Πρέπει να ξέρεις να βρίσκεις την ομορφιά στο καθετί.
Πρέπει να βλέπεις παντού την ομορφιά, γιατί κατά βάθος όλα είναι όμορφα.
Τα πάντα κρύβουν κάτι όμορφο και πρέπει να μπορείς να το ανακαλύψεις- εκείνοι που μπορούν είναι οι «καλλιτέχνες».
Αυτή είναι η δουλειά τους, ο σκοπός τους.
Να ψάχνουν, να βρίσκουν, να ομορφαίνουν, να δείχνουν.
Και η καθημερινότητα κρύβει πράγματα μικρά, θαυμάσια, που τα εκχυδαΐζουμε.
Υπάρχουν στιγμές τελειότητας που μας αποζημιώνουν για όλες τις μέρες.
Πρέπει να ξέρεις να διαλέγεις, να ξεχωρίζεις τις στιγμές, να τις ζεις ανάλογα με την αξία της καθεμιάς.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο.
Πρέπει να ξέρεις να κοιτάς ένα δέντρο, πρέπει να ξέρεις να κοιτάς τα πράσινα φύλλα του ή τα γυμνά κλαδιά του.
Τίποτα δε πρέπει να το κοιτάμε βιαστικά, γιατί στο τέλος μάς γίνεται συνήθεια και η ζωή καταντάει μια φευγαλέα εικόνα, μια εικόνα στον άνεμο…
Πρέπει να ‘χεις γνωρίσει την πλήξη, για να εκτιμήσεις έπειτα τις πράξεις∙ πρέπει να ‘χεις μάθει στη δουλειά, για ν’ απολαύσεις στη συνέχεια μια βόλτα, μια ταινία.
Πρέπει να ξέρεις να ξεχωρίζεις τα πράγματα, αυτό είναι το μυστικό, το μεγάλο μυστικό.
Δε πρέπει να τ’ αφήσεις να χάνονται, πρέπει να κρατάς όσα μπορείς περισσότερα.
Αυτές είναι οι προτροπές μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου