Μην ξεγελιόμαστε. Αυτή η Κατάσταση δεν έρχεται με τη βία, όταν εξαναγκάζουμε τον εαυτό μας να πειθαρχήσει, να ακολουθήσει μια δράση ή μια τεχνική. Δεν υπάρχει «τρόπος» να το επιτύχουμε, δεν υπάρχει «οδός» να βαδίσουμε. Δεν υπάρχει καμιά μυστική ή θαυμαστή πρακτική να το πραγματοποιήσουμε. Μπορούμε να διαλογιζόμαστε χίλια χρόνια. Στο τέλος θα εξακολουθούμε, απλά, να «διαλογιζόμαστε. Είναι ανόητος όποιος νομίζει ότι βρήκε το κλειδί, τον τρόπο, την τεχνική κι ότι μπορεί να τον διδάξει στους ανθρώπους και να γίνει σωτήρας τους. Ποτέ δεν ενήργησαν έτσι οι Μεγάλοι Μύστες. Κι είναι ακόμα πιο ανόητος εκείνος που νομίζει ότι έφτασε ή ότι μπορεί να φτάσει στην Φώτιση. Ένα φωτισμένο εγώ, παραμένει ακόμα ένα εγώ χαμένο στις αυταπάτες του. Κι είναι ακόμα πιο ανόητος εκείνος που νομίζει ότι βρήκε την ορθή κατανόηση, στην ήρεμη ενατένιση όσων συμβαίνουν, ότι αυτό θα οδηγήσει στην αποδοχή των πραγμάτων και στην αποκατάσταση της Τάξης, στην Ελευθερία. Πολλή φαντασία υπάρχει εδώ. Υπάρχει κάτι που υπονοούσε ο Κρισναμούρτι κι οι άλλοι δεν ήθελαν να καταλάβουν, κάτι βαθύτερο. Δεν γίνεται έτσι.
Όλα πρέπει να γίνουν ήσυχα, να συμβούν τελείως φυσικά, χωρίς καμιά προσπάθεια. Η Κατάσταση της Ελευθερίας δεν έχει εγώ. Δεν υπάρχει ούτε «παρατηρητής», ούτε «παρατήρηση», ούτε «εμπειρία». Γιατί; Επειδή στην Ελευθερία Είναι Όλα Ένα, δεν υπάρχει εγώ και κόσμος, υποκείμενο κι αντικείμενο, καμιά απόσταση με όλα τα πράγματα. Το εγώ κι η εμπειρία του εξαφανίζονται τελείως. Κι όλα γίνονται, τελείως απλά, φυσικά, χωρίς προσπάθεια, έτσι όπως αναπνέουμε, έτσι όπως περπατάμε, έτσι όπως ανοιγοκλείνουμε το χέρι μας.
Η Ψυχή είναι από ην Φύση της Ελεύθερη, Πνεύμα που Πνέει όπου θέλει όπως έλεγε ο Άγιος της Ερήμου, Έρχεται και Φεύγει Ανέγγιχτη από όλα. Αν πρέπει να κατανοήσω (εγώ ο άνθρωπος) ότι δεν είμαι το σώμα μου αυτό σημαίνει ότι πρέπει να «ανεξαρτητοποιηθώ» από το σώμα. Τελείως. Να ζω χωρίς «σώμα». Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Αν δεν είμαι (εγώ ο άνθρωπος) οι επιθυμίες μου τότε πρέπει να ζω χωρίς «επιθυμίες». Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Αν δεν είμαι (εγώ ο άνθρωπος) οι σκέψεις μου τότε μόνο στην απόλυτη σιωπή του νου θα «δω» πραγματικά. Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Αν δεν είμαι (εγώ ο άνθρωπος) η ατομική περιορισμένη ύπαρξη, το περιορισμένο εγώ, τότε το εγώ πρέπει να εγκαταλειφθεί, να διαλυθεί το ψυχολογικό σύμπλεγμα του «κέντρου».
Και Τότε; Τι Θαύμα! Όταν η ύπαρξη, το εγώ, γίνεται Μηδέν Αποκαλύπτεται η Άπειρη Φύση της Ψυχής. Το Μηδέν και το Άπειρο είναι το Ίδιο. Η Πραγματικότητα. Η Ψυχή Απελευθερώνεται. Δεν είναι πλέον μέσα στον κόσμο, απέναντι από τον κόσμο και τα πράγματα. Είναι Πέρα από τον Κόσμο. Αλλά όχι έξω από τον κόσμο. Την Στιγμή που η Ψυχή Απελευθερώνεται και το Μηδέν Είναι Άπειρο η Ψυχή γίνεται Απέραντη και τα Αγκαλιάζει Όλα, Γίνεται Ένα με Όλα. Δεν υπάρχει πια εγώ και το «άλλο». Δεν υπάρχει υπαρξιακή, ψυχολογική απόσταση με τα πράγματα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Είσαι Ένα με Όλα.
Αυτή είναι η Θαυμάσια Κατάσταση για την οποία μιλούν όλοι οι Σοφοί. Όμως σε τούτη την περιγραφή καταλάβατε, αγαπητοί, που είναι το «μυστικό»; Το είπα αλλά ίσως σας «ξέφυγε» ανάμεσα στις λέξεις. Όμως δεν έχει νόημα να το πω καθαρά. Γιατί; Επειδή αυτό πρέπει να είναι η δική σας κατάκτηση, η δική σας κατανόηση, η δική σας ωρίμανση, που θα οδηγήσει στην Απελευθέρωση. Γιατί Φυσική Απελευθέρωση Υπάρχει. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η ψεύτικη απελευθέρωση του εγώ.
Απλά, σταματήστε μια στιγμή. Κρατήστε την ανάσα σας. Και σε αυτό τον λίγο χρόνο, αναρωτηθείτε μόνο τι πραγματικά θέλετε; Θέλετε την Ψυχή σας, τον Εαυτό, την Πραγματικότητα ή τον κόσμο; Όλα πρέπει να γίνουν φυσικά, αβίαστα, χωρίς προσπάθεια. Ούτε δρόμοι, ούτε πρακτικές, ούτε τεχνικές. Απλά πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Όλα εξαρτώνται από αυτή την απόφαση. Η Στροφή Άνωθεν οδηγεί στην Απελευθέρωση. Το σύρσιμο προς τα κάτω οδηγεί στην σκοτεινιά και στα αδιέξοδα του κόσμου. Απλά, αγαπητοί, αποφασίστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου