Διανοητική υγεία

Η Διανοητική Υγεία βρίσκεται μακριά από το Εγώ και κοντά στο Ατμην

Το να δώσει κάποιος ένα σαφή ορισμό της υγείας στο διανοητικό επίπεδο, δεν αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολο έργο, απλά χρειάζεται ν’ αναγνωρίσει την ταυτότητα των πιο σημαντικών διανοητικών ιδιοτήτων, οι οποίες σε περίπτωση που διαταραχθούν τραυματίζουν σοβαρά κάθε διανοητική ισορροπία.

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, κατόπιν μακροχρόνιας Παρατήρησης του Ολοφάνερου, ότι η διανοητική ειρήνη επηρεάζεται πολύ δραστικά από τον εγωισμό, τη φιλαυτία και τον πόθο της ιδιοκτησίας. Όσο πιο εγωιστικό και φίλαυτο εμφανίζεται ένα όν, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για την διανοητική του αποδιοργάνωση. Να επισημάνω πως και η μάζα –κάθε μάζα- βρίσκεται στην κατάσταση του εγώ, δηλ. το «εμείς» είναι πολλά «εγώ» μαζεμένα. Κάθε λαός αποτελείται από πολλά «εγώ». Το «εμείς» λανθασμένα αποδίδεται ως αντίθετο στην ασθένεια του «εγώ» στην πραγματικότητα είναι συνώνυμα κι όχι αντώνυμα.

Είναι γνωστό, ότι ένας άνθρωπος που είναι πολύ εγωιστής, γίνετε έξω φρενών, όταν η ύπαρξη του, η εξουσία του, η γνώση του ή οι επιτεύξεις του προσβάλλονται ή τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Ένας δυνατός υγιής διανοητικά με επίγνωση άνθρωπος, αγνοεί την άδικη κριτική ή αντιδρά με μετριοπάθεια. Στην πραγματικότητα λαμβάνει υπόψη του την όποια θετική πλευρά της κριτικής και ανάλογα, δρα και διορθώνει τις πράξεις του ή αγνοεί παντελώς την κριτική. Το ίδιο έντονο ερέθισμα (σοκ) που αποδιοργανώνει και καταστρέψει κάποιον εγωιστή, αφήνει ανεπηρέαστο έναν υγιή επιγνωστικό άνθρωπο που ζει και κινείται στην κατάσταση του Ατμην ή αλλιώς στο μονοπάτι της Δύναμης.

Ένας εγωκεντρικός επιχειρηματίας, που η επιχείρηση του πέφτει έξω και χάνει το εργοστάσια του και τα γραφεία του, ενδιαφέρεται περισσότερο για τη γνώμη που έχουν τώρα οι άλλοι γι’ αυτόν, παρά για τη μοίρα των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του, που αντιμετωπίζουν πια πρόβλημα επιβίωσης. Έχει πληγωθεί το «εγώ» του. Ακόμη και στην περίπτωση όπου έχει άφθονα χρήματα, για να εξακολουθεί να ζει και χωρίς τις επιχειρήσεις του, νιώθει άθλια μετά την αποτυχία και είναι αναπόφευκτο το ότι θ’ αναπτύξει μία σειρά συμπτωμάτων εξαιτίας της αδικαιολόγητα υπερβολικής και εγωκεντρικής λύπης του.

Να μην μιλήσω γι αυτόν που δεν έχει χρήματα και βιώνει μονάχα το πληγωμένο «εγωιστικό τέρας». Δυστυχώς η διανοητική του ισορροπία κλυδωνίζεται πολύ έντονα και αν δεν δράσει άμεσα να επιφέρει αλλαγή, τα αποτελέσματα είναι ολέθρια και μεταδίδονται άμεσα και στο υλικό σώμα του, γι αυτό βλέπουμε γύρω μας τόσους πολλούς άρρωστους ανθρώπους.

Με ανάλογο τρόπο και η πλεονεξία ιδιοκτησίας, αποτελεί τον πυρήνα μιας διανοητικής διαταραχής

Μπορείτε να φανταστείτε πως ένας φιλάργυρος άνθρωπος μπορεί ν’ αντιδράσει στην απώλεια της περιουσίας του και στη βαριά συμπτωματολογία που έχει το γεγονός αυτό ως αποτέλεσμα; Γι αυτό και οι τόσες πολλές αυτοκτονίες σήμερα, πάντοτε έπονται κάποιας τέτοιας υλικής καταστροφής. Αυτό όμως ταυτόχρονα υποδηλώνει και την αδυναμία του χαρακτήρα αλλά και το πόσο δυνατό εγώ διαθέτει ο αυτόχειρας.

