Το Τίμημα

’'Για όλα υπάρχει ένα τίμημα’’ Μια φράση που  πιστεύω απόλυτα, καθώς την βλέπω να πραγματώνεται καθημερινά γύρω μου, τόσο σε εμένα τον ίδιο, όσο και σε άλλους ανθρώπους.

Καταρχάς όμως, ας ορίσουμε το τίμημα. Τίμημα είναι το κόστος/αντάλλαγμα που καλείται να καταβάλλει ένα άτομο σε κάποιο άλλο, όταν αντίστοιχα έχει αγοράσει/λάβει κάτι. Το τίμημα όμως, μπορεί να έχει πολλές μορφές και εξίσου πολλές σημασίες. Μπορεί για παράδειγμα, να είναι ένα χρηματικό ποσό, μια πληροφορία ή μια δεξιότητα. Ίσως όμως να είναι και ένα μυστικό, μια ανθρώπινη ζωή ή  ένας θάνατος.

Ξεκινώντας από την αρχαιότητα, διαπιστώνει κανείς πως, η ελληνική μυθολογία, αποτελείται από αφηγήσεις στις οποίες υπάρχει πάντα ένα τίμημα. Ο Προμηθέας έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους, με τίμημα την ελευθερία αλλά και την υγεία του ενώ ο Οδυσσέας, έφυγε για τον Τρωικό πόλεμο, έχοντας αφήσει πίσω τη γυναίκα του, Πηνελόπη, αλλά και το βασίλειο του, με τίμημα την διεκδίκηση και των δύο από τους μνηστήρες της γυναίκας του κατά τη διάρκεια της απουσίας του.

Προχωρώντας χρονικά, συναντά κανείς την έννοια της τιμής να κυριαρχεί στο Βυζάντιο, κυρίως όμως στο χώρο του εμπορίου. Πολύ αργότερα, κατά τη διάρκεια των νεότερων ελληνικών χρόνων, το τίμημα υπάρχει πλέον ως κάτι το ‘’άτυπα επίσημο ’’ στη λαογραφία. Συνηθισμένο μοτίβο ο δράκος, ο οποίος  στοιχειώνει κάποιο πηγάδι/ποτάμι και ως αντάλλαγμα, ζητά από τους χωρικούς να του προσφέρουν μία ή δύο κοπέλες κάθε χρόνο, ώστε να τους αφήσει να παίρνουν νερό. Τις κοπέλες αυτές τις κρατά αιχμάλωτες ή τις τρώει. Αυτές οι κοπέλες λοιπόν, είναι το τίμημα των οικογενειών του χωριού, ώστε να έχουν νερό για όλο τον υπόλοιπο χρόνο και να βιοπορίζονται επαρκώς.

Αρκετά μίλησα όμως για τα παλιά. Ήρθε ο καιρός να κάνω λόγο για τα νεότερα. Την καθημερινή ζωή, όπως αυτή κύλισε και διαμορφώθηκε στη μέχρι τώρα πορεία μου. Είδα όνειρα να γκρεμίζονται για την επίτευξη ενός απώτερου σκοπού. Παρακολούθησα ανήμπορος επιθυμίες να αλλοιώνονται και να θυσιάζονται στο βωμό ενός ουδέτερου κριτή. Παρατήρησα ταυτότητες να συγχέονται, στα πλαίσια μιας επιφανειακής αλλά τελικά σημαντικής διαπροσωπικής κρίσης. Δάκρυσα, βλέποντας το χτες να γκρεμίζεται μαζί με το αύριο, ραγίζοντας και το τώρα.

Αυτό είναι το τίμημα. Μια μεγάλη θυσία, η οποία αποσκοπεί στην πραγμάτωση ενός σημαντικού σκοπού. Το σώμα, η ψυχή, το πνεύμα, όλα θυσιάζονται κάποια στιγμή, το ένα για το άλλο ή όλα μαζί για κάποιον άλλο άνθρωπο.

Κάτι περίεργο όμως, ο κάθε άνθρωπος, δε θυσιάζει τα ίδια πράγματα με κάποιον άλλο. Διότι το τίμημα, είναι σαν τον Εαυτό του κάθε ανθρώπου, μοναδικό. Εξατομικεύεται και διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες του κάθε ατόμου, μη γνωρίζοντας οριοθετήσεις και φραγμούς και μη έχοντας μια σταθερή, μετρούμενη αξία. Διότι η θυσία, δε μετριέται. Είναι κάτι που γίνεται από ανάγκη, κάποιες φορές από μη επιλογή και σίγουρα μέσα από την ψυχή του ανθρώπου που την κάνει.

Σκληρό το τίμημα αλλά υπάρχει. Εφικτή η απόκρυψη του σε ορισμένες περιπτώσεις λόγω ντροπής, αδύνατη όμως η μη πραγμάτωση του. Ίσως όμως, τελικά, να είναι και κάτι καλό, καθώς έτσι, όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, θρησκείας, κοινωνικής τάξης, οικονομικής κατάστασης, εθνικότητας ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού, μαθαίνουν, από πολύ νωρίς ακόμα πως, τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε αυτή τη ζωή. Τίποτα δε χαρίζεται, όλα διεκδικούνται. Και πάντα υπάρχει μια θυσία, το επονομαζόμενο τίμημα.