Έρχονται στιγμές που λέμε πως ο χρόνος σταματά
εξαιτίας κάποιου συμβάντος
όμως εμείς κάνουμε τις παύσεις…
O χρόνος συνεχίζει απτόητος να μας νικά
να μας παίρνει πράγματα και να μας δίνει καινούργια.
Μας δίνει τελικά αυτά που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε…
κι αν έχουμε χάσει κάτι σημαντικό
τότε μας δίνει κάτι άλλο για να αντέξουμε
την απουσία, τους φόβους, τον πόνο.
Η πάλη με τον εαυτό μας ουσιαστικά δεν τελειώνει ποτέ.
Είμαστε μόνιμα σε σύγκρουση μαζί του
ακόμα κι όταν τελικά είμαστε καλά.
Δεν το συνειδητοποιούμε μα έτσι είναι.
Ακόμα σταματάμε κι εξαιτίας αυτής της πάλης
για την ακρίβεια λέμε ότι ο χρόνος σταματά.
Ο χρόνος αν το επιλέξουμε με κάποιο τρόπο θα είναι σύμμαχος
μα πρέπει κάπου να αποδώσουμε ευθύνη
και τα ρίχνουμε πάντα σ’ αυτόν.
Κι άλλα πολλά, ναι, επειδή ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα
κάνοντας μας να θέλουμε συχνά-πυκνά να σταματάμε
για να συγκρατήσουμε εικόνες
για να προλάβουμε γεγονότα
για όλα εκείνα που με τέχνη μας στερεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου