Κανένας σας δεν μπορεί να αγαπήσει, επειδή μέσα σας δεν ρέει αγάπη. Όταν λες σε κάποιον 'σ’ αγαπώ,' στην πραγματικότητα δεν δίνεις αγάπη, ζητάς αγάπη. Όλοι σας ζητάτε αγάπη. Και πώς μπορεί να δώσει αγάπη εκείνος που ζητάει αγάπη; Πώς μπορούν οι ζητιάνοι να είναι βασιλιάδες; Πώς μπορούν να δώσουν αγάπη οι άνθρωποι που ζητούν αγάπη;
Όλοι σας ζητάτε αγάπη από τους άλλους. Είστε ζητιάνοι, που ζητάτε από τους άλλους να σας αγαπήσουν. Η σύζυγος ζητάει αγάπη από τον άντρα της, ο σύζυγος ζητάει από τη γυναίκα του να τον αγαπήσει, η μητέρα ζητάει αγάπη από το γιο της, ο γιος ζητάει αγάπη από τη μητέρα του, οι φίλοι ζητούν αγάπη από τους φίλους τους.
Όλοι σας ζητάτε αγάπη από τους άλλους, χωρίς να αντιλαμβάνεστε ότι οι άνθρωποι από τους οποίους ζητάτε αγάπη, ζητούν και οι ίδιοι αγάπη για τον εαυτό τους. Είστε σαν δυο ζητιάνοι, που στέκονται ο ένας μπροστά απ’ τον άλλο, κρατώντας τις κούπες της ελεημοσύνης.
Όσο κάποιος ζητάει αγάπη, δεν μπορεί να είναι ικανός να δώσει αγάπη, επειδή το ίδιο το γεγονός ότι ζητάει, είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει καμία πηγή αγάπης μέσα του. Αλλιώς, γιατί να τη ζητάει απ’ έξω;
Μόνο ο άνθρωπος που έχει ανέβει πάνω από την ανάγκη να ζητάει αγάπη, μπορεί να δώσει αγάπη. Η αγάπη είναι μοίρασμα, δεν είναι ζητιανιά. Η αγάπη είναι βασιλιάς, δεν είναι ζητιάνος. Η αγάπη ξέρει μόνο να δίνει, δεν ξέρει να ζητάει. Εσύ γνωρίζεις την αγάπη;
Η αγάπη που ζητιέται δεν μπορεί να είναι αγάπη. Και να θυμάσαι, εκείνος που ζητάει αγάπη, δεν θα πάρει ποτέ καμία αγάπη σ’ αυτόν τον κόσμο. Ένας από τους βασικούς νόμους της ζωής είναι ότι εκείνος που ζητάει αγάπη; δεν θα την πάρει ποτέ.
Η αγάπη έρχεται στην πόρτα του σπιτιού από το οποίο έχει εξαφανιστεί η επιθυμία για αγάπη. Η αγάπη πλημμυρίζει το σπίτι που έχει σταματήσει να ζητάει αγάπη. Καμία βροχή όμως δεν θα πέσει στο σπίτι εκείνου που εξακολουθεί να διψάει για αγάπη. Η αγάπη δεν θα κυλήσει σε μια καρδιά που ζητάει. Η καρδιά που ζητάει δεν έχει το είδος της δεκτικότητας που κάνει εφικτή την είσοδο της αγάπης. Μόνο μια καρδιά που μοιράζεται, μια καρδιά που δίνει, έχει το είδος της δεκτικότητας για να έρθει η αγάπη στην πόρτα της και να πει: «Άνοιξε την πόρτα, έχω έρθει!»
Έχει χτυπήσει ποτέ η αγάπη την πόρτα σου; Όχι, επειδή μέχρι στιγμής, δεν είσαι σε θέση να δώσεις αγάπη. Και να θυμάσαι επίσης πως οτιδήποτε δίνεις, σου έρχεται πίσω. Ένας από τους θεμελιώδεις νόμους της ζωής είναι πως οτιδήποτε δίνουμε, έρχεται πίσω σ’ εμάς.
Όλος ο κόσμος δεν είναι τίποτε άλλο από μια ηχώ. Δίνεις μίσος και μίσος έρχεται πίσω σ’ εσένα. Δίνεις θυμό κι έρχεται πίσω σ’ εσένα θυμός. Εξαπατάς τους άλλους κι έρχεται πίσω σ’ εσένα εξαπάτηση. Οτιδήποτε έχεις δώσει, επιστρέφει σ’ εσένα αιώνια. Και αν μοιράζεσαι αγάπη, τότε αγάπη θα έρχεται σ’ εσένα αιώνια.
Αν η αγάπη δεν έχει επιστρέψει σ’ εσένα με αμέτρητους τρόπους, τότε ξέρε πως αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχεις δώσει αγάπη. Πώς όμως μπορείς να δώσεις αγάπη; Δεν την έχεις για να τη δώσεις.
Αν έχεις αγάπη, τότε γιατί γυρίζεις από πόρτα σε πόρτα, ζητώντας την; Γιατί γίνεσαι ζητιάνος και γυρίζεις από το ένα μέρος στο άλλο; Γιατί ζητάς αγάπη;
...Είσαστε ζητιάνοι κι όλοι σας ζητάτε από άλλους ζητιάνους να σας δώσουν αυτό που δεν έχουν. Κι όταν δεν το παίρνεις, στενοχωριέσαι. Κλαις και θρηνείς και νιώθεις πως δεν παίρνεις αγάπη.
Η αγάπη δεν είναι κάτι που παίρνεις απ’ έξω. Αγάπη είναι η μουσική που βγαίνει από μέσα σου. Κανένας δεν μπορεί να σου δώσει αγάπη. Η αγάπη μπορεί να βγει από μέσα σου, μα δεν μπορείς να την πάρεις απ’ έξω.
Δεν υπάρχει κανένα μαγαζί, καμία αγορά, κανένας πωλητής από τον οποίο να μπορείς να αγοράσεις αγάπη. Η αγάπη δεν μπορεί να αγοραστεί σε καμία τιμή. Η αγάπη είναι ένα εσωτερικό άνθισμα. Βγαίνει από κάποια κοιμισμένη ενέργεια μέσα σου. Όλοι μας εξακολουθούμε να ψάχνουμε την αγάπη απ’ έξω. Όλοι μας αναζητούμε έναν αγαπημένο, μια αγαπημένη, πράγμα που είναι εντελώς λάθος και μάταιο.
Αναζήτησε την αγάπη μέσα σου. Δεν μπορείς ούτε να το φανταστείς πως μπορεί να υπάρχει αγάπη μέσα στον εαυτό σου, επειδή η αγάπη συνδέεται πάντοτε με την ιδέα του αγαπημένου. Σου δίνει την ιδέα κάποιου άλλου, απ’ έξω. Κι επειδή δεν θυμάσαι πώς μπορεί η αγάπη να βγει από μέσα σου, η ενέργεια της αγάπης παραμένει κοιμισμένη.
Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι συνεχώς αναζητάς απ’ έξω κάτι που ήδη βρίσκεται μέσα σου. Κι επειδή το αναζητάς απ’ έξω, δεν κοιτάζεις μέσα σου. Τότε, αυτό που θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί μέσα σου, δεν εμφανίζεται ποτέ.
Η αγάπη είναι ο ουσιαστικός θησαυρός, με τον οποίο γεννιέται κάθε άτομο. Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με χρήματα. Τα χρήματα είναι μια κοινωνική συσσώρευση. Ο άνθρωπος όμως γεννιέται με αγάπη. Είναι δικαίωμα που το έχει από τη γέννησή του, είναι ο ατομικός του πλούτος, βρίσκεται μέσα του.
Είναι ένας σύντροφος, που του έχει δοθεί στη γέννησή του και ο οποίος τον συνοδεύει όλη του τη ζωή. Πολύ λίγοι όμως είναι αρκετά τυχεροί για να κοιτάξουν μέσα τους και να δουν πού βρίσκεται η αγάπη, που μπορούν να τη βρουν και πώς μπορούν να την αναπτύξουν. Έτσι, γεννιέσαι μ’ αυτήν, όμως αυτός ο πλούτος παραμένει ανεξερεύνητος. Είναι απολύτως ανεξερεύνητος κι εσύ εξακολουθείς να ζητιανεύεις στις πόρτες των άλλων, απλώνοντας το χέρι, επειδή θέλεις αγάπη.
Σε όλο τον κόσμο, υπάρχει μόνο μία επιθυμία: Επιθυμία για αγάπη. Και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχει μόνο ένα παράπονο: «Δεν παίρνω αγάπη.»
Κι όταν δεν παίρνεις αγάπη, κατηγορείς τους άλλους πως είναι δικό τους λάθος, επειδή δεν παίρνεις αγάπη. Η σύζυγος λέει στον άντρα της: «Κάτι πάει λάθος μ’ εσένα, γιατί δεν παίρνω αγάπη.» Ο σύζυγος λέει. στη γυναίκα του «Κάτι πάει λάθος μ’ εσένα, γι’ αυτό δεν παίρνω αγάπη». Και κανένας δεν αναρωτιέται αν είναι ποτέ εφικτό να πάρει αγάπη απ’ έξω.
Η αγάπη είναι ο εσωτερικός θησαυρός και η ίδια η αγάπη είναι η μουσική της καρδιάς.
Η ανθρώπινη καρδιάς έχει γίνει πολύ διαταραγμένη. Δεν βγαίνει η μουσική για την οποία δημιουργήθηκε.
Πώς μπορεί να δημιουργηθεί αυτή η μουσική; Ποιο είναι το εμπόδιο που στέκεται στο δρόμο για τη δημιουργία αυτής της μουσικής; Ποιο είναι το εμπόδιο που δεν της επιτρέπει να συμβεί; Έχεις σκεφτεί ποτέ γι’ αυτό;
Όλοι σας ζητάτε αγάπη από τους άλλους. Είστε ζητιάνοι, που ζητάτε από τους άλλους να σας αγαπήσουν. Η σύζυγος ζητάει αγάπη από τον άντρα της, ο σύζυγος ζητάει από τη γυναίκα του να τον αγαπήσει, η μητέρα ζητάει αγάπη από το γιο της, ο γιος ζητάει αγάπη από τη μητέρα του, οι φίλοι ζητούν αγάπη από τους φίλους τους.
Όλοι σας ζητάτε αγάπη από τους άλλους, χωρίς να αντιλαμβάνεστε ότι οι άνθρωποι από τους οποίους ζητάτε αγάπη, ζητούν και οι ίδιοι αγάπη για τον εαυτό τους. Είστε σαν δυο ζητιάνοι, που στέκονται ο ένας μπροστά απ’ τον άλλο, κρατώντας τις κούπες της ελεημοσύνης.
Όσο κάποιος ζητάει αγάπη, δεν μπορεί να είναι ικανός να δώσει αγάπη, επειδή το ίδιο το γεγονός ότι ζητάει, είναι ένδειξη ότι δεν υπάρχει καμία πηγή αγάπης μέσα του. Αλλιώς, γιατί να τη ζητάει απ’ έξω;
Μόνο ο άνθρωπος που έχει ανέβει πάνω από την ανάγκη να ζητάει αγάπη, μπορεί να δώσει αγάπη. Η αγάπη είναι μοίρασμα, δεν είναι ζητιανιά. Η αγάπη είναι βασιλιάς, δεν είναι ζητιάνος. Η αγάπη ξέρει μόνο να δίνει, δεν ξέρει να ζητάει. Εσύ γνωρίζεις την αγάπη;
Η αγάπη που ζητιέται δεν μπορεί να είναι αγάπη. Και να θυμάσαι, εκείνος που ζητάει αγάπη, δεν θα πάρει ποτέ καμία αγάπη σ’ αυτόν τον κόσμο. Ένας από τους βασικούς νόμους της ζωής είναι ότι εκείνος που ζητάει αγάπη; δεν θα την πάρει ποτέ.
Η αγάπη έρχεται στην πόρτα του σπιτιού από το οποίο έχει εξαφανιστεί η επιθυμία για αγάπη. Η αγάπη πλημμυρίζει το σπίτι που έχει σταματήσει να ζητάει αγάπη. Καμία βροχή όμως δεν θα πέσει στο σπίτι εκείνου που εξακολουθεί να διψάει για αγάπη. Η αγάπη δεν θα κυλήσει σε μια καρδιά που ζητάει. Η καρδιά που ζητάει δεν έχει το είδος της δεκτικότητας που κάνει εφικτή την είσοδο της αγάπης. Μόνο μια καρδιά που μοιράζεται, μια καρδιά που δίνει, έχει το είδος της δεκτικότητας για να έρθει η αγάπη στην πόρτα της και να πει: «Άνοιξε την πόρτα, έχω έρθει!»
Έχει χτυπήσει ποτέ η αγάπη την πόρτα σου; Όχι, επειδή μέχρι στιγμής, δεν είσαι σε θέση να δώσεις αγάπη. Και να θυμάσαι επίσης πως οτιδήποτε δίνεις, σου έρχεται πίσω. Ένας από τους θεμελιώδεις νόμους της ζωής είναι πως οτιδήποτε δίνουμε, έρχεται πίσω σ’ εμάς.
Όλος ο κόσμος δεν είναι τίποτε άλλο από μια ηχώ. Δίνεις μίσος και μίσος έρχεται πίσω σ’ εσένα. Δίνεις θυμό κι έρχεται πίσω σ’ εσένα θυμός. Εξαπατάς τους άλλους κι έρχεται πίσω σ’ εσένα εξαπάτηση. Οτιδήποτε έχεις δώσει, επιστρέφει σ’ εσένα αιώνια. Και αν μοιράζεσαι αγάπη, τότε αγάπη θα έρχεται σ’ εσένα αιώνια.
Αν η αγάπη δεν έχει επιστρέψει σ’ εσένα με αμέτρητους τρόπους, τότε ξέρε πως αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχεις δώσει αγάπη. Πώς όμως μπορείς να δώσεις αγάπη; Δεν την έχεις για να τη δώσεις.
Αν έχεις αγάπη, τότε γιατί γυρίζεις από πόρτα σε πόρτα, ζητώντας την; Γιατί γίνεσαι ζητιάνος και γυρίζεις από το ένα μέρος στο άλλο; Γιατί ζητάς αγάπη;
...Είσαστε ζητιάνοι κι όλοι σας ζητάτε από άλλους ζητιάνους να σας δώσουν αυτό που δεν έχουν. Κι όταν δεν το παίρνεις, στενοχωριέσαι. Κλαις και θρηνείς και νιώθεις πως δεν παίρνεις αγάπη.
Η αγάπη δεν είναι κάτι που παίρνεις απ’ έξω. Αγάπη είναι η μουσική που βγαίνει από μέσα σου. Κανένας δεν μπορεί να σου δώσει αγάπη. Η αγάπη μπορεί να βγει από μέσα σου, μα δεν μπορείς να την πάρεις απ’ έξω.
Δεν υπάρχει κανένα μαγαζί, καμία αγορά, κανένας πωλητής από τον οποίο να μπορείς να αγοράσεις αγάπη. Η αγάπη δεν μπορεί να αγοραστεί σε καμία τιμή. Η αγάπη είναι ένα εσωτερικό άνθισμα. Βγαίνει από κάποια κοιμισμένη ενέργεια μέσα σου. Όλοι μας εξακολουθούμε να ψάχνουμε την αγάπη απ’ έξω. Όλοι μας αναζητούμε έναν αγαπημένο, μια αγαπημένη, πράγμα που είναι εντελώς λάθος και μάταιο.
Αναζήτησε την αγάπη μέσα σου. Δεν μπορείς ούτε να το φανταστείς πως μπορεί να υπάρχει αγάπη μέσα στον εαυτό σου, επειδή η αγάπη συνδέεται πάντοτε με την ιδέα του αγαπημένου. Σου δίνει την ιδέα κάποιου άλλου, απ’ έξω. Κι επειδή δεν θυμάσαι πώς μπορεί η αγάπη να βγει από μέσα σου, η ενέργεια της αγάπης παραμένει κοιμισμένη.
Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι συνεχώς αναζητάς απ’ έξω κάτι που ήδη βρίσκεται μέσα σου. Κι επειδή το αναζητάς απ’ έξω, δεν κοιτάζεις μέσα σου. Τότε, αυτό που θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί μέσα σου, δεν εμφανίζεται ποτέ.
Η αγάπη είναι ο ουσιαστικός θησαυρός, με τον οποίο γεννιέται κάθε άτομο. Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με χρήματα. Τα χρήματα είναι μια κοινωνική συσσώρευση. Ο άνθρωπος όμως γεννιέται με αγάπη. Είναι δικαίωμα που το έχει από τη γέννησή του, είναι ο ατομικός του πλούτος, βρίσκεται μέσα του.
Είναι ένας σύντροφος, που του έχει δοθεί στη γέννησή του και ο οποίος τον συνοδεύει όλη του τη ζωή. Πολύ λίγοι όμως είναι αρκετά τυχεροί για να κοιτάξουν μέσα τους και να δουν πού βρίσκεται η αγάπη, που μπορούν να τη βρουν και πώς μπορούν να την αναπτύξουν. Έτσι, γεννιέσαι μ’ αυτήν, όμως αυτός ο πλούτος παραμένει ανεξερεύνητος. Είναι απολύτως ανεξερεύνητος κι εσύ εξακολουθείς να ζητιανεύεις στις πόρτες των άλλων, απλώνοντας το χέρι, επειδή θέλεις αγάπη.
Σε όλο τον κόσμο, υπάρχει μόνο μία επιθυμία: Επιθυμία για αγάπη. Και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχει μόνο ένα παράπονο: «Δεν παίρνω αγάπη.»
Κι όταν δεν παίρνεις αγάπη, κατηγορείς τους άλλους πως είναι δικό τους λάθος, επειδή δεν παίρνεις αγάπη. Η σύζυγος λέει στον άντρα της: «Κάτι πάει λάθος μ’ εσένα, γιατί δεν παίρνω αγάπη.» Ο σύζυγος λέει. στη γυναίκα του «Κάτι πάει λάθος μ’ εσένα, γι’ αυτό δεν παίρνω αγάπη». Και κανένας δεν αναρωτιέται αν είναι ποτέ εφικτό να πάρει αγάπη απ’ έξω.
Η αγάπη είναι ο εσωτερικός θησαυρός και η ίδια η αγάπη είναι η μουσική της καρδιάς.
Η ανθρώπινη καρδιάς έχει γίνει πολύ διαταραγμένη. Δεν βγαίνει η μουσική για την οποία δημιουργήθηκε.
Πώς μπορεί να δημιουργηθεί αυτή η μουσική; Ποιο είναι το εμπόδιο που στέκεται στο δρόμο για τη δημιουργία αυτής της μουσικής; Ποιο είναι το εμπόδιο που δεν της επιτρέπει να συμβεί; Έχεις σκεφτεί ποτέ γι’ αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου