Όταν μεταμορφώνεσαι σε λιοντάρι. Και παύεις πλέον να είσαι πρόβατο

Αυτό εννοώ όταν κάνω λόγο για το “εγγενή φως”. Θα πρέπει να ανάψεις αυτό το φως στο εσωτερικό σου, και η ζωή σου θα κατακλυσθεί από ευλογίες και ευεργεσία. Η ζωή σου θα ακτινοβολήσει τόσο πολύ από το αγαθό, από την αίσθηση της παρουσίας του θείου, περισσότερο απ’ όσο είσαι σε θέση να το αντιληφθείς.

Είναι κάτι σαν το φως. Το δωμάτιο σου είναι σκοτεινό, απλά φέρνεις το φως μέσα σε αυτό. Ακόμη και ένα μικρό κερί αρκεί για να διαλύσει τα σκοτάδια. Και από τη στιγμή που έχεις ένα κερί, ξέρεις κατά πού πέφτει η πόρτα. Δεν χρειάζεται να αναρωτηθείς: «Πού είναι η πόρτα;» Μόνο οι τυφλοί άνθρωποι σκέπτονται κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι που έχουν μάτια, και το φως είναι εκεί, δεν σκέπτονται κάτι τέτοιο. Σας πέρασε ποτέ από το μυαλό η σκέψη: «Πού είναι η πόρτα;» Σηκώνεστε απλά και βγαίνετε έξω. Δεν σκέπτεστε καν πού είναι η πόρτα. Δεν αρχίζετε να ψηλαφείτε το δωμάτιο ψάχνοντας για την πόρτα ή χτυπώντας το κεφάλι σας στον τοίχο. Απλά βλέπετε και δεν σας περνά η παραμικρή σκέψη, Απλά βγαίνετε έξω.

Ακριβώς το ίδιο ισχύει όταν έχετε υπερβεί τη σκέψη σας. Όταν δεν υπάρχουν σύννεφα και ο ήλιος λάμπει στον ουρανό, δεν χρειάζεται να σκεφθείτε: «Πού είναι ο ήλιος;» Όταν υπάρχουν σύννεφα που καλύπτουν τον ήλιο τότε θα πρέπει να το σκεφθείτε αυτό.

Η ίδια η ύπαρξή σας καλύπτεται με σκέψεις, με αισθήματα, και όλα εκπορεύονται από τη σκέψη σας. Αφήστε τα απλά κατά μέρος, και τότε ό,τι και αν κάνετε, θα είναι καλό όχι ότι θα ακολουθείτε συγκεκριμένες επιταγές, όχι ότι θα ακολουθείτε συγκε κριμένες εντολές, όχι ότι θα ακολουθείτε συγκεκριμένους πνευματικούς ηγέτες… Είστε ελεύθεροι να καθορίσετε τη ζωή σας. Και εκεί υπάρχει η αξιοπρέπεια του ανθρωπίνου πλάσματος: το να είναι σε θέση να καθορίσει το ίδιο τη ζωή του. Αυτή η δυνατότητα σε μεταμορφώνει σε λιοντάρι, και παύεις πλέον να είσαι πρόβατο που αναζητά πάντοτε κάποιον για να το υπερασπιστεί.

Αυτό, όμως, είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η ανθρωπότητα. Το τι είναι σωστό και τι λάθος για όλους εμάς έχει προκαθοριστεί από άλλους. Από αυτούς που έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Από τους ποιμένες που έχουν χτίσει το μαντρί για να βάζουν μέσα τα πρόβατα.

Η αλήθεια δεν μπορεί να προβάλει παρά μόνο μέσα σου. Κανείς άλλος δεν μπορεί να σου τη δώσει. Και μαζί με την αλήθεια, έρχεται και η ομορφιά που ακολουθείται από το καλό. Αυτή είναι η αυθεντική τριάδα ενός πραγματικά θρησκευόμενου νου: αλήθεια, ομορφιά, αγαθό. Αυτές τις τρεις εμπειρίες βιώνεις, όταν εισέρχεσαι στη δική σου υποκειμενικότητα, όταν ερευνάς το εσωτερικό της ύπαρξής σου.

Τόσον καιρό ζούσες στον εξώστη, έξω από την κατοικία της ύπαρξής σου. Δεν είχες ποτέ μπει μέσα. Μόλις μπεις μέσα θα βρεις τον Βούδα σου, την αντίληψη, τη σταθερή συναίσθηση. Τότε δεν θα χρειάζεται να αποφασίσεις τι είναι λάθος και τι σωστό. Αυτή η σταθερή συνείδηση σε κατευθύνει προς το καλό χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια σου. Είναι κάτι το ξεκούραστο.

Δεν χρειάζεται κάποιος να πει τι είναι σωστό και τι λάθος. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα ξύπνημα μέσα σου.