Η Σελινούντα ήταν μία από τις σημαντικότερες Ελληνικές αποικίες στη Σικελία.
Βρισκόταν στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού και αποτελούσε τη δυτικότερη Ελληνική αποικία σε αυτό
Λέγεται ότι είχε ιδρυθεί μεταξύ 654 και 628 π.Χ. και ήταν ευημερούσα και ισχυρή πόλη που διέθετε συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς της
Μία από τις μεγαλύτερες αρχαίες τραγωδίες του κόσμου ήρθε στο φως μετά από 2.500 χρόνια, όταν αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μία χαμένη Ελληνική πόλη στην Σελινούντα της Σικελίας.
Τον 5ο αιώνα π.χ. Βόρειο Αφρικάνοι κατακτητές επιτέθηκαν στην πόλη σκοτώνοντας ή παίρνοντας σκλάβους όλους τους κατοίκους.
Παρά την επίθεση πάντως μέρος της πόλης έμεινε σχεδόν ανέπαφο και οι αρχαιολόγοι χαρακτηρίζουν την ανακάλυψη ως την «Ελληνική Πομπηία».
Η πόλη δεν είχε θαφτεί φυσικά κάτω από στάχτη, αλλά κάτω από το χώμα, με τους αρχαιολόγους πάντως να ξεθάβουν ευρήματα που δείχνουν πως οι κάτοικοι άφησαν στην μέση ακόμα και το φαγητό τους για να γλιτώσουν από την επίθεση.
Οι αρχαιολόγοι έχουν επίσης ανακαλύψει δεκάδες κεραμικά οικιακά σκεύη εγκαταλελειμμένα από τους τρομοκρατημένους κατοίκους. Οι εκσκαφές στο συγκεκριμένο σημείο έχουν ξεκινήσει εδώ και 15 χρόνια και πλέον έχουν αποκαλυφθεί τα περισσότερα κτήρια και δρόμοι της πόλης, ενώ οι αρχαιολόγοι σημειώνουν πως για πρώτη φορά είναι σε θέση να έχουν μία καθαρή εικόνα μίας ολοκληρωμένης Ελληνικής πόλης.
Σημειώνουν πως πριν την ανακάλυψη αυτή, υπήρξαν μόνο εκτιμήσεις σχετικά με το πόσα σπίτια μπορεί να είχε μία κλασσική Ελληνική πόλη, χωρίς έτσι να μπορούν να γνωρίζουν και με μία σχετική ακρίβεια το πόσους κατοίκους συνήθως υπήρξαν σε αυτές.
Ο υπεύθυνος των εκσκαφών, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπόν Μάρτιν Μπέντζ, δήλωσε σχετικά με την σπουδαία ανακάλυψη «Η Σελινούντα είναι η μοναδική κλασσική Ελληνική Πόλη όπου διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση ολόκληρη η Μητρόπολη, κυρίως θαμένη κάτω από άμμο και χώμα. Έτσι μας δίνεται η μοναδική δυνατότητα να ανακαλύψουμε πως λειτουργούσε μία αρχαία ελληνική πόλη».
Έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής ογδόντα κλίβανοι- μεταξύ των οποίων δεκάδες πολύ μεγάλοι κυκλικοί που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή κεραμικών δοχείων μεταφοράς τροφίμων, καθώς και μια ντουζίνα μεγάλοι ορθογώνιοι που χρησίμευαν στην παραγωγή κεραμικών γιγαντιαίων δοχείων αποθήκευσης τροφίμων, αλλά και κεραμικών φέρετρων!
Ανακαλύφθηκαν επίσης άλλα μικρότερα καμίνια που χρησιμοποιούνταν για να κάνουν επιτραπέζια σκεύη και μικρά αγάλματα των θεών. Οι αγγειοπλάστες είχαν επίσης τον δικό τους Ναό με βωμούς αφιερωμένους στην θεά Αθηνά, την Θεά Άρτεμης, την Θεά Δήμητρα, αλλά και τον Δία.
Βρέθηκαν επίσης δεκάδες μαγαζιά, στην αγορά με δείγματα ότι στην πόλη άνθιζε το εμπόριο, αφού υπάρχουν ποτήρια και άλλα σκεύη από την Αίγυπτο, την Τουρκία, τη νότια Γαλλία και την Βόρεια Ιταλία.
Η ανακάλυψη της Σελινούντα θεωρείται πραγματικά μοναδική, κυρίως αφού πρόκειται για μία ολόκληρη πόλη που απλά έπαψε,να υπάρχει, σε λιγότερο από μία ημέρα, όταν τα στρατεύματα των Καρχηδονίων (η σύγχρονη Τυνησία ) επιτέθηκαν και σκότωσαν περίπου 16.000 Έλληνες κατοίκους και στρατιώτες.
Περίπου 5.000 άνδρες αιχμαλωτίστηκαν ως σκλάβοι, καθώς και πολλές χιλιάδες γυναίκες και παιδιά.
Κυριολεκτικά από την μία ημέρα στην άλλη μία ζωντανή πόλη μετατράπηκε σε πόλη – φάντασμα.
Μία από τις μεγαλύτερες αρχαίες τραγωδίες του κόσμου ήρθε στο φως μετά από 2.500 χρόνια, όταν αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μία χαμένη Ελληνική πόλη στην Σελινούντα της Σικελίας.
Τον 5ο αιώνα π.χ. Βόρειο Αφρικάνοι κατακτητές επιτέθηκαν στην πόλη σκοτώνοντας ή παίρνοντας σκλάβους όλους τους κατοίκους.
Παρά την επίθεση πάντως μέρος της πόλης έμεινε σχεδόν ανέπαφο και οι αρχαιολόγοι χαρακτηρίζουν την ανακάλυψη ως την «Ελληνική Πομπηία».
Η πόλη δεν είχε θαφτεί φυσικά κάτω από στάχτη, αλλά κάτω από το χώμα, με τους αρχαιολόγους πάντως να ξεθάβουν ευρήματα που δείχνουν πως οι κάτοικοι άφησαν στην μέση ακόμα και το φαγητό τους για να γλιτώσουν από την επίθεση.
Οι αρχαιολόγοι έχουν επίσης ανακαλύψει δεκάδες κεραμικά οικιακά σκεύη εγκαταλελειμμένα από τους τρομοκρατημένους κατοίκους. Οι εκσκαφές στο συγκεκριμένο σημείο έχουν ξεκινήσει εδώ και 15 χρόνια και πλέον έχουν αποκαλυφθεί τα περισσότερα κτήρια και δρόμοι της πόλης, ενώ οι αρχαιολόγοι σημειώνουν πως για πρώτη φορά είναι σε θέση να έχουν μία καθαρή εικόνα μίας ολοκληρωμένης Ελληνικής πόλης.
Σημειώνουν πως πριν την ανακάλυψη αυτή, υπήρξαν μόνο εκτιμήσεις σχετικά με το πόσα σπίτια μπορεί να είχε μία κλασσική Ελληνική πόλη, χωρίς έτσι να μπορούν να γνωρίζουν και με μία σχετική ακρίβεια το πόσους κατοίκους συνήθως υπήρξαν σε αυτές.
Ο υπεύθυνος των εκσκαφών, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπόν Μάρτιν Μπέντζ, δήλωσε σχετικά με την σπουδαία ανακάλυψη «Η Σελινούντα είναι η μοναδική κλασσική Ελληνική Πόλη όπου διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση ολόκληρη η Μητρόπολη, κυρίως θαμένη κάτω από άμμο και χώμα. Έτσι μας δίνεται η μοναδική δυνατότητα να ανακαλύψουμε πως λειτουργούσε μία αρχαία ελληνική πόλη».
Έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής ογδόντα κλίβανοι- μεταξύ των οποίων δεκάδες πολύ μεγάλοι κυκλικοί που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή κεραμικών δοχείων μεταφοράς τροφίμων, καθώς και μια ντουζίνα μεγάλοι ορθογώνιοι που χρησίμευαν στην παραγωγή κεραμικών γιγαντιαίων δοχείων αποθήκευσης τροφίμων, αλλά και κεραμικών φέρετρων!
Ανακαλύφθηκαν επίσης άλλα μικρότερα καμίνια που χρησιμοποιούνταν για να κάνουν επιτραπέζια σκεύη και μικρά αγάλματα των θεών. Οι αγγειοπλάστες είχαν επίσης τον δικό τους Ναό με βωμούς αφιερωμένους στην θεά Αθηνά, την Θεά Άρτεμης, την Θεά Δήμητρα, αλλά και τον Δία.
Βρέθηκαν επίσης δεκάδες μαγαζιά, στην αγορά με δείγματα ότι στην πόλη άνθιζε το εμπόριο, αφού υπάρχουν ποτήρια και άλλα σκεύη από την Αίγυπτο, την Τουρκία, τη νότια Γαλλία και την Βόρεια Ιταλία.
Η ανακάλυψη της Σελινούντα θεωρείται πραγματικά μοναδική, κυρίως αφού πρόκειται για μία ολόκληρη πόλη που απλά έπαψε,να υπάρχει, σε λιγότερο από μία ημέρα, όταν τα στρατεύματα των Καρχηδονίων (η σύγχρονη Τυνησία ) επιτέθηκαν και σκότωσαν περίπου 16.000 Έλληνες κατοίκους και στρατιώτες.
Περίπου 5.000 άνδρες αιχμαλωτίστηκαν ως σκλάβοι, καθώς και πολλές χιλιάδες γυναίκες και παιδιά.
Κυριολεκτικά από την μία ημέρα στην άλλη μία ζωντανή πόλη μετατράπηκε σε πόλη – φάντασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου