Αυτό που συμβαίνει γύρω μας κινείται σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο: σαστισμένοι γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών που μπορούν να ταξινομηθούν πλέον με κριτήριο το βαθμό βαρβαρότητας. Ο βάρβαρος αγριοκοιτάζει και βάζει τις φωνές σε ηλικιωμένο καρδιοπαθή που περιμένει ήσυχος τη σειρά του στα επείγοντα περιστατικά του δημόσιου νοσοκομείου. Τρομοκρατεί το νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς κανέναν σεβασμό σε όσους προηγούνται: στον ανάπηρο, την εγκυμονούσα, το νήπιο. Αυτός έχει ανάγκη να εξυπηρετηθεί πρώτος. Γιατί; Πρώτον, διότι αξίζει περισσότερο. Δεύτερον, γιατί μπορεί. Τρίτον και κυριότερον, γιατί είναι πιο μάγκας.
Μάγκας είναι αυτός που αρνείται να αποδεχθεί ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες κοινής ησυχίας, γι’ αυτό και δε νιώθει την ανάγκη να σεβαστεί τον ύπνο ή την ξεκούραση του γείτονά του. Είναι εξίσου σημαντική απόδειξη μαγκιάς να ουρλιάζει στις παραλιακές καφετέριες μέχρι τα ξημερώματα. Όλοι ξέρουν πως η ψυχαγωγία είναι καλύτερη (πιο ποιοτική) τις μεταμεσονύκτιες ώρες και δεν έχει καμία σημασία αν κάποιοι άλλοι άνθρωποι που ζουν στις γύρω πολυκατοικίες θέλουν να κοιμηθούν γιατί εργάζονται και το Σαββατοκύριακο.
Ο μάγκας έφηβος (ο εκκολαπτόμενος βάρβαρος) τραβάει φωτογραφίες με το κινητό του τις συμμαθήτριές του χωρίς τη θέλησή τους. Μετά ανεβάζει τα βιντεάκια στο facebook, τις «ξεμπροστιάζει» παρέα με τους εξίσου μάγκες φίλους του και γελάνε όλοι μαζί με το έξυπνο αυτό κατόρθωμα. Κράζει οποιοδήποτε αγόρι είναι κάπως διαφορετικό από τα άλλα, επειδή ίσως είναι πιο θηλυπρεπές ή διαβάζει πιο πολύ («οι φλώροι πρέπει να πεθάνουν») ή απλά επιλέγει να ξεκινήσει πιο αργά τη σεξουαλική του δραστηριότητα. Βασανίζει αν του δοθεί η ευκαιρία όποιο αδέσποτο έχει την ατυχία να βρεθεί στο διάβα του. Γιατί «έχει πλάκα να βλέπεις το σκύλο να κουτσαίνει» ή «να βάζεις φωτιά σ’ ένα δίμηνο γατί». Είναι η ύστατη μαγκιά.
Ο μάγκας σύζυγος έχει βαρύ χέρι. Ξέρει να επιβάλλεται. Η δύναμη έτσι αποκαλύπτεται. Με το χαστούκι. Το ξερίζωμα μαλλιών. Την κλωτσιά και τη γροθιά. «Αυτή φταίει που τη χτύπησα». Ο μάγκας είναι βέβαια και γένους θηλυκού. Η «έξυπνη» γυναίκα κάνει το σύντροφό της να ζηλέψει (γιατί θέλει να δοκιμάσει τη δύναμή της πάνω του, να δει τι άλλο θα κάνει γι’ αυτήν, για το προνόμιο να την έχει δική του). Περήφανη λέει στις φίλες της: «Τον έχω στο τσεπάκι μου» (τόσο μοναδικό θηλυκό είναι). «Είναι φραγκάτος κι εγώ του τα τρώω. Κι αν δεν βρισκόμουν εγώ, θα βρισκόταν κάποια άλλη. Δεν κατάλαβα, γιατί όχι εγώ;;;» (κλασική μαγκιά).
Ο μάγκας οδηγός δεν υπολογίζει ασήμαντες λεπτομέρειες όπως η σήμανση στους δρόμους και δεν σταματά στο κόκκινο σχεδόν ποτέ, διότι βιάζεται και δεν είναι βλάκας σαν τους υπόλοιπους. Γνωρίζει επίσης ότι στην εθνική οδό τα όρια ταχύτητας έχουν τεθεί για να παραβιάζονται. Η προσπέραση μπορεί να γίνει και από τα δεξιά ενός κινούμενου οχήματος. Είναι απολύτως φυσιολογικό (και πρακτικό) να οδηγά κανείς με το ένα χέρι και να κρατά το κινητό του στο άλλο. Και βέβαια, είναι μάγκας (ειδική κατηγορία) όποιος φορτώνει τα νήπια παιδιά του στις ειδικές θέσεις στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του και μετά πατάει 120χμ/ώρα. Αφού όλοι ξέρουν ότι τα ατυχήματα τα προκαλούν οι άσχετοι και οι ατζαμήδες, όχι οι μάγκες που ξέρουν να οδηγούν.
