Η Υπερβατική Συνείδηση

Θεωρήστε την έννοια της απόλυτης πραγματικότητας ως το λίκνο του αιώνιου εαυτού μας. Αυτή είναι η θεμελιώδης ύπαρξή μας, αδέσμευτη από τους περιορισμούς του χρονικού, φυσικού κόσμου. Είναι ένα βασίλειο ύπαρξης που υπερβαίνει την παροδική φύση της επίγειας ζωής μας και τους περιορισμούς των αισθητηριακών μας αντιλήψεων και των διαδικασιών σκέψης.

Ο Αιώνιος Εαυτός

Ο αιώνιος εαυτός είναι η πανταχού παρούσα οντότητα που υπάρχει ανεξάρτητα από τη συνείδησή μας ή τη φυσική μας ύπαρξη. Συνεχίζει να υπάρχει ακόμα κι όταν είμαστε χαμένοι στο λαβύρινθο των σκέψεών μας, μπλεγμένοι στον ιστό των αισθήσεών μας ή παρασυρόμενοι στις εγκόσμιες αναζητήσεις.

Η υπέρβαση της αντίληψης

Η αντίληψη, σε αυτή τη θεωρία, είναι η διαδικασία οργάνωσης και ερμηνείας των αισθητηριακών πληροφοριών, η οποία με τη σειρά της διαμορφώνει την κατανόησή μας για τον κόσμο γύρω μας. Η απόλυτη πραγματικότητα, ωστόσο, υπάρχει πέρα από αυτό το πλαίσιο αντίληψης. Δεν είναι οι ίδιοι οι συνειρμοί ή οι σκέψεις, αλλά η υποκείμενη πραγματικότητα που υπερβαίνει την αντίληψη.

Η Έννοια του Απόλυτου Σκότους

Αυτό είναι το βασίλειο που πραγματικά περικλείει την απόλυτη πραγματικότητα. Δεν είναι η απουσία φωτός αλλά η απουσία αντίληψης, όπου ο αιώνιος εαυτός υπάρχει στην πιο αληθινή του μορφή. Είναι το βασίλειο που υπερβαίνει όλες τις πράξεις και τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ένας χώρος που είναι πέρα από το πεδίο κατανόησης του συνειδητού μας μυαλού.

Αποκόλληση Ζωής

Αυτή είναι η κατάσταση της φώτισης όπου κάποιος αποσπάται από την παροδική φύση της ζωής. Δεν πρόκειται για την εγκατάλειψη της ζωής αλλά για την αποδοχή της στην πιο αγνή της μορφή χωρίς να ανησυχείς υπερβολικά για τη συνέχισή της. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης μας επιτρέπει να ζούμε τη ζωή στην παρούσα στιγμή, αγκαλιάζοντας πλήρως το εδώ και τώρα.

Η απόλυτη πραγματικότητα

Αυτό είναι το άθροισμα όλων αυτών των εννοιών. Είναι το βασίλειο του αιώνιου εαυτού, πέρα από την αντίληψη, στο απόλυτο σκοτάδι, αποκομμένο από τη ζωή αλλά που το αγκαλιάζει πλήρως. Είναι η υπέρτατη αλήθεια και η απόλυτη ύπαρξη, πέρα και όμως περικλείει όλα όσα υπάρχουν. Δεν είναι ο ηθοποιός αλλά η ίδια η σκηνή όπου εκτυλίσσεται το δράμα της ζωής.

Τελικά, η τελική πραγματικότητα δεν είναι μόνο αυτό που αντιλαμβανόμαστε ή σκεφτόμαστε, αλλά ένα βαθύτερο, πιο βαθύ επίπεδο ύπαρξης που είναι αιώνιο, υπερβατικό και απείρως πιο αληθινό από τις περιορισμένες, επίγειες ζωές μας. Αυτή η πραγματικότητα είναι που αποτελεί το λίκνο του αιώνιου εαυτού μας, και προς αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να προσπαθήσουμε να εξελιχθούμε.