Σου έχει τύχει να είσαι «εγκλωβισμένος» σε ένα παρελθόν που στοιχειώνει τις σκέψεις, τις πράξεις, που δείχνει να μονοπωλεί αρνητικά όλο σου το είναι. Σου έχει τύχει ναι. Γιατί κι εσύ αγάπησες κι εσύ έκανες λάθη, βεβιασμένες κινήσεις, πράξεις που δεν θύμιζαν κάτι από εσένα. Πράξεις που σε απομάκρυναν από αυτά που ονόμασες ιδανικά, όμορφα, σπουδαία.
Πράξεις οι οποίες σε έκαναν να απορήσεις με τον εαυτό σου. Είναι ψυχοφθόρο, είναι καταστροφικό να σε βασανίζει το παρελθόν. Να κατακτά τόσο πολύ από το παρών σου.
Σου παίρνει ενέργεια, σου κλέβει στιγμές, σε κρατά πίσω. Και η κάθε μέρα είναι καινούρια, η κάθε στιγμή σου ανήκει. Μα οι σκέψεις σου είναι τόσο μπλοκαρισμένες, που δεν μπορείς να συνεχίσεις, δεν αφήνεις τις νέες ευκαιρίες να σε πάρουν μπροστά, σε όλα αυτά που σου αξίζει να τα ζήσεις. Ανθρώπους που εξιδανίκευσες δύσκολα τους «αποχωρίζεσαι».
Όσο όμως δύσκολα κόβεται αυτός ο ομφάλιος λώρος με κάποιες καταστάσεις και ανθρώπους, είναι το κλειδί και το μεγάλο βήμα για την ευτυχία σου. Η τελεία στο μυαλό που του επέτρεψες να στήνει περίεργα παιχνίδια. Ένας κύκλος που δεν κλείνει σε κρατά στο παρελθόν. Γυροφέρνει στις σκέψεις σου, σε κουράζει, σε ζαλίσει, σε αποσυντονίζει. Όμως πάντα υπάρχει ελπίδα. Πάντα και σε όλα.
Σκόρπισε αγάπη. Ακόμη και σε αυτούς που τόσο σε πλήγωσαν. Που σε άφησαν να βασανίζεσαι μόνος. Προχώρησαν. Προχώρησες.
Συγχώρεσέ τους για όλα όσα έκαναν, για όλα όσα δεν έκαναν για τους δικούς τους λόγους, γιατί ίσως να τρόμαξαν.
Ευχαρίστησε τους. Για όλα όσα ζήσατε, για την εμπειρία, για την γνωριμία.
Απελευθέρωσε τους. Και νιώσε όλο σου το είναι να γεμίζει και πάλι με χαρά, με χαμόγελα, με αισιοδοξία, με καινούριους ανθρώπους, νέες εμπειρίες. Το αξίζεις. Όλοι το αξίζουμε. Σε συγχωρώ, σ΄ ευχαριστώ, σε απελευθερώνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου