Αν δεν πολεμίσεις το σκοτάδι, θα φοβάσαι πάντα το φως

Το σκοτάδι σου... το σκοτάδι μου... οι φόβοι σου, οι φόβοι μου, τα άγχη μας, οι ανασφάλειές μας, οι προβληματισμοί μας, οι σκέψεις που μας βασανίζουν.

Πίσω όμως από αυτό το σκοτάδι, υπάρχει το φως... το ερεβοκτόνο φως!

Μπροστά από αυτό το σκοτάδι υπάρχει το φως...

Πώς θα μπορέσεις να αφεθείς στο φως;

Πώς θα πιστέψεις ότι το αξίζεις;

Στη ζωή μας τα πάντα εξαρτώνται από τις σκέψεις μας. Κάποιος λοιπόν που σκέφτεται ότι δεν αξίζει το φως, κάποιος που σκέφτεται ότι θα πληγωθεί από το φως, κάποιος που αφήνει στους άλλους να τον κάνουν να πιστέψει ότι οι άλλοι αξίζουν περισσότερο, στην πραγματικότητα αφαιρεί από τον εαυτό του το φως.

Αν δεν μάθεις να αντιμετωπίζεις το σκοτάδι, πάντα θα φοβάσαι το φως, πάντα θα φοβάσαι μήπως το χάσεις.

Αν δεν μάθεις να αντιμετωπίζεις το σκοτάδι, πάντα θα φοβάσαι μήπως χάσεις το φως, μάλλον γιατί θα φοβάσαι τον ίδιο σου τον εαυτό στο σκοτάδι.

Αν δεν μάθεις να αντιμετωπίσεις το δικό σου σκοτάδι, δεν θα μάθεις να αντιμετωπίζεις και το σκοτάδι των άλλων.

Κινήσου θεραπευτικά λοιπόν, σχεδόν παρηγορητικά προς τον εαυτό σου και άρχισε να αμφισβητείς σταδιακά τους φόβους σου.

Αξιολόγησε τους φόβους σου και ξεκίνησε από αυτόν που φοβάσαι λιγότερο. . και αντιμετώπισέ τον. . Οι άνθρωποι όταν εστιάζουμε στις σκέψεις μας σχεδόν τις δαιμονοποιούμε και φοβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Οπότε αμφισβήτησε τη σκέψη και το φόβο σου.

Αγκάλιασε το φόβο σου, αποδέξου ότι δεν πειράζει αν φοβάσαι και αντιμετώπισέ τον... Αυτή η αντιμετώπιση θα λειτουργήσει θεραπευτικά μέσα σου.

Και να θυμάσαι πάντα ότι υπάρχουν και άλλοι σαν εσένα που φοβούνται... οι φόβοι μας γίνονται πάντα μικρότεροι, όταν τους μοιραζόμαστε και νιώθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό τον αγώνα…