Για να περάσεις στο φως χρειάζεται πρώτα να συναντηθείς με το σκοτάδι

Ξέρεις γιατί όταν οι πεταλούδες πηγαίνουν προς το φως καίνε τα φτερά τους;

Έχουμε συνδέσει το φως με τον ήλιο. Και όλοι ξέρουμε πως ο ήλιος καίει. Πως το φως καίει, όλα όσα έχουμε φυλάξει μέσα μας από το εγώ μας, που συνεχώς αποζητά ικανοποίηση, δικαίωση και ύπαρξη…

Το σκοτάδι αντίθετα είναι πιο όμορφο. Περιβάλλεται από μικρές λάμψεις φωτός. Στη φύση π.χ έχουμε τις πυγολαμπίδες. Στον ουρανό το φεγγάρι και τα αστέρια. Μα όλοι ξέρουμε πως αυτό δεν είναι πραγματικό φως και πως σίγουρα δε μπορεί να μας φωτίσει…

Μπορεί ωστόσο να ικανοποιήσει το εγώ μας, καθώς μέσα στο σκοτάδι ανακαλύπτουμε δυνάμεις και ικανότητες που μπορούν να μας προσφέρουν τα πάντα. Να μας κάνουν να πιστέψουμε στον εαυτό μας και στο απίστευτο και η ζωή μας να γίνει ιδανική… Γεμάτη από πλούτο, έρωτα, ενέργεια, αγάπη, δύναμη, αποδοχή υλικές και πνευματικές ψευδαισθήσεις…

Για να περάσεις στο φως… χρειάζεται πρώτα να συναντηθείς με το σκοτάδι. Πρόσεχε μόνο να μη γίνεις εσύ το σκοτάδι και το αγαπήσεις τόσο που θα φυλακιστείς σε ένα εγώ μεγαλύτερο από αυτό που είχες πριν δοκιμάσεις να ανακαλύψεις τον κόσμο του Ερεβοκτόνου φωτός.

Τότε θα μεγαλώσουν τα φτερά σου, μαζί με το εγώ σου. Έτσι θα νομίζεις για λίγο πως έχεις τα πάντα. Κάθε φορά όμως θα πληρώνεις ακριβά εκείνες τις μικρές λάμψεις που θα σου ζητούν όλο και περισσότερα για να φέγγουν το σκοτάδι σου. Και εσύ θα μπορείς να πετάς εκεί που σε οδηγούν ανεξέλεγκτα τα πάθη και οι επιθυμίες σου και εκείνες οι ψεύτικες φωτεινές λάμψεις στερώντας σου για πάντα την ελευθερία σε αντάλλαγμα ενός ζεύγους υλικών, όμορφων φτερών.

Οι πεταλούδες πληρώνουν το τίμημα της ελευθερίας… γιατί στο φως το να είσαι ελεύθερος σημαίνει να πετάς χωρίς φτερά… και αυτό είναι το μοναδικό τίμημα μιας αληθινής ελευθερίας.