Ένα ερώτημα που αιωρείται, πολλές φορές στη σκέψη μας: ''Αλλάζει ο άνθρωπος;'' Η πιο συνήθης απάντηση είναι ότι, ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Η επιστήμη της Ψυχολογίας, μεταξύ των άλλων, σ' αυτό που προσπαθεί να συνεισφέρει, είναι η αλλαγή του ατόμου. Επομένως, σαφώς και μπορεί να επέλθει αλλαγή σε κάθε άνθρωπο, αρκεί να το επιθυμεί ο ίδιος/α.
Σε τι ακριβώς, αναφέρεται αυτή η αλλαγή; Συνίσταται, στον τρόπο που προσεγγίζει ένα άτομο. τις διάφορες καταστάσεις, στη διαχείριση των συναισθημάτων του, καθώς και το πως, ερμηνεύει τα γεγονότα, συμβάντα, ή συμπεριφορές των άλλων.
Για να γίνει αυτό όμως, απαιτείται, να αφήσουμε πίσω μας (αποκηρύξουμε), παλιά γνωστικά (γνωσιακά) και συναισθηματικά "τερτίπια"...και να δεχτούμε φρέσκιες, "δροσερές" ιδέες και οπτικές, που κατά μία έννοια , μας "ξεβολεύουν", γιατί μας βγάζουν από γνωστές, οικείες συμπεριφορές και μας δείχνουν, καινούργια και άγνωστα, μέχρι πρότινος "μονοπάτια".
Συχνάκις, πολλοί από εμάς, "περπατάμε" για λίγο στη νέα πορεία, απολαμβάνουμε με μια αίσθηση "αμφιβολίας" (ίσως και καχυποψίας), τα "όμορφα τοπία", που μας χαρίζει ο καινούργιος δρόμος μας, αλλά εξαιτίας της δύναμης της "συνέπειας" και "επανάληψης" (μια ανάγκη, που την έχουμε κληρονομήσει από μικράς ηλικίας), υποχωρούμε στο "ρίσκο" του νέου (ασυνείδητα) και ξαναγυρίζουμε, στα παλιά μας "δρομάκια", που μπορεί απ' τη μια, να μας πληγώνουν και να μας πονούν, απ' την άλλη όμως, τα ξέρουμε, δεν υπάρχουν εκπλήξεις (το τραγικό είναι, ότι νοιώθουμε ότι τα αγαπάμε κιόλας....κάπως έτσι, διαμορφώνεται και ο ρόλος του "θύματος" και η "υποταγή", στη μοίρα(;), που όμως αυτή η στάση μας. λειτουργεί και ως το "φιλί"του θανάτου μας).
Όσοι/ες όμως, δεν λιποψυχήσουν, δεν "λογαριάσουν" τις πιθανές δυσκολίες που θα βρουν, στο νέο τους δρόμο, αντισταθούν στη παλιά ψευδαίσθηση της “θαλπωρής” και της “ασφάλειας”, που προσφέρει η διαστρεβλωμένη τους αντίληψη, που έχει διαμορφωθεί από “όρους αξίας”, προκαταλήψεις, στερεότυπα, κακοποίηση και Αγάπη με όρους και τολμήσουν την “υπέρβαση”, όσοι/ες δηλαδή, δραπετεύσουν από το “πλαίσιο”, που κάποιοι άλλοι (γονείς, δάσκαλοι, κοινωνία, θεσμοί,κ.λ.π) τους τοποθέτησαν και αυτοί με τη σειρά τους, το υποστήριξαν, ανυποψίαστοι και αδαείς, τότε θα βιώσουν το σπουδαιότερο , ίσως, νόημα της ύπαρξής τους, που είναι η βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό τους (αυτογνωσία/αυτοσυνειδησία).
Για να γίνει αυτό όμως, χρειάζεται αφενός μεν, διεύρυνση οπτικής και ελεύθερη βούληση, αφετέρου δε, αγάπη καισεβασμό, τόσο για τον εαυτό τους, όσο και γι' αυτά που τους προσφέρει η ζωή!
Αυτό επιφέρει η αλλαγή, που όλοι μας λαχταράμε, αλλά πολλοί λίγοι, δυστυχώς, το τολμούν!!
Να είστε πάντα υγιείς, εμπνευσμένοι/ες και τολμηροί/ες!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου