Το ξέρεις ότι δεν είμαι κι ο πιο εύκολος άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο.Γνώριζες απ’ την αρχή ότι είμαι δύσκολος στο χειρισμό μου. Κυκλοθυμικός μέχρι το σημείο που κι εγώ ο ίδιος δεν αντέχω τον εαυτό μου. Και πραγματικά απορώ με την υπομονή σου. Πώς γίνεται εγώ να μην αντέχω τον ίδιο μου τον εαυτό κι εσύ να με αντέχεις και να με ανέχεσαι;
Αυτή είμαι όμως, αγάπη μου. Σε κουράζω με όλες αυτές τις απότομες εναλλαγές τις διάθεσής μου. Γνωρίζω πως σου σπάω τα νεύρα κι ότι σε βασανίζω με όλα αυτά. Είναι φορές που τα θέλω όλα δικά μου και σε πιο απλή μετάφραση, θέλω και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Δεν είναι όμως λογικό να γίνεται πάντα αυτό που θέλω εγώ.
Πολλές φορές είμαι ο πιο εγωιστής άνθρωπος που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη κι ακόμη ξέρω ότι μπορεί να κάνω όλα τα λάθη του κόσμου. Αλλά κανείς δεν είναι αλάνθαστος, σωστά; Όχι, όχι μην προ τρέχεις και μη βγάζεις γρήγορα συμπεράσματα. Δεν προσπαθώ να μου δώσω άλλοθι, απλά ξέρω τα ελαττώματά μου και τα λάθη μου.
Το μόνο που σου ζητάω είναι όταν μας χτυπάει την πόρτα ο άσχημός μου εαυτός, εσύ όσο μπορείς να κοιτάς αλλού! Αν θες πραγματικά να δουλέψει αυτό που έχουμε εμείς οι δύο, κοίτα απ’ την άλλη πλευρά όταν έρχονται αυτές οι ώρες που δε σου αξίζω. Όμως όταν τρομάζω κι είμαι στα χειρότερά μου εσύ όσο μπορείς να είσαι εκεί και να μ’ αγαπάς.
Στο είχα πει απ’ την αρχή ότι το «μαζί» μου φαίνεται άπιαστο κι ακατόρθωτο. Με έκανες όμως να σε ερωτευτώ και να διώξω όλη αυτή τη θολούρα που υπήρχε μέσα στο μυαλό και τις σκέψεις μου. Άνθρωποι είμαστε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό.
Γνωρίζουμε κι οι δύο μας ότι θα έχουμε και καλές κι άσχημες μέρες. Θα περάσουμε όμορφες και δύσκολες στιγμές. Αρκεί όμως όταν έρχονται τα δύσκολα και τα άσχημα να μην τα παρατάμε. Το μυστικό είναι να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ο ένας στον άλλον. Πρέπει να συνεχίσεις να προσπαθείς όπως θα κάνω κι εγώ.
Όσα ελαττώματα κι αν έχω, όσα λάθη και να κάνω, πάντα θα κάνω υποχωρήσεις. Γιατί έτσι λειτουργεί το μαζί. Με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Θα μάθω να μετράω τα λόγια μου και κάθε φορά που θα θέλω να σου κλείσω το τηλέφωνο στα μούτρα, θα μπαίνω στη θέση σου. Γιατί γνωρίζω ότι αν ποτέ σου μου έκανες κάτι τέτοιο, δε θα μου άρεσε καθόλου. Τότε κι εγώ θα προσπαθήσω να μην πράττω σπασμωδικά.
Όσο αστείο και να σου φανεί, εγώ θα στο πω. Οι σχέσεις μου θυμίζουν τσίρκο, αλλά όχι με την κακιά έννοια. Η σχέση είναι το τσίρκο κι οι άνθρωποι μέσα σε αυτήν είναι οι ακροβάτες. Σε κάθε τσίρκο το πιο εντυπωσιακό σημείο είναι εκείνο όπου οι ακροβάτες περπατάνε πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί κι από κάτω τους απλώνεται το τεράστιο κενό.
Έτσι είμαστε κι εμείς. Σε αυτή τη σχέση είμαστε οι ακροβάτες. Προσπαθούμε να ισορροπήσουμε. Εμείς οι δύο πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Κι ο στόχος μας είναι να μην πέσει κανείς απ’ τους δύο. Ποιο θα είναι το νόημα αν πέσεις εσύ; Ποιο θα είναι το νόημα αν πέσω εγώ; Δεν υπάρχει κανένα απολύτως νόημα αν μένει μόνο ο ένας. Να είμαστε κι οι δύο, αυτό μετράει.
Το θέμα μας εδώ είναι το «μαζί», εμείς οι δύο μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου