Με την εμπειρία χρόνων καθώς και τη συνεργασία με δασκάλους προσαρμοσμένης κινητικής αγωγής, εργοθεραπευτές και γυμναστές, συγκεντρώσαμε για εσάς μερικές πρακτικές συμβουλές για το πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει κολύμπι.Μην ξεχνάτε πως οποιαδήποτε δραστηριότητα (και μάλιστα όταν αυτή αφορά σε τόσο σύνθετες δεξιότητες) χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Για τον λόγο αυτό, καλό θα ήταν να αφήσετε την προσπάθεια αν αυτό το διάστημα δεν είστε σε θέση να αφιερώσετε την απαιτούμενη προσοχή!
1. Σπάστε τη δραστηριότητα σε μικρά κομμάτια. Τα παιδιά έχουν μικρό εύρος προσοχής και ειδικά σε ένα περιβάλλον με τόσα ερεθίσματα όπως η θάλασσα/πισίνα. Το κολύμπι αποτελείται από πολλές επί μέρους κινήσεις και δεξιότητες, συντονισμένες σε απόλυτη αρμονία. Σκεφτείτε απλά και θα τις ανακαλύψετε και μόνοι σας (αναπνοή, επίπλευση, συντονισμός 2 ποδιών, συντονισμός 2 χεριών, συντονισμός 4 άκρων!).
2. Αναπνοή: πριν από τα παιχνίδια στα βαθιά λοιπόν, βάλτε το παιδί σας να κάνει μπουρμπουλήθρες στο νερό. Μάθετε να μη φοβάται να βουτήξει το κεφαλάκι του και να χειρίζεται καλά την αναπνοή του από το στόμα και από τη μύτη. Ανάλογα παιχνίδια μπορείτε να κάνετε και στη μπανιέρα σας όπου ο φόβος είναι λιγότερος και το παιδί πιο ήρεμο.
3. Επιπλεύστε στο νερό: αυτή η δεξιότητα απαιτεί πολύ καλή σχέση εμπιστοσύνης! Πρέπει να δείξετε στο μικρό σας ότι μπορεί να σας εμπιστεύεται και ότι έχοντας εσάς δίπλα του, δε χρειάζεται να φοβάται για τίποτα. Σε αυτό το στάδιο θα δείτε έντονα και τον αντανακλαστικό φόβο. Τα παιδιά συνήθως διπλώνουν τη μέση τους και δεν αφήνουν το κορμάκι τους χαλαρό σε ευθεία. Εδώ εσείς είστε αυτοί που θα ηρεμήσετε το παιδί και θα του δώσετε όσο χρόνο χρειαστεί.
4. Πόδια: Αν θέλετε να μάθει το παιδί να χρησιμοποιεί τα ποδαράκια του στο νερό, πετάξτε τα μπρατσάκια!!! Εκτός από την αφύσικη στάση που έχουν τα χέρια όταν τα παιδιά φορούν τα μπρατσάκια τους, τα εμποδίζουν να έρθουν μπρούμυτα στο νερό και να μάθουν να χτυπούν τα πόδια τους κάνοντας παιχνίδια με το νερό. Γι’ αυτό το λόγο ιδανικά είναι η σανίδα κολύμβησης, το «μακαρόνι» (το μακρύ κομμάτι από αφρώδες υλικό που χρησιμοποιούμε στα πισίνες) και η ζώνη με τα τουβλάκια. Αυτά τα βοηθήματα κρατούν το παιδί σταθερά χωρίς να βουλιάζει σχεδόν παράλληλα με το νερό και αφήνουν τα πόδια ελεύθερα. Επιπλέον, όσο το μικρό μας πάει καλύτερα, μπορούμε να αφαιρούμε τουβλάκια από τη ζώνη του ή να κόβουμε κομμάτι από το μακαρόνι ώστε να μειώνουμε την επίπλευση λόγω υλικών και να εξασκείται περισσότερο το παιδί μας! Δεν ξεχνάμε να κάνουμε επανάληψη τα προηγούμενα βήματα και να εντάσσουμε σε κάθε καινούργιο!
5. Χέρια: Η κίνηση των χεριών θα έρθει τελευταία. Μην ξεχνάτε πως ο συντονισμός και των τεσσάρων άκρων είναι δύσκολη δεξιότητα και μπορεί να χρειαστεί το χρόνο της. Όσο το παιδί έχει κατακτήσει τα όλα τα προηγούμενα, μπορείτε απλώς να δείχνετε διάφορα μοντέλα χεριών κατά το παιχνίδι σας στη θάλασσα και σιγά σιγά θα δείτε και το μικρό σας δελφίνι να τα ξεσηκώνει!
Μην ξεχνάτε:
Δεν αφήνουμε ποτέ τα παιδιά μόνα τους στη θάλασσα.
Ποτέ κολύμπι μετά από γεύμα.
Ο ήλιος είναι επικίνδυνος για εσάς και το παιδί. Προετοιμαστείτε καλά για το μπάνιο σας και προμηθευτείτε τα σωστά προϊόντα.
Το αίσθημα του φόβου μειώνεται αν το παιδί αισθανθεί ότι βρίσκεται σε οριοθετημένο περιβάλλον. Η θάλασσα μπορεί να είναι πολύ αχανής για το παιδί και να το φοβίσει. Δοκιμάστε τη πισίνα ή θάλασσα με πολύ κόσμο γύρω. Αν πάλι εσείς οι γονείς δημιουργήσετε ένα ανθρώπινο «σύνορο» για το μικρό σας ακόμα καλύτερα!
Αν θέλετε να νιώσετε ασφαλής όταν κάθεστε στην παραλία και το παιδί παίζει με την άμμο, προτιμήστε να του φορέσετε ένα σωσίβιο γιλέκο και όχι μπρατσάκια. Έτσι το παιδί θα έχει ελεύθερα χέρια όπως πρέπει και δεν θα κινδυνεύει αν για κάποιο λόγο μπει ασυνόδευτο στη θάλασσα.
Καλό καλοκαίρι και καλές βουτιές !!!
