απ᾽ άλλους
ταιριάζει να ᾽ρχεται η τιμή του δίκιου επαίνου·
κι απ᾽ τ᾽ άλλο, με καμώματα γυναίκεια εμένα
μη θες να με χαλάς και σα βάρβαρον άντρα
920 ταπεινοπροσκυνάς με χαμόσυρτα λόγια·
μηδέ στρώσεις στο δρόμο μου, με τις πορφύρες,
το φθόνο· στους θεούς τέτοιες τιμές χρωστούμε.
θνητός, σε τέτοια πολυξόμπλιαστα στολίδια
δεν πάει σε μένα να πατώ με δίχως φόβο·
σαν άνθρωπο, όχι σα θεό, να με τιμούνε·
και δίχως τα ποδοστρωσίματα και ξόμπλια
ακούεται το καλ᾽ όνομα· κι η φρόνησ᾽ είναι
το κάλλιο δώρο του θεού· να μακαρίζεις
έναν, μονάχ᾽ αφού τελειώσει ευτυχισμένος.
930 Αν πάντα μου έτσι φέρνομαι, φόβο δε θα ᾽χω.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Όμως μη μ᾽ αρνηθείς τη χάρη αυτή και μένα.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Ξέρε το, δε θα δεις τη γνώμη μου ν᾽ αλλάξω.
ΚΛΗΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μην από φόβο το ᾽καμες στους θεούς τάμα;
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Παρά κάθ᾽ άλλον, ξέρω πως σωστά έτσι κάνω.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Και τί λες τάχα ο Πρίαμος, αν ενικούσε;
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Σε ξόμπλια βέβαια και πάρα θα πατούσε.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Λοιπόν του κόσμου μη ντραπείς την κατηγόρια.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Όμως και του λαού η φωνή πολύ βαραίνει.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Τον άνθρωπο, που δεν φθονούν, μην τον ζηλεύεις.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
940 Μα δεν ταιριάζει να ζητά η γυναίκ᾽ αμάχες.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μα πρέπει κάπου οι νικητές και να νικούνται.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Τόσο λοιπόν να με νικήσεις επιμένεις;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Σε με, μα με το θέλημά σου, ας μείν᾽ η νίκη.