Κάνε ένα διάλειμμα.
Άφησε το χρόνο και την απόσταση να σε απομακρύνουν από την πηγή του θυμού σου. Όταν μπορείς, σήκω και φύγε. Η αύξηση της αδρεναλίνης που αισθάνεσαι, φυσιολογικά θα μειωθεί ή θα πέσει τελείως σε είκοσι λεπτά, ιδιαίτερα αν κάνεις κάποια σωματική άσκηση, όπως περπάτημα ή γυμναστική. Γι’ αυτό λοιπόν, κάνε ένα διάλειμμα και κινήσου. Η κίνηση βοηθάει
Άφησε το.
Μπορείς να συμφιλιωθείς ή να συμβιβαστείς; Τα έξυπνα, ενήλικα άτομα που έχουν αυτοπεποίθηση, μπορούν να τα κάνουν και τα δύο. Το ζήτημα δεν είναι αν θα’ πρεπε να συμφιλιωθείς, αλλά αν μπορείς. Είσαι πεισματάρης ή μπορείς να βρεις μια εναλλακτική λύση; Αν είσαι απόλυτος, όπως ήμουν συχνά εγώ, αναρωτήσου αν επιδιώκοντας τον έλεγχο παλεύεις μόνο και μόνο για να διατηρήσεις το θυμό σου, ή προσπαθείς πράγματι να λύσεις το πρόβλημα. Μήπως προσπαθείς κάπως υπερβολικά να αποδείξεις ότι μόνο εσύ έχεις δίκιο; Αν θυμώνεις εύκολα, τότε πιθανόν να είσαι και ισχυρογνώμων. Άφησέ το να περάσει: Δεν μπορείς, μόνο αν πεις «δεν μπορώ».
Διαπραγματεύσου.
Βρες κοινά σημεία. Προσπάθησε να κρατήσεις τη συζήτηση πάνω στο θέμα και μην υπεισέρχεσαι στην προσωπικότητα του άλλου. Αν τον βρίσεις ή μειώσεις τη συμπεριφορά και τη γνώμη του, χάνεται η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Μην ξεγελάς τον εαυτό σου: Αν σε μια διαφωνία περάσεις το δικό σου γελοιοποιώντας τον άλλον, τότε τον έχεις πείσει για τη δύναμή σου τη συγκεκριμένη στιγμή. Κι έχεις κάνει έναν εχθρό, που με την πρώτη ευκαιρία θα σε εκδικηθεί.
Έχουμε την τάση να θυμόμαστε όποιον μας πληγώνει. Διαπραγματεύσου, μη χειραγωγείς. Ρώτησε τον εαυτό σου, «ενδιαφέρομαι πράγματι για το συμφέρον του άλλου ή προσπαθώ απλώς να δικαιολογήσω τις θέσεις μου; Προσπαθώ να λύσω τη διαφορά μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ή να κερδίσω;»
Πρόσεχε τα λόγια σου!
Αν είσαι υπερβολικός όταν μιλάς και χρησιμοποιείς λέξεις όπως «ποτέ» ή «πάντα», βγάλ’ τες από το λεξιλόγιό σου. Τις περισσότερες φορές η υπερβολή στα λόγια υποδηλώνει μια απειλή: «Δεν μπορώ να το δεχτώ με τίποτα αυτό!» Αν χρησιμοποιείς απειλητικές λέξεις, θα επιτύχεις μερικώς: Η πρόθεσή σου θα γίνει αντιληπτή. Και, όπως ακριβώς όταν κερδίζεις με εκφοβισμούς και βρισιές, έτσι κάθε φορά που συντρίβεις τον άλλον, να ξέρεις ότι μια μέρα θα σ’ το ανταποδώσει με το παραπάνω. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δυνατή μνήμη, ιδιαίτερα όταν χρειάζεται να καταπιούν τον εξευτελισμό, για να ξεπεράσουν τη δύσκολη στιγμή. Επίσης, όπως συμβαίνει και με τη φράση «δεν μπορώ», η γλώσσα που χρησιμοποιείς καθορίζει τον κόσμο σου.
Αν επιβάλλεις στον εαυτό σου να αναζητά θετικές και εποικοδομητικές λέξεις για κάθε περίπτωση, θα σκέφτεσαι κι εσύ θετικά και εποικοδομητικά: Είσαι ό,τι σκέφτεσαι.
Άκου.
Υπάρχει περίπτωση να έχεις δίκιο. Αυτό όμως θα το μάθεις μόνο, εάν καταστέλλεις το θυμό σου ενώ ακούς. Αναρωτήσου, «πώς μπορώ να δω καλύτερα την άποψη του άλλου;» Αν ακούς με προσοχή, μερικές φορές θα διαπιστώσεις πως υπάρχει ένα μυστικό πρόγραμμα. Όταν, για παράδειγμα, ένα παιδί παρεκτρέπεται για να τραβήξει την προσοχή, ο καλός γονιός εξετάζει την ανάρμοστη συμπεριφορά και τα αίτια που κρύβονται πίσω της.
Συνήθως έχουμε την τάση να ξεχνάμε τη μεγάλη αλήθεια που βρίσκεται σ’ αυτό, όταν ενηλικιωθούμε.
Αγκάλιασε.
Ναι, είπα αγκάλιασε. Αν θυμώσεις με κάποιον που αγαπάς, αγκάλιασέ τον. Και να το εννοείς. Μπορεί να μη θέλεις καθόλου να τον αγκαλιάσεις, πράγμα που αποτελεί έναν επιπλέον λόγο για να το κάνεις. Δύσκολα παραμένεις θυμωμένος, όταν ο άλλος σου δείχνει ότι σε αγαπά, κι αυτό ακριβώς κάνει, όταν σε αγκαλιάζει. Αν είσαι θυμωμένος με κάποιον με τον οποίο το σωματικό αγκάλιασμα δεν θα ήταν κατάλληλη συμπεριφορά, χρησιμοποίησε λέξεις για να τον αγκαλιάσεις..
Ζήτησε συγνώμη.
Τα λάθη στη ζωή μας είναι φυσιολογικά και πολύτιμα. Όταν προσπαθούμε να κρύψουμε τα σφάλματά μας, συνήθως αποτυγχάνουμε. Ο θυμός μας σιγοβράζει: Θεωρούμε προσβλητικές τις επικρίσεις για τη συμπεριφορά μας και γινόμαστε υποκριτές, επιθετικοί και δυσάρεστοι. Φίλε μου, χαλάρωσε. Πες, «λυπάμαι», όταν τα έχεις κάνει θάλασσα. Αυτή η απλή παραδοχή θα σβήσει το θυμό σου σαν τη σταγόνα που πέφτει σε αναμμένο σπίρτο. Επιπλέον, όταν ζητάς ειλικρινά συγνώμη, αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεών σου: Έχεις τον έλεγχο. Όσο για το ποιος θα έχει την τελευταία λέξη σε μια διαφωνία που σε κάνει να βγάζεις καπνούς από τα αυτιά σου, άφησε τον άλλον να την έχει. Μάλιστα, δες το ως έναν υψηλό στόχο: να βεβαιωθείς ότι την τελευταία λέξη θα την έχει ο άλλος. Ο μόνος σίγουρος τρόπος να κερδίσεις μια μάχη είναι να την αποφύγεις – και ο μόνος σίγουρος τρόπος να τη διαιωνίσεις είναι να θέλεις να έχεις την τελευταία λέξη. Η συζήτηση είναι μια πεταλούδα. Η λογομαχία μια αλογόμυγα. Τι θα προτιμούσες να σου παρουσιαστεί στο πικνίκ σου;
Βάζε τα πράγματα στη σωστή τους θέση.
Το να αργήσεις λίγο, να βρεις το μπουφάν σου λερωμένο, τη βρύση σου σπασμένη, αυτά είναι μικροπροβλήματα. Το να αντιμετωπίζεις καρκίνο στο τελικό στάδιο, να ζεις τη φρίκη του πολέμου, αυτά είναι σοβαρά προβλήματα. Τα μικροπροβλήματα είναι απλώς ενοχλητικά, τα άλλα είναι σοβαρή υπόθεση. Γι’ αυτό φύλαξε την ενέργειά σου για τους μεγάλους μπελάδες.
Για να μπορείς να βάζεις τα πράγματα στη σωστή τους θέση, είναι πάντα σκόπιμο να ρωτάς: «Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί;»
Κατάστρωσε ένα σχέδιο.
Πώς θα χειριστείς μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο που σου προξενεί θυμό; Πρώτα, ρώτησε τον εαυτό σου: «Τι θέλω να πετύχω;», «Τι χρειάζομαι; Μήπως η επίλυση του προβλήματος απαιτεί τη βοήθεια κάποιου άλλου; Τι δυνατότητες έχω; Ποιες λογικές διευθετήσεις μπορώ να κάνω;»
Κάτσε κάτω και κατάστρωσε ένα σχέδιο. Θα τα χάσεις όταν δεις πόσο καλύτερα θα σε κάνει να αισθανθείς, γιατί πλέον: Έχεις τον έλεγχο.
Ζήτησε βοήθεια.
Ανάλογα πάντα με το πρόβλημα, μπορείς να ζητήσεις βοήθεια από φίλους και συγγενείς, μέχρι επαγγελματίες συμβούλους. Τα καλά νέα είναι πως, αν έχεις προδιάθεση να θυμώνεις – αν αρπάζεσαι με το παραμικρό, – υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια. Το να τη ζητάς είναι ένδειξη δύναμης, ωριμότητας και θάρρους, όχι αδυναμία. Η αποκάλυψη των συναισθημάτων σου σε κάποιον που εμπιστεύεσαι όχι μόνο σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, αλλά και σε βοηθάει να ανακαλύψεις τα πραγματικά αίτια του θυμού σου.
