Η σκέψη είναι ύλη και μπορεί να μετατραπεί σε οτιδήποτε- άσχημο ή όμορφο.

Εκείνο που είναι ιερό δεν έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Μια πέτρα σε κάποιο ναό, μια εικόνα μέσα σε κάποια εκκλησία ή ένα σύμβολο, δεν είναι ιερά.
Ο άνθρωπος τα ονομάζει ιερά, άγια για να λατρεύονται μέσα από πολύπλοκες παρορμήσεις, φόβους και λαχτάρες.
Αυτή η «ιερότητα» βρίσκεται πάντα μέσα στο πεδίο της σκέψης• έχει χτιστεί από τη σκέψη και στη σκέψη δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο ή το ιερό.
Η σκέψη μπορεί να συναρμολογήσει την πολυπλοκότητα των συστημάτων, των δογμάτων μιας πίστης• και οι εικόνες, τα σύμβολα που προβάλλει, δεν είναι πιο ιερά από τα αρχιτεκτονικά σχέδια ενός σπιτιού ή το σχέδιο ενός καινούριου αεροπλάνου.
 Όλα αυτά είναι μέσα στα σύνορα της σκέψης και δεν υπάρχει τίποτα το ιερό ή το μυστικιστικό γύρω από όλα αυτά.

 Η σκέψη είναι ύλη και μπορεί να μετατραπεί σε οτιδήποτε- άσχημο ή όμορφο.
Αλλά υπάρχει μια ιερότητα που δεν ανήκει στη σκέψη ούτε σε κάποιο συναίσθημα νεκραναστημένο από τη σκέψη.
Δεν είναι αναγνωρίσιμο από τη σκέψη και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη σκέψη.
Δεν μπορεί να διατυπωθεί από τη σκέψη, αλλά υπάρχει μια ιερότητα ανέγγιχτη από κάθε σύμβολο ή λέξη.
Δεν είναι μεταδόσιμη. Είναι γεγονός.
Τα γεγονότα είναι για να τα κοιτάς, αλλά το κύταγμά τους δε γίνεται μέσα από τις λέξεις.
Όταν ένα γεγονός ερμηνεύεται, παύει να είναι γεγονός• γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό.
Το κοίταγμα είναι που έχει τη μέγιστη σημασία. Κι αυτό το κοίταγμα είναι έξω από το χρόνο και το χώρο- είναι άμεσο, στιγμιαίο. Κι εκείνο που έχει κοιταχτεί δεν είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Δεν υπάρχει ξανά ούτε «εν τω μεταξύ».

Αυτή η ιερότητα δεν έχει λάτρη, παρατηρητή που διαλογίζεται πάνω σ’ αυτή.
Δεν υπάρχει στην αγορά για ν’ αγοραστεί ή να πουληθεί.
Όπως και την ομορφιά, δεν μπορείς να τη δεις μέσα από το αντίθετο γιατί δεν έχει αντίθετο.

Κρισναμούρτι