ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Γιατί μελετούμε ακόμη και σήμερα τον Όμηρο

3.000 χρόνια μετά την συλλογή και καταγραφή
τους από τον Πεισίστρατο και τον Ονομάκριτο;
Μιάμιση χιλιετία σκληρής προσπάθειας δεν
κατάφερε να ξεπεράσει έναν ποιητή που
έγραψε για γεγονότα που ανάγονται σε εποχές
που οι άλλοι λαοί δεν υπήρχαν στο προσκήνιο
της ιστορίας και όσοι υπήρχαν ζούσαν παράλληλα
με την ζωή των τετραπόδων, που είχαν περισσότερη άξια
από αυτούς τους ίδιους..

Η σύγχρονη ποίηση δεν προχώρησε πέρα από τα
επιτεύγματα του ποιητή που έθεσε τα θεμέλια
της ποίησης; Η τεχνική δεν προχώρησε πιο
μακριά από τα επιτεύγματα της Ελληνικής
αρχαιότητας ώστε να μην χρειάζεται να
διδαχθούμε τίποτε από αυτήν;

Τα ποιητικά έργα που οι Έλληνες
δημιούργησαν έχουν περισσότερο ενδιαφέρον
πέρα από αυτό της αρχαιομάθειας;

Σε αυτά τα καταλυτικά ερωτήματα βρίσκεται κανείς
υποχρεωμένος να απαντήσει όταν μελετά τον
μεγάλο Έλληνα ποιητή.

Ο Όμηρος συνέθεσε τα ποιήματα αυτά για μας.
Είναι κείμενα που γράφτηκαν από έναν μεγάλο
ποιητή και μιλούν για τον άνθρωπο στην
ουσιώδη του σύσταση του, την προέλευση και τις ανώτερες αξίες του.

 
Δεν είμαστε οι πρώτοι που ασχολούμαστε με το έργο αυτό που
διέσωσε ο χρόνος αλλά παρακινηθήκαμε από
ένα όραμα ζωής και από την αιδώ.

Αισθανθήκαμε πως δεν μπορούμε να
παραμένουμε αδιάφοροι έχοντας στα χέρια
μας αυτό το πολύτιμο έργο, παρασυρμένοι από
τον σύγχρονο τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται
από το γρήγορο και το εύκολο. Θελήσαμε να
σταματήσουμε το εξοντωτικό καθημερινό
τρέξιμο και να προσέξουμε αυτό που η
τηλεόραση μας αποστερεί: Την φαντασία, τον
ηρωϊκό τρόπο ζωής, τα ανώτερα συγκλονιστικά
συναίσθημα, την υστεροφημία σαν το ανώτερο ιδανικό,
που έπρεπε να είανι ο σκοπός όλων των Πανελλήνων.

Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από την ποίηση.

Ο αρχαίος Έλληνας ό,τι κι αν έκανε ήταν
ποίηση και την ποίηση την θεωρούσε ιερή.
Δεν πρέπει να φοβόμαστε να μελετήσουμε τον
Όμηρο όπως δεν πρέπει να φοβόμαστε την
αληθινή ποίηση και την αληθινή λογοτεχνία.
Με τον Όμηρο συνδεόμαστε με την κληρονομιά
μας, την αρχαία παράδοση που χάσαμε και
είναι μια σπουδαία εμπειρία που μας κάνει
υπερήφανους.

Συγκλονίζεται κανείς από την φρεσκάδα του

κειμένου, ενός κειμένου που δεν το αγγίζει
ο χρόνος, που είναι πολύτιμο για τον
σύγχρονο κόσμο, γιατί μιλά για τις
ανθρώπινες σχέσεις για τις συγκρούσεις, τα
συναισθήματα, τα οράματα, την απώλεια, την
επιθυμία, την εξουσία, τον ανταγωνισμό.

Η ποίηση του Ομήρου εκθέτει τα
συναισθήματα αυτά με μια καθαρή
αντικειμενικότητα , χωρίς υποκειμενισμούς
και υπεκφυγές. Αναγκάζει τον αναγνώστη να
έλθει σε επαφή και να εμπλακεί με ένα
κείμενο που επέζησε δια μέσου των αιώνων,
ένα κείμενο που είναι πολύτιμο, μια
ανόθευτη αξία μέσα στον πολιτισμό.

Ο Όμηρος σχεδιάστηκε για να ακούγεται . Η
ανάγνωσή του είναι μια πολύ προσωπική
εμπειρία. Είναι ταυτόχρονα μια αισθητική
απόλαυση και μια ανώτερη εκπαίδευση. Η
μελέτη του κειμένου δημιουργεί μια σχέση με
το Εγώ και την ίδια την ποίηση. Είναι μια
μεταφορά δια μέσου των αιώνων στον ίδιο τον
πυρήνα της ανθρώπινης ποίησης. Εκτός από
την αισθητική του ωφέλεια είναι και μια
εμπειρία ψυχολογικά επωφελής.

Ο Αμερικανός ψυχαναλυτής Τζόναθαν Σουέϊ
βεβαιώνει πως η μελέτη της Ιλιάδος και της
Οδύσσειας βοηθά αποφασιστικά τους
σύγχρονους βετεράνους στρατιώτες που
βρίσκουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα
ανάλογα με αυτά των αρχαίων Ελλήνων ηρώων.

Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, μέσα στα
αθάνατα έπη του κρύβονται πανεπιστημιακές αλήθειες
που θέλουν προσέγγιση από διάφορες ομάδες πανεπιστημόνων,
για να μπορέσουν να τις αναλύσουν και να τις κατανοήσουν,
πράγμα που δεν έγινε ποτέ.

 
Αλλά βλακωδώς αφεθήκαμε (και φταίμε όλοι μας ή νοσηρό μυαλό
των ανθελλήνων το είχε ρυθμίσει έτσι για να μην μπορέσουμε να
προσεγγίσουμε και να κατανοήσουμε ποτέ τον ΟΜΗΡΟ), μόνο στην
μονοδιάστατη, στείρα και επιφανειακή ερμηνεία των Φιλολόγων.
Με αποτέλεσμα αυτοί να έχουν σκοτώσει τον ΟΜΗΡΟ,

 
ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΕΞΕΧΟΝΤΕΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ 0ΜΗΡΙΣΤΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ.

ΑΣ ΕΝΣΚΗΨΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΔΕΟΣ ΞΑΝΑ ΕΠΑΝΩ
ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΛΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΕΣΘΕΙΣΑ ΓΝΩΣΗ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΕΣΘΕΝΤΑ ΧΡΟΝΟ.

Τυφλός δεν ήταν ο ΟΜΗΡΟΣ, αλλά αυτοί που μας μετέδωσαν την στραβωμάρα τους, για να μας είναι ξένος και ακατανόητος...με τα ανίερα σχέδια τους...