Μια μέρα χωρίς μια πράξη αγάπης είναι μια μέρα χαμένη

ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ τόσο πολλές ευκαιρίες να αγαπήσουμε κι όμως είναι τόσο λίγες οι εκδηλώσεις αγάπης στον κόσμο.

       

Άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι, κλαίνε μόνοι. Παιδιά κακοποιούνται και ηλικιωμένοι περνούν τις τελευταίες μέρες της ζωής τους χωρίς τρυφερότητα και αγάπη. Σε έναν κόσμο όπου υπάρχει τόσο φανερή ανάγκη για εκδηλώσεις αγάπης, καλό είναι να συνειδητοποιούμε την τεράστια δύναμη που έχουμε να βοηθήσουμε και να θεραπεύσουμε τους ανθρώπους γύρω μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους απλώσουμε το χέρι ή να τους σφίξουμε στην αγκαλιά μας.

Το τέλος της μέρας είναι μια καλή στιγμή για να αναλογιστούμε τι κάναμε για να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος, λίγο πιο φιλικός και στοργικός. Κι αν τα βράδια περνούν, το ένα μετά το άλλο και τίποτα δε μας έρχεται στο νου, ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο.

Δε χρειάζονται μνημειώδεις πράξεις, αρκούν πράγματα απλά, τα οποία εύκολα μπορούν να γίνουν: εκείνο το τηλεφώνημα που δεν έχουμε κάνει, εκείνο το σημείωμα που αμελήσαμε να γράψουμε, εκείνη την πράξη καλοσύνης που παραλείψαμε να αναγνωρίσουμε. Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και είμαστε όλοι χαρισματικοί.