Ο ανασφαλής ζει προσπαθώντας να επιβιώσει από τον ίδιο του τον εαυτό

Η ανασφάλεια, μπορεί ν’ ακούγεται μια απλή και τόσο σύντομη λέξη, αλλά για εκείνους που την έχουν αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα που σίγουρα όσο περνάει ο καιρός και τα χρόνια, αν δεν το δουλέψουν, τους περιορίζει, τους δημιουργεί φθορά- ως και να τους αρρωστήσει. Πόσο επίπονη μπορεί να είναι μια ανασφάλεια, λίγο πολύ το γνωρίζουμε όλοι, όταν κοιτώντας στον καθρέφτη μας δεν μπορούμε να δούμε το σώμα ή την εικόνα που επιβραβεύουν οι γύρω μας, ή μην μπορώντας να πιστέψουμε πως αξίζουμε τη δουλειά που με κόπο πήραμε, ή τη σχέση που με αγάπη διατηρούμε.

Η αλήθεια είναι πώς η ανασφάλεια έχει την τάση να φουσκώνει τα πράγματα τόσο πολύ, που σίγουρα εκτός από το ότι καθιστά και το παρόν προβληματικό για το άτομο, καθιστά και το μέλλον, αφού προσυπογράφει μια ζωή μέσα στην καχυποψία, τα συμπλέγματα κατωτερότητας και τα κόμπλεξ. Σίγουρα είναι ένα ζοφερό συναίσθημα που ακόμα μια φορά έχει τη βάση του στην παιδική μας ηλικία, αφού σε μεγάλο βαθμό έχει να κάνει με το πόσο μας πρόσεξαν ή πόσο μας αμέλησαν, ακόμα και με το πόσο υπερπροστατευτικοί ήταν απέναντί μας.

Το άτομο που είναι ανασφαλές, έχει την τάση να προσκολλάται σε άτομα και το διακατέχει συχνά ένας φόβος για να μην τα χάσει. Επίσης, έχει συχνά την προκατάληψη ότι οι άλλοι είναι επιθετικοί, του ασκούν κριτική και σαφώς δεν αξίζει την ευτυχία και την αγάπη, αφού έχει όλα τα ελαττώματα του κόσμου, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχουν μόνο προτερήματα. Οι ανασφαλείς είναι άτομα που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκφραστούν χωρίς αυτολογοκρισία επίσης, γιατί φυσικά έχουν το φόβο της απόρριψης μέσα τους σε βαθμό που προκαλεί παράλυση, οπότε απλώς αναμένουν από τους άλλους να κάνουν το πρώτο βήμα και μετά θα εκφράσουν το οτιδήποτε, διαλέγοντας μια πιο παθητική στάση ζωής.

Συνεπώς, είναι σε μια μόνιμη πίεση και σίγουρα μια ατελείωτη κούραση ζει στο μυαλό αλλά και στο σώμα τους. Φυσικά, είναι χαρακτήρες που δεν μπορούν ν’ αποφασίσουν τι θέλουν γιατί για όλα έχουν ένα φρένο κι εκατομμύρια σκέψεις από πίσω, γεγονός που τους κάνει αναποφάσιστους με αποτέλεσμα ν’ ασχολούνται με χίλια πράγματα μόνο και μόνο για να γεμίσουν το κενό τους. Ωστόσο, θα επιλέξουν να μην προχωρήσουν ουσιαστικά σε τίποτα, για να μη φορτωθούν τον φόβο μιας αποτυχίας.

Ακόμα ένα κομβικό σημείο, που αξίζει να ειπωθεί, είναι ότι λόγω της ανασφάλειας που γίνεται πια τρόπος ζωής, οι σχέσεις που δημιουργούν είναι τόσο εξαρτητικές που μπορούν να τους δημιουργήσουν ως κι επιθετικότητα, όταν κι αν αυτές δεν καταλήξουν στην ιδανική κατάσταση που οραματίζονται. Σε πιο ήπιες καταστάσεις, μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία συνήθως θα οδηγήσει σε ερωτικές αποτυχίες που θα συμβαίνουν ξανά και ξανά ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο «δε μ’ αγαπάει κανείς, θα μείνω μόνος μου, θα μείνω μόνος μου γιατί δε μ’ αγαπάει κανείς».

Ένα ακόμα αρκετά προβληματικό σημείο των ανασφαλών ατόμων είναι πως μπροστά στην τάση που έχουμε όλοι να υποκύπτουμε σε συγκρίσεις με τους γύρω μας, το μόνο που αναγνωρίζουν είναι το πόσο γεμάτοι είναι οι άλλοι και πόσο ελλιπείς είναι οι ίδιοι. Δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στους ίδιους κι αυτό μπορεί κατά περιπτώσεις να γίνει κι αιτία εκμετάλλευσης των ίδιων. Γιατί ας το παραδεχτούμε, υπάρχουν πολλοί που θέλουν κάποιον δίπλα τους που να του λέει «ναι» σε όλα ή να αισθάνεται διαρκώς υπό.

Σίγουρα τίποτα από όλα αυτά δεν είναι απόλυτο κι οπωσδήποτε μπορεί να λάβει βοήθεια για να βελτιώσει την εικόνα εαυτού του ένας ανασφαλής, με την κατάλληλη υποστήριξη. Αν προσπαθήσουμε να μπούμε λίγο στα παπούτσια τους και να το δούμε από την οπτική τους, σίγουρα είναι αρκετά επίπονο να ζεις μια τέτοια καθημερινότητα κι απόλυτα φυσιολογικό νιώθεις βεβαρημένος. Σκέψου να νιώθεις μια ζωή πως δεν είσαι αρκετά καλός για κανέναν και τίποτα. Το λες και βασανιστήριο.