Τι ΔΕΝ είναι αγάπη

Η αγάπη: άλλοι την αναζητούν, άλλοι την αμφισβητούν, άλλους τους κατακλύζει με πρωτόγνωρα συναισθήματα, άλλους τους μπερδεύει, άλλοι αισθάνονται αμηχανία με την «παρουσία» της και κάποιους μπορεί να φτάσει ακόμη και να τους πληγώσει. Για πολλούς είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, άλλοι μπορεί και να μην το έχουν νιώσει ακόμα.

Έχεις αναρωτηθεί αν ξέρεις να «μιλάς» τη γλώσσα της αγάπης; Έχεις αγαπήσει; Έχεις αγαπηθεί; Και τι είναι, τέλος πάντων, αυτή η αγάπη; Ορίζεται; Συμβιβάζεται; Πονάει; Για πόσο κρατάει; Χρειάζεται να κάνεις κάτι για να αγαπήσεις ή να αγαπηθείς;

Η αλήθεια είναι (;) πως η αγάπη είναι πολυδιάστατη. Δεν έχει έναν ορισμό καθώς ο καθένας μας την βιώνει και την αντιλαμβάνεται με ένα τελείως μοναδικό τρόπο. Ίσως τελικά να είναι πιο χρήσιμο να καταλήξουμε στο τι ΔΕΝ είναι αγάπη:

Η αγάπη δεν είναι οι σκηνές μιας σαπουνόπερας με ένα happy end όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι και αγαπημένοι. Στην αγάπη δεν είναι όλα εύκολα, ούτε όλα σε ένα ροζ συννεφάκι με αστερόσκονες και καλές νεράιδες. Μπορεί να είναι και μία σαρωτική καταιγίδα, που στο πέρασμά της θα αφήσει πολλά συντρίμμια. Με άλλα λόγια, στην αγάπη δεν είναι πάντα όλα τόσο ιδανικά, όπως μπορεί να τα φανταζόμαστε. Χρειάζεται προσπάθεια, γι’ αυτό και αξίζει περισσότερο από κάθε σαπουνόπερα.

Η αγάπη δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται. Όπως είπε και ο «Μικρός Πρίγκιπας» στο ομώνυμο έργο του Εξυπερύ ‘’Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι. Μόνο με την καρδιά μπορεί να το δει κανείς». Η αγάπη κρύβεται στις απλές καθημερινές πράξεις φροντίδας, σε μια αγκαλιά, σε ένα άγγιγμα, σε ένα τρυφερό χάδι, σε μια καλημέρα ή καληνύχτα, σε έναν ζεστό καφέ που θα σου προσφέρουν. Σε ένα καθαρό βλέμμα, σε ένα χαμόγελο, σε ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα, σε ένα «να προσέχεις». Να αναρωτιέσαι, λοιπόν, πού είναι και δεν την βλέπεις.

Η αγάπη δεν είναι να χάνω τον εαυτό μου. Δεν είναι να συμβιβάζομαι με τα θέλω, τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του άλλου. Δεν είναι να καταπιέζω τα αληθινά μου συναισθήματα για να μη σε πληγώσω. Ούτε να φεύγω με την πρώτη δυσκολία, με την πρώτη διαφωνία. Η αγάπη απαιτεί επιμονή και υπομονή.

Η αγάπη δεν είναι στατική. Μετασχηματίζεται, αναδιαμορφώνεται όπως και εμείς. Έχει τα πάνω της και τα κάτω της, μας χαρίζει και ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα. Είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μας, με όλες τις ιδιαιτερότητες, τις παραξενιές και τα προτερήματά του.

Τελικά η αγάπη ΔΕΝ είναι ένα πράγμα, ΔΕΝ συμβιβάζεται, ΔΕΝ σου στερεί την αυτονομία και την ελευθερία σου, ΔΕΝ έχει όρια, ΔΕΝ σε ταπεινώνει. Η «γλώσσα» της αγάπης ΔΕΝ γνωρίζει ούτε φύλο, ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία, ούτε εθνικότητα, ούτε περιορίζεται γεωγραφικά. Η αγάπη είσαι εσύ και φτάνει μέχρι εκεί που θέλεις εσύ να τη φτάσεις! Οπότε αν ψάχνεις την αγάπη, είναι κάπου καλά κρυμμένη μέσα σου. Αρκεί να σε αφήσεις ελεύθερο για να μπορέσεις να την χαρίσεις αλλά και να τη δεχτείς!