Είναι τουλάχιστον αρρωστημένο σύμπτωμα, το να ηρωοποιείτε ένας τόσο αδύναμος εγωπαθής.

Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολύ σπάνια σήμερα κάποιος είναι ολότελα απαλλαγμένος από τα συναισθήματα του εγωισμού, της φιλαυτίας και του πόθου ιδιοκτησίας. Υπάρχουν ελάχιστοι και κάποιους απ’ αυτούς έχω την τιμή να είναι φίλοι μου, που τους σέβομαι και αγαπώ. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι το ανθρώπινο ζώο που είναι απορροφημένο στο «εγώ» του δεν μπορεί να παρατηρήσει με αντικειμενικότητα, ούτε να δει την πραγματικότητα που βιώνει το ίδιο και οι συνάνθρωποι του. Νομίζει πάντα ότι ξέρει το καθετί και ότι το ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Με αποτέλεσμα να επιφέρει μεγαλύτερη καταστροφή, παρά επιβίωση, σε κάθε νέο επιχειρείν.

Η ανθρωπότητα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές εξαιτίας του εγωκεντρισμού των ανθρώπινων ζώων, που βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις. Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στην ιστορία συχνά αναγνωρίζουμε αυτή την ιδιότητα και την παραφροσύνη των διοικούντων. Μιλάμε για την παραφροσύνη του Καίσαρα, του Αττίλα, του Χίτλερ, του Ίντι Αμίν Νταντά, του Γκάντι, του Ναπολέοντα, του Στάλιν, ακόμη και του καπετάνιου του «Τιτανικού» ο εγωισμός και η άγνοια του οποίου στοίχισαν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων.

Όση διανοητική διαταραχή και παραφροσύνη, έχει ένα ανθρώπινο ζώο που έχει παραδοθεί και υποκύψει στο εγώ του, άλλη τόση και μάλιστα πολλαπλάσια, διαθέτει και η μάζα πολλών εγώ. Είναι οφθαλμοφανές στην Γαλλική επανάσταση, στην Οκτωβριανή, του Μάο και λοιπές αιματοβαμμένες εξεγέρσεις της μάζας, του όχλου ή του λαού με νοημοσύνη χρυσόψαρου.

Με τον τρόπο του καθένα από τα ανθρώπινα ζώα γύρω μας, συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο σε μία μικρότερη κλίμακα, στο σπίτι του, στην εργασία του, στους φίλους του, στα παιδιά του, στον θυρωρό του, στον περιπτερά κλπ κλπ. Αυτή η «ασθένεια» που αποκαλείται εγωισμός συμφέρον και φιλαυτία, φαίνεται ότι είναι πανανθρώπινη, φαίνεται αλλά δεν είναι.

Κάντε αυτή την άσκηση για να δείτε την διανοητική υγεία κάποιου. Το ‘χω κάνει αρκετές φορές και τα αποτελέσματα είναι πάντοτε διασκεδαστικά. Προσέξτε δεν κάνετε τίποτε ιδιαίτερο, απλώς κόβετε την επικοινωνία με το υποκείμενο, τίποτε άλλο.

Κόψτε την επικοινωνία

Αποφασίστε να βγάλετε κάποιον από την επικοινωνία σας χωρίς προφανή λόγο για την δική του πραγματικότητα. Αυτόματα ενεργοποιείτε το «εγώ» του και δέχεστε επίθεση λεκτική, συναισθηματική και φυσική, χωρίς να του έχετε κάνει απολύτως τίποτε, απλώς κόβετε επικοινωνία δηλ. δεν του μιλάτε. Αν αυτό το κάνετε σε έναν διανοητικά υγιή άνθρωπο, βλέπετε ότι αυτός απλώς σας αγνοεί. Κυριολεκτικά δεν υπάρχετε για τον υγιή, ενώ δέχεστε επίθεση από τον άρρωστο. Αν μετά γυρίσετε γελώντας και πείτε και στους δύο ότι απλώς κάνατε μια άσκηση, ο άρρωστος συνεχίζει να σας επιτίθεται, με μεγαλύτερο σθένος, ενώ ο υγιής γελάει μαζί σας και το ξεχνάει, μάλιστα ζητάει περισσότερες πληροφορίες και μπαίνει στην συζήτηση ευχάριστα με χαρά.

Ο υγιής άνθρωπος είναι γεμάτος με χαρά, ευγνωμοσύνη και σεβασμό, ο άρρωστος άνθρωπος ούτε που γνωρίζει τον ορισμό αυτών των λέξεων, μετατρέπει την αγένεια, την εκμετάλλευση και την ασέβεια που επιδεικνύει σε «πνευματικές» παρλαπίπες που στις πουλάει σε φτηνή συσκευασία πανηγυριού.

Ανώτερα Διανοητικά όντα

Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο θαυμάζουμε και λατρεύουμε τους Ανώτερους Διανοητικά Δυνατούς ανθρώπους. Γιατί θεωρούμε ότι αυτοί κατάφεραν πραγματικά να τιθασέψουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματα τους, τις ζωές τους, για χάρη της Ελευθερίας από το εγώ, αυτό το Λερναιοκέφαλο τέρας που καταδυναστεύει την ζωή. Τους λατρεύουμε ως «ανώτερα» διανοητικά όντα, γιατί τα επιτεύγματα τους μας φαίνονται ακατόρθωτα.

Ένας άνθρωπος που διαθέτει Διανοητική υγεία είναι ένας ζωντανός άνθρωπος και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκδηλώσεις του, στο σώμα του, στην διατροφή του, στις πράξεις του, στα λόγια του είναι ολόκληρος ένας κόσμος υγείας και ζωής. Δεν μοιάζει διαφορετικός από τα ανθρώπινα ζώα, κάθε άλλο, δεν φορά φωτοστέφανο ή διαφορετικά ρούχα που διακηρύσσουν την διανοητική του υγεία, τίποτε δεν δείχνει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι Ζωντανός σε έναν κόσμο νεκρών ανθρώπινων ζώων.

Αν όμως κάποιος αρχίσει να πειθαρχεί και να τιθασεύει το «εγώ» του αρχίζει να βλέπει με άλλα μάτια και μόνο τότε μπορεί να αντιληφθεί αυτόν τον Διανοητικά υγιή άνθρωπο. Με αυτά τα «άλλα μάτια αρχίζει να βλέπει» ότι ο Διανοητικά υγιής άνθρωπος είναι ο «τυχερός» της ζωής, εκείνοι που φαίνεται να έχουν όλες τις ευκαιρίες με το μέρος τους και όταν αρχίζετε να τους μιλάτε διαπιστώνετε πόσο πολύ ξεχωρίζουν, συγκρινόμενοι με τα άρρωστα ανθρώπινα ζώα γύρω σας, που ζουν σε διαταραγμένη και άρρωστη νοητικότητα. Αφιερώστε λίγα λεπτά και συζητήστε αν σας δοθεί η ευκαιρία με κάποιον άνθρωπο που είναι Διανοητικά υγιής και αυτόματα διαπιστώνετε πόσο μοναδικά υγιής είναι.

Είναι το σπάνιο είδος ανθρώπων που είναι διατεθειμένοι να επιτύχουν σε ότι κι αν καταπιαστούν. Παίζουν στα δάχτυλα το τρίπτυχο «ξεκινώ αλλάζω σταματώ» αφού το εφαρμόζουν καθημερινά. Είναι αδύνατον να τους στερήσετε την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση που τους διακατέχει σε σχέση με την επίτευξη όσων παθιάζονται κι επιθυμούν στην ζωή τους. Διαχειρίζονται με τέτοια ταχυδακτυλουργική δεξιοτεχνία το εγώ τους, που ούτε θα καταλάβετε πότε το χρησιμοποιούν για τους σκοπούς τους. Όταν μιλούν δεν καταλαβαίνετε από τα λόγια τους, ότι είναι πιθανόν να μην εκδηλωθούν τα σχέδια τους .

Δεν λένε ποτέ «με την τύχη που έχω αυτή η σχέση δεν θα πάει καλά» ούτε «με την τύχη μου μόνος μου τρέχω και δεν φτάνω πουθενά» αντίθετα τους ακούτε να λένε «σκοπεύω να … και γνωρίζω ότι … και κάνω …» η λέξη «τύχη» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο τους. Είναι τεχνίτες στην ορθή χρήση των λέξεων γιατί γνωρίζουν ότι από τις λέξεις εκφράζονται οι σκέψεις τους, δημιουργούνται τα συναισθήματα τους και κατά προέκταση υλοποιούνται οι επιδιώξεις τους.

Όσο κι αν προσπαθείτε να τους μεταπείσετε ότι πρέπει να περιορίσουν την αισιοδοξία τους και την αυτοπεποίθηση τους, εκείνοι δείχνουν ευτυχισμένοι σαν να μην υπάρχουν καν οι δυσκολίες που τόσο γλαφυρά τους περιγράφετε. Δείχνουν σχεδόν σαν να βρίσκονται σε έναν άλλο κόσμο όπου δεν μπορούν να ακουστούν οι λόγοι για τους οποίους οι στόχοι τους και οι σκοποί είναι δυνατόν να μην υλοποιηθούν.

Αν ανοίξετε μια συζήτηση πάνω σε αυτό το γεγονός ακούτε κάτι όπως «Αποφεύγω να σκέφτομαι όσα δεν μπορούν να συμβούν γιατί δεν με ενδιαφέρουν, προτιμώ να σκέφτομαι όσα θέλω να συμβούν και χρησιμοποιώ το νου μου για να βρω τρόπους και λύσεις για να υλοποιηθούν οι στόχοι μου, άρα δεν μένει ούτε χρόνος ούτε χώρος για οτιδήποτε άλλο» σε διάφορες παραλλαγές.

Για τον υγιή άνθρωπο όλα μοιάζουν πολύ απλά, κρατλα τις σκέψεις και τις δράσεις του επικεντρωμένες σε αυτό που σκοπεύει να δημιουργήσει, για έναν υγιή άνθρωπο δεν υπάρχει «τύχη» Τα φαινομενικά ασήμαντα γεγονότα που στον ασθενή άνθρωπο μοιάζουν ασύνδετα, για τον υγιή είναι σημαντικά κι ενορχηστρωμένα σε τέλεια αρμονία. Γνωρίζουν για την Συγχρονικότητα και δεν εκπλήσσονται όταν βλέπουν να εμφανίζεται το πιο κατάλληλο πρόσωπο, ο ιδανικός πελάτης, ο τέλειος χρηματοδότης, η ωραιότερη ευκαιρία καριέρας, όταν κάτι που γυροφέρνουν στον νου τους εμφανίζεται ακριβώς μπροστά τους, όσο απίθανο κι αν φαντάζει αυτό στον ασθενή άνθρωπο.

Αυτό που ο ασθενής διανοητικά άνθρωπος το αποκαλεί «τύχη» και το κυνηγάει.

Ο διανοητικά υγιής το αποκαλεί Συγχρονικότητα και το υποδέχεται.

Μολονότι συναντάται σπάνια, αυτή η υγιής διανοητική συμπεριφορά Επίγνωσης της Επίγνωσης, είναι η κατάσταση, όπου το ον μπορεί να βρει πραγματική ανεξαρτησία, ομόνοια, ειρήνη, γνώση, αλήθεια, αγάπη, ευτυχία και όλες τις ανώτερες φιλοεπιβιωτικές αρετές.

Είναι, ωστόσο, περίεργο, ότι αυτή η υγιής Διανοητική κατάσταση μπορεί να επιτευχθεί μόνο διαμέσου συνειδητών δράσεων του ανθρώπου, που σταδιακά μετατρέπεται σε Άτομον.

Ενώ στον αντίποδα, η υγιής κατάσταση του φυσικού σώματος, υπάρχει από τη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου και ο ίδιος καταβάλει συνειδητές προσπάθειες στην διάρκεια της ζωής του για να την καταστρέψει.

Μόνο όταν δούμε το θέμα της υγείας σε όλες του τις διαστάσεις [διανοητικές και υλικές] μπορούμε να επιδιώξουμε ένα καλύτερο επίπεδο διανοητικής υγείας. Αυτή η ανισορροπία που νιώθετε στο διανοητικό επίπεδο είναι ίσως η μεγάλη πρόκληση, το πιο σύνθετο και το πιο πολύπλοκο θέμα, που πρέπει ν’ αντιμετωπίσετε. Κανένας δεν εξαιρείται απ’ αυτή την ανισορροπία. Υπάρχουν διαφορετικού βαθμοί ατομικισμού και εγωισμού (αμφότεροι –ισμοι) και όσο μεγαλύτερος είναι ο εγωισμός και μεγαλύτερη η φιλαυτία του όντως, τόσο μεγαλύτερη η διανοητική διαταραχή.

Ο αλτρουισμός επίσης, είναι άλλη μια εκδήλωση του εγώ.

Είναι αυτονόητο ότι δεν χρειαζόμαστε στην ζωή μας άρρωστα διανοητικά ανθρώπινα ζώα να την μαυρίζουν και να την καταδυναστεύουν, τους απομακρύνουμε απλά κόβοντας επικοινωνία.