Τι άλλο εκτός από μάγκας πρέπει να είσαι για να ρίχνεις τα σκουπίδια σου στον ακάλυπτο, στο ρέμα, στην εξοχή; Τι θα ήταν τα λιβάδια και οι παραλίες της πατρίδας μας χωρίς το σήμα κατατεθέν τους, τη νάιλον σακούλα; O μάγκας φροντίζει να στολίζει το φυσικό περιβάλλον, να σπάει την ενοχλητική μονοτονία του απέραντου πράσινου ή του απέραντου γαλάζιου. Ρυπαίνει όπου βρει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πετάει τα απόβλητά του στο νερό και στο έδαφος— και περιλούζει με τα λεκτικά του απόβλητα όποιον «του τη σπάει».
Κι επειδή ο μάγκας ως εγχώριο είδος βρίσκει το ελληνικό έδαφος ώριμο για να αναπτυχθεί και να ανθήσει, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον άνθρωπο που πιστεύει ακράδαντα ότι η ελληνικότητά του είναι το διαβατήριο για κάθε ασυδοσία. «Είμαστε ανώτερη ράτσα, πάντοτε ήμασταν», οπότε «δικαιούμαστε» να πατάμε τους ξένους που ζουν στη χώρα μας. Το σκεπτικό του μάγκα είναι απλό: «Αν δεν τους αρέσει εδώ, να γυρίσουν πίσω από κει που ήρθαν». Κι όσο είναι εδώ, όσο πατάνε πάνω στην ελληνική γη, θα καταβάλουν το τίμημα της συνύπαρξης με την ανώτερη ράτσα. Ξυλοδαρμοί, κυνηγητό, δημόσιες ταπεινώσεις, βωμολοχίες στις γυναίκες τους, περιφρόνηση στα παιδιά τους. Μήπως έτσι μάθουν να συνεισφέρουν… Να πληρώνουν τους φόρους τους βρε αδερφέ, ο Έλληνας μάγκας πώς τους πληρώνει ανελλιπώς και δεν έχει φοροδιαφύγει ποτέ του;
Με τόσους μάγκες να κυκλοφορούν ανάμεσά μας, έχει απλωθεί γύρω μας πυκνό ένα τοξικό πέπλο βίας – μέσα σ’ αυτό κινούμαστε και συμβιώνουμε. Όσοι από εμάς δεν είναι βίαιοι, είτε από τη φύση τους είτε από επιλογή τους (διότι με τέτοιες αρετές μεγάλωσαν και αυτές επέλεξαν να αναπτύξουν στις σχέσεις τους με το συνάνθρωπό τους), βρίσκονται σε πραγματικό αδιέξοδο. Σήμερα, τώρα, ζούμε τη χαρά του βίαιου ανθρώπου, του αγριάνθρωπου των πόλεων. Ο ήπιος άνθρωπος έχει ξεπεράσει το στάδιο της αμηχανίας και βιώνει πλέον μια κατάσταση σιωπηλού πανικού, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει κάπως (πώς όμως;) την αγωνία του πρόβατου σε μια κοινωνία λύκων. Το χειρότερο; Θα μπορούσαν και οι ήπιοι μακροπρόθεσμα να γίνουν βάρβαροι, αν δεχθούν αρκετές ακόμη δόσεις βίας εκ μέρους των άλλων και εκ μέρους του κράτους.
Τι θα μας συμβούλευε ένας σοφότερος ημών ειδικός, κάποιος κοινωνικός ψυχολόγος που να ειδικεύεται στη μαζική βία; Οι παραινέσεις του θα μπορούσαν να είναι οι εξής: «Αντισταθείτε απέναντι στη βία τους. Σταματήστε τους αγενείς, τους θρασείς και τους άδικους. Απαντήστε τους με την κοινωνική κατακραυγή. Απομονώστε τους. Περιθωριοποιήστε τους. Καταγγείλτε τους. Κάντε τον μάγκα να σωπάσει. Και σκοτώστε τον μάγκα μέσα σας πριν σας καταλάβει ολοκληρωτικά».
Ίσως έτσι κάποτε μειωθεί ο αριθμός τους. Ίσως έτσι κάποτε σ’ αυτή τη χώρα αντιστρέψουμε την κουλτούρα της βίας. Και ίσως κάποτε κλείσουν (έστω με μπαλώματα σε μια πρώτη φάση) τα τεράστια θεσμικά κενά που άφησε στην ελληνική κοινωνία το γεγονός ότι δεν εμβαπτίστηκε ποτέ με τον Διαφωτισμό κι έτσι απώλεσε όλες εκείνες τις πνευματικές διεργασίες και πολιτιστικές ζυμώσεις που έχουν μετατρέψει σε συλλογικό τους βίωμα οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου