-Αν σε ρώταγα τι σημαίνει για σένα το Αν ως έννοια, τι θα μου απαντούσες;– Σημαίνει όλα εκείνα που δεν τόλμησα, όλα όσα ονειρεύτηκα και προσπέρασα.
– ΑΝ λοιπόν αλλάξουμε το σκηνικό, ποιος σε σταματά;
– Κανείς και τίποτα πια… ΝΑ ονειρευτώ… ΝΑ τολμήσω… ΝΑ κινηθώ… ΝΑ ζήσω.
Αυτό ΝΑ σκέφτεσαι τώρα που το πήρα απόφαση. Κανείς και τίποτα πια δεν με σταματά.
Η ζωή του ΑΝ είχε τους λόγους της. Λειτούργησε για να καλύψει τα ακάλυπτα, τους ευσεβείς εκείνους πόθους που ποτέ δεν διεκδίκησα, τα όνειρα που ενίοτε με ξεπερνούσαν, τις επιθυμίες που εναγωνίως έψαχναν τρόπο εκπλήρωσης, τους φόβους που ποτέ δεν ξόρκιζα.
Η πίστα του ΑΝ βρίσκεται πάντα εκεί, είναι όμως η πρώτη δοκιμασία που σου επιτρέπει να περάσεις στην επόμενη.
Κάπως έτσι λειτούργησε σ’ εμένα και πέρασε ανεπιστρεπτί και μαζί μ’ αυτή και η δήθεν αδυναμία μου.
Τόσα μικρά ασήμαντα Αν μαζεμένα.
Αν ήμουν εκεί;… Πλησίασα αρκετές φορές για να φτάσω στο εκεί.
Αν συνέβαινε αυτό;… Για να συμβεί αυτό, χρειαζόταν να προηγηθεί το άλλο…
Κι απ’ την άλλη… τόσα μικρά σημαντικά Αν μαζεμένα.
ΑΝ τα καταφέρω…
ΑΝ επιλέξεις…
ΑΝ δεν υπήρχε το πλαίσιο;
ΑΝ μου είχες μιλήσει…
ΑΝ σε είχα ακούσει;…
ΑΝ δεν κρυβόσουν;…
ΑΝ σου είχα πει την αλήθεια;
ΑΝ γνώριζες την αλήθεια…
ΑΝ τολμούσες;…
ΑΝ προσπαθήσω…
ΑΝ σε διεκδικήσω;
ΑΝ… σ’ αγαπώ;
Γνωρίζω για Εσένα μόνο, ότι έχουμε τα ίδια διλήμματα.
Στο ΑΝ πλέον δε διστάζω… μπορώ να νιώσω τη σημαντικότητα της επιθυμίας μου.
Έπαψα πλέον να με ξεγελώ. Έμαθα ΝΑ με σκανάρω… ΝΑ με καταλαβαίνω… ΝΑ με ζω.
Και κάπως έτσι τα ΑΝ μου ένιωσα ότι ΘΑ τα καταφέρουν… και κοίτα που γίνονται όλα ΝΑ.
Όλα ΝΑ με θυμίζουν όπως εκείνο το τραγούδι που μου σιγοψιθύρισες…
ΝΑ μπορείς να σκεφτείς την εξέλιξη… αυτό είναι το ζητούμενο.
ΝΑ… κοίτα αν αμφιβάλλεις ακόμη… πώς να περιγράψεις το ρίγος μου με λέξεις.
ΝΑ τα καταφέρω… γατί Σε χρειάζομαι στη ζωή μου… η γη μου είσαι Εσύ.
ΝΑ επιλέξεις… είσαι ζωντανός οργανισμός, η επιθυμία σου συνυπάρχει και σε καθοδηγεί.
ΝΑ υπάρχω στο πλαίσιο… στο αυτονόητο, τίποτα δεν είναι δεδομένο.
ΝΑ μου μιλήσεις… δεν σου έχουν συμβεί και λίγα… πάρε το χρόνο του για να νιώσεις.
ΝΑ σε ακούσω… σε ακούω πλέον σε όλους τους άλλους… οι άνθρωποί μου είσαι Εσύ.
ΝΑ κρύβεσαι… έχεις τους λόγους σου… κι εκείνοι κρύβουν τις απαντήσεις που αναζητάς.
ΝΑ σου πω την αλήθεια… τώρα πλέον γνωρίζω τι είσαι για μένα, δεν σε αμφισβητώ.
ΝΑ γνωρίζεις την αλήθεια… ποτέ δεν είναι αργά για επιλογές καρδιάς και αποφάσεις.
ΝΑ τολμήσω… να σου πω συγνώμη για κάθε επίθεση που δέχτηκες ασυνείδητα.
ΝΑ ξαναπροσπαθήσω… να χωθώ στην αγκαλιά σου… μόνο στο σχήμα μας κλείνει.
ΝΑ σε διεκδικήσω… η ερημιά και ο θάνατος βρίσκονται εκεί όπου δεν βρίσκεσαι Εσύ.
ΝΑ σου πω πάλι σ’ αγαπώ… βρίσκουν νόημα οι λέξεις όταν νιώσουν που ανήκουν…
ΝΑ σου πω μάτια μου όμορφα… η Ζωή μου τι είναι αν δεν είσαι Εσύ;
ΝΑ μου τραγουδήσεις ξανά όπως τότε…
Να κοιμηθούμε αγκαλιά…
Να μπερδευτούν τα όνειρά μας…
και για μια ολόκληρη ζωή,
Να είναι η Ζωή δικιά μας…
Έφτασε η ώρα ΝΑ σε συναντήσω.
Εκεί που κλειδώνουν οι συντεταγμένες…
Γιατί σ’ αυτή τη ζωή, όλα είναι θέμα οπτικής.
Όσο για Εσένα…
ΝΑ με περιμένεις.
ΥΓ. Κι εσύ που εύχεσαι και πολεμάς για το αντίθετο… το φόβο μου ΝΑ έχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου