Μια φορά και έναν καιρό βρήκες τον προσωπικό σου μύθο, οπού μπορείς να θεωρήσεις ότι ο προσωπικός σου μύθος μπορεί να είναι ένα μέρος, ένα αντικείμενο, ένας άνθρωπος, μια ιδέα, ή οτιδήποτε άλλο.Κάθε φορά που κάνεις ένα βήμα προς αυτόν συναντάς κάτι καινούργιο, μαθαίνεις κάτι καινούργιο. Κάποια από αυτά είναι καλά και κάποια άσχημα. Τα καλά σου δίνουν το κίνητρο να συνεχίσεις να προσπαθείς να φτάσεις τον προσωπικό σου μύθο. Τα άσχημα σε αποθαρρύνουν, σε αποσυντονίζουν και μερικές φορές σε κάνουν να ξεχνάς τον στόχο σου και πόσο δρόμο έχεις κάνει για να φτάσεις σε αυτόν. Και τότε σκέφτεσαι να τα παρατήσεις γιατί είσαι πολύ μικρός ακόμα ανθρωπάκο μου για να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και να πιστέψεις ότι μπορείς να πετύχεις ακόμα και το ακατόρθωτο.
Είσαι μόλις ένα βήμα μακριά από το να κατακτήσεις αυτό που θες κι όμως τα παρατάς. Γιατί αυτό που θες να πετύχεις είναι άγνωστο, καινούργιο. Και το άγνωστο προκαλεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Και όπως είπα είσαι πολύ μικρός ακόμα ανθρωπάκο μου για να ξεβολευτείς από τις συνήθειες σου και να αντιμετωπίσεις το καινούργιο κι ας είναι εκείνος ο λόγος που ξεκίνησες όλο αυτό το ταξίδι.
Μη φοβάσαι ανθρωπάκο. Αλλά να μου πεις ο φόβος σου είναι που σε κάνει μικρό. Και θα μου πεις γιατί στα λέω όλα αυτά; Λες και εγώ είμαι καλύτερος, λες και εγώ δεν είμαι ανθρωπάκος. Αλλά τουλάχιστον το αναγνωρίζω και ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να είμαι πια. Βέβαια όλο αυτό ξεκίνησε ως παραμυθάκι, εε και φυσικά παραμυθάκι είναι και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Χμμ επιμένεις ότι κάτι σου θυμίζει ε; Δεν θα σου πω κάτι άλλο όμως. Ααα ναι το ξέχασα. Θες να μάθεις το τέλος. Αυτοί ζήσανε καλά. Εμείς ζήσαμε καλά. Εσύ γιατί φοβάσαι να ζήσεις καλύτερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου