ΔΗΜ 30.37–39
Ἐπίλογος: Η απουσία αξιόπιστων μαρτυριών για την επιβεβαίωση των ισχυρισμών του Ονήτορα – Ανακεφαλαίωση
Ο ρήτορας προσπάθησε να αποδείξει ότι ο Ονήτορας και ο Άφοβος είχαν συμφωνήσει να μην δοθεί προίκα στον δεύτερο, εφόσον εκκρεμούσε η δικαστική διαμάχη ανάμεσα σε αυτόν και τον Δημοσθένη, για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μετά την πιθανότατη δικαίωση του ρήτορα να προσμετρηθεί και αυτή στα περιουσιακά στοιχεία του Άφοβου που θα αποδίδονταν στον Δημοσθένη (βλ. σχετικά και ΔΗΜ 30.1–9). Και συνεχίζει:
[37] Ὑμεῖς τοίνυν καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ βάσανον ἀκριβεστάτην
πασῶν <πίστεων> νομίζετε, καὶ ὅπου ἂν δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι
παραγένωνται, δέῃ δ’ εὑρεθῆναι τὸ ζητούμενον, οὐ χρῆσθε ταῖς
τῶν ἐλευθέρων μαρτυρίαις, ἀλλὰ τοὺς δούλους βασανίζοντες,
οὕτω ζητεῖτε τὴν ἀλήθειαν εὑρεῖν. εἰκότως, ὦ ἄνδρες δικασταί·
τῶν μὲν γὰρ μαρτυρησάντων ἤδη τινὲς οὐ τἀληθῆ μαρτυρῆσαι
ἔδοξαν· τῶν δὲ βασανισθέντων οὐδένες πώποτ’ ἐξηλέγχθη-
σαν, ὡς οὐκ ἀληθῆ τὰ ἐκ τῆς βασάνου εἶπον. [38] οὗτος δὲ
τηλικαῦτα δίκαια φυγὼν καὶ σαφεῖς οὕτω καὶ μεγάλους
ἐλέγχους παραλιπών, Ἄφοβον παρεχόμενος μάρτυρα καὶ
Τιμοκράτην, τὸν μὲν ὡς ἀπέδωκε τὴν προῖκα, τὸν δ’ ὡς
ἀπείληφεν, ἀξιώσει πιστεύεσθαι παρ’ ὑμῖν, ἀμάρτυρον τὴν
πρὸς τούτους πρᾶξιν γεγενῆσθαι προσποιούμενος· τοσαύτην
ὑμῶν εὐήθειαν κατέγνωκεν. [39] ὅτι μὲν τοίνυν οὔτ’ ἀληθῆ οὔτ’
ἀληθείᾳ ἐοικότα λέξουσιν, καὶ ἐκ τοῦ ἐξ ἀρχῆς αὐτοὺς
ὁμολογεῖν τὴν προῖκα μὴ δοῦναι, καὶ ἐκ τοῦ πάλιν ἄνευ
μαρτύρων ἀποδεδωκέναι φάσκειν, καὶ ἐκ τοῦ τὸν χρόνον μὴ
ἐγχωρεῖν ἀμφισβητουμένης ἤδη τῆς οὐσίας ἀποδοῦναι τἀργύ-
ριον, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω.
***
Εσείς, λοιπόν, και στις ιδιωτικές και στις δημόσιες υποθέσεις θεωρείτε ότι τα βασανιστήρια είναι η αποδοτικότερη από τις αποδεικτικές μεθόδους, και σε όποια περίπτωση εμπλέκονται τόσο δούλοι όσο και ελεύθεροι, και χρειάζεται να διεξαχθεί έρευνα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, δεν χρησιμοποιείτε τις καταθέσεις των ελευθέρων, αλλά επιδιώκετε να ανακαλύψετε την αλήθεια με βασανιστήρια των δούλων. Kάτι που είναι εύλογο, κύριοι δικαστές· γιατί από τους μάρτυρες φάνηκε ήδη ότι μερικοί δεν κατέθεσαν την αλήθεια· ενώ από όσους έχουν υποστεί βασανιστήρια κανείς ποτέ έως τώρα δεν έχει καταδικαστεί ότι δεν είπε την αλήθεια από τα βασανιστήρια. Αυτός εγκαταλείποντας ό,τι είναι τόσο δίκαιο και παραμερίζοντας τόσο ξεκάθαρες και περίτρανες αποδείξεις, προσάγοντας μάρτυρες τον Άφοβο και τον Τιμοκράτη, από τους οποίους ο ένας θα καταθέσει ότι έδωσε την προίκα και ο άλλος ότι την έλαβε, θα απαιτήσει να γίνει πιστευτός, αφού προσποιηθεί ότι η μεταξύ τους συναλλαγές έγιναν χωρίς μάρτυρες. Tόσο ανόητους σας θεωρεί. Ότι, λοιπόν, ούτε την αλήθεια θα πουν ούτε κάτι που να μοιάζει με την αλήθεια, και από το ότι αρχικά οι ίδιοι συμφώνησαν ότι δεν έδωσαν την προίκα, και από το ότι ξανά ισχυρίζονται χωρίς να έχουν μάρτυρες ότι την έδωσαν, και από το ότι η προθεσμία δεν επιτρέπει να έχουν δοθεί τα χρήματα καθώς η περιουσία βρισκόταν σε εκκρεμότητα, και από όλα τα υπόλοιπα θεωρώ ότι έχει αποδειχθεί επαρκώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου