«The phenomenon reported is something real and not visionary or fictitious…» («Το φαινόμενο για το οποίο έχουμε αυτές τις αναφορές, είναι κάτι αληθινό και δεν είναι οπτασίες ή φαντασιώσεις») –Στρατηγός Nathan Twining (Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Η.Π.Α.) για τα UFO, στο Κογκρέσο των Η.Π.Α., 23 Σεπτεμβρίου 1947.
Ο πατέρας του εναλλακτικού στοχασμού, του ερευνητικού Παράξενου αλλά και των Χ-Files, είναι o Charles Fort (1874-1932). Ζούσε σαν ερημίτης στη Νέα Υόρκη, σε έναν δικό του κόσμο. Ο Τσαρλς Φορτ καθόταν κάθε μέρα σ’ ένα τραπεζάκι στη Δημοτική Βιβλιοθήκη για είκοσι επτά χρόνια. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τόνους από αρχεία επιστημονικών περιοδικών και συγγραμμάτων, εφημερίδων, επιθεωρήσεων, ταξιδιωτικών μελετών, και κάθε είδους ερευνητικών βιβλίων. Κάθε μέρα για είκοσι επτά χρόνια! Όταν έβρισκε μια ασυνήθιστη πληροφορία, μια παράξενη είδηση, μια παράξενη ιδέα, οτιδήποτε αλλόκοτο, μυστηριώδες και ανεξήγητο, το σημείωνε.
Είχε πολλές χιλιάδες τέτοιες σημειώσεις, στα θρυλικά αρχεία του, που ήταν καταχωρημένα μέσα σε εκατοντάδες χάρτινα κουτιά παπουτσιών. Πρέπει να είχε διαβάσει πολλές χιλιάδες βιβλία και περιοδικά κι εφημερίδες. Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία αυτά, είχε αρχίσει αργά αλλά σταθερά να συγκεντρώνει το υλικό για τη σύνθεση των καταπληκτικών βιβλίων του.Βιβλία γεμάτα από βροχές βατράχων και ψαριών, βροχές από αίμα, παράξενες πέτρες που πέφτουν από τον ουρανό, καταιγίδες από καβούρια, ξύλινους σταυρούς ή φασόλια. Ζωντανούς κυκλώνες.
Μαρτυρίες για περίεργα ιπτάμενα φωτεινά σκάφη που ταξίδευαν πάνω από τις πόλεις και για άγνωστους ιπτάμενους ταξιδιώτες (τριάντα χρόνια πριν κάποιος μιλήσει για UFO), για ουράνιες πολιτείες, για οράματα και προφητείες. Παράξενες λάμψεις πάνω στο φεγγάρι, αστρονομικές ανωμαλίες, μυστηριώδη ουράνια σώματα, αναφορές για παράξενα ζώα (ήταν ο εμπνευστής της Κρυπτοζωολογίας), και για ανεξήγητες εξαφανίσεις ανθρώπων μπροστά σε μάρτυρες. Τηλεκίνηση, Τηλεπάθεια, Τηλεμεταφορά, Αυτόματη Ανθρώπινη Ανάφλεξη (ήταν ο original επινοητής όλων αυτών των όρων). Παράξενα σημάδια στον ουρανό (είχε στοιχεία από το 1600 ως τις μέρες του), φαντάσματα πολιτειών, τέρατα, άγνωστα όντα, εξωφρενικές συμπτώσεις, αλλόκοτες ιδέες, άνθρωποι με παράξενα ταλέντα, οπτασίες, παράλληλοι κόσμοι, μυστικές αδελφότητες, εξωγήινοι.
Ο Τσαρλς Φορτ είχε κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στην εξουσιαστική συμβατική Επιστήμη και στον επιτηδευμένο ορθολογισμό και τις απόλυτες βεβαιότητές του. Στη Φιλοσοφία, ήταν επίσης εκκεντρικός πρωτοπόρος. Στην εποχή του Φορτ, οι πιο εξτρεμιστές της ανθρώπινης σκέψης δήλωναν δειλά ότι ίσως όλα τα πράγματα που κάποιος παρατηρεί γύρω του, να βρίσκονται μονάχα μέσα στη συνείδηση του παρατηρητή. Ο Φορτ πήγαινε πιο πέρα ακόμη κι απ’ αυτούς. Δήλωνε πως όλα τα πράγματα, μαζί και ο παρατηρητής, ίσως είναι κατασκευάσματα της αχαλίνωτης φαντασίας μιας ανώτερης Υπερ-συνείδησης!…
Και όλα μα όλα αυτά, με πολλά πρωτότυπα συμπεράσματα και διασυνδέσεις, οργανωμένα σε λεπτομερή αρχεία. Όλα αυτά τα αρχεία του Τσαρλς Φορτ, ήταν τα πρώτα X–Files. Το 1905, προσπαθώντας να πουλήσει τις εργασίες του, γνωρίζει τον συγγραφέα Θήοντορ Ντράιζερ που τότε ήταν αρχισυντάκτης σε κάποια περιοδικά. Οι δυο τους γίνονται πολύ καλοί φίλοι, κι ο Ντράιζερ παραμένει ο καλύτερος φίλος του Φορτ για όλη του τη ζωή. Το 1906, σε ηλικία 32 χρονών, ο Φορτ βρίσκεται στο ζενίθ της εξερεύνησής του, είναι πλέον ένας ερημίτης στην πολυπληθυσμιακή Νέα Υόρκη, περνώντας όλο τον χρόνο του ανάμεσα στο σπίτι και στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης, ενώ επισκέψεις δεχόταν από τους μόνους φίλους του, τους συγγραφείς Ντράιζερ και Θάγιερ.
Από την δεκαετία του 1900, σώζεται μία πολύ παράξενη νουβέλα του Φορτ, με τον τίτλο The Outcast Manufacturers (Οι Απόκληροι Κατασκευαστές), την οποία κατάφερα επιτέλους να αποκτήσω χάρις στην αγαπημένη μου γυναίκα, έπειτα από χρόνια αναζήτησης. Το 1915, σε ηλικία 41 ετών, ο Φορτ γράφει τα δύο πρώτα βιβλία του (αν εξαιρέσουμε την πρώιμη αυτοβιογραφία του και κάποια χαμένα διηγήματα). Μεγάλο μυστήριο καλύπτει αυτά τα δύο σημαντικά χειρόγραφα, τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ.
Το πρώτο είχε τον τίτλο Χ και εξερευνούσε την ιδέα ότι η ζωή στη Γη ρυθμιζόταν και ελεγχόταν από συμβάντα ή όντα στον πλανήτη Άρη. Ο τίτλος Χ που χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα, όπως στα X – Files, οφείλει την ύπαρξή του στην φημολογία που αφορά τα περιεχόμενα αυτού του πρώτου χαμένου χειρόγραφου non–fiction βιβλίου του Τσαρλς Φορτ, όπως αυτή είχε εξελιχθεί αργότερα, κατά τις δεκαετίες του 1930-40, όταν διάφοροι μελετητές προσπαθούσαν άκαρπα να το ανακαλύψουν.
Το δεύτερο απ’ αυτά τα χειρόγραφα βιβλία (επίσης non–fiction), είχε τον τίτλο Y, και παρουσίαζε εμπεριστατωμένα στοιχεία που έδειχναν ότι ένας διαβολικός πολιτισμός υπήρχε στον Νότιο Πόλο. Γνωρίζω ότι ο Φορτ είχε την πρόθεση να γράψει και ένα τρίτο βιβλίο με τον τίτλο Z, σχετικά με τους αντικατοπτρισμούς παράξενων πολιτειών που εμφανίζονταν στον ουρανό σε διάφορες περιοχές της Γης, αλλά μάλλον δεν το έγραψε (αν και το ζήτημα αυτό εμφανίζεται συχνά στα άλλα βιβλία του αργότερα).
Είναι μάλλον προφανές, ότι τα τρία αυτά βιβλία αποτελούσαν κατά τον Φορτ ένα concept, μια νοηματική ενότητα, κι ότι είχε την πρόθεση να τα εκδώσει μαζί σε έναν τόμο με τον τίτλο ΧΥΖ, (τα τρία τελευταία γράμματα της αγγλικής αλφαβήτου), κάτι που όμως δεν έγινε ποτέ. Δυστυχώς –και παραδόξως– η τύχη αυτών των χειρογράφων αγνοείται μέχρι σήμερα… Ο Φορτ είχε στείλει ένα αντίγραφο του X στον Θήοντορ Ντράιζερ με το χιουμοριστικό σχόλιο: «Τουλάχιστον έχεις ένα λόγο για να είσαι ευγνώμων: θα μπορούσα να αρχίσω με το Α…»
Ο Ντράιζερ, σε κάποιο απόσπασμα του με αναμνήσεις από τον φίλο του τον Τσαρλς Φορτ, θυμάται για το Χ: «Ήταν τόσο παράξενο, τόσο δυναμικό, τόσο υπέροχα όμορφο, που ήταν σίγουρα ένα από τα καταπληκτικότερα βιβλία που είχα διαβάσει ποτέ στη ζωή μου» Ο Φορτ αγωνίστηκε πολύ για να εκδοθούν, απέτυχε οικτρά συναντώντας μονάχα την απόρριψη και τον χλευασμό, και τελικά, βαθύτατα απογοητευμένος από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα βιβλία του, έκαψε τα χειρόγραφα του X και του Y. (Γενικά, όποτε έπεφτε σε κατάθλιψη έκαιγε τα έργα του)
Την ίδια εποχή (1915) ο Ντράιζερ προσπαθεί να ενθαρρύνει τον φίλο του και τελικά τον πείθει να αρχίσει να γράφει ένα βιβλίο που λίγο αργότερα ο Φορτ θα του έδινε τον τίτλο The Book of the Damned (Το Βιβλίο των Καταραμένων), το πρώτο από τα θρυλικά βιβλία του που γνωρίζουμε σήμερα. Ο Ντράιζερ κατάφερε τελικά να το επιβάλει στον εκδότη του σχεδόν με το ζόρι, κι έτσι το περιβόητο αυτό βιβλίο εκδόθηκε το 1918, προκαλώντας πολύ μεγάλη αίσθηση, και αποτελώντας προπομπό για τα τρία άλλα εξίσου καταπληκτικά βιβλία του (New Lands – Lo! – Wild Talents), που οι επιδράσεις τους ταξιδεύουν μέχρι σήμερα –πολύ σημαντικά έργα για όλους εμάς τους Φορτιανούς. Ναι, όλα αυτά τα έργα του ήταν τα αυθεντικά πρώτα X–Files, (αρχής γενομένης από το Χ), τα πρωτότυπα βιβλία των καταραμένων πληροφοριών, της μυστικής γνώσης και των εξόριστων ιδεών, και ο Charles Fort ήταν ο πρώτος μεγάλος ερευνητής του Παράξενου.
Τα τηλεοπτικά X–Files, η διάσημη τηλεοπτική σειρά που δημιούργησε ο Chris Carter στη δεκαετία του 1990, με τους ειδικούς πράκτορες του FBI που ασχολούνταν περιπετειωδώς με όλα αυτά τα μυστήρια και με τα UFO και τους εξωγήινους επισκέπτες ανάμεσά μας, φυσικά δεν αποτελούν απλά μία τηλεοπτική ψυχαγωγική πραγματικότητα. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχε εκδηλωθεί η κυβερνητική ανάγκη για τη δημιουργία ανάλογων τέτοιων μυστικών ομάδων και υπηρεσιών, για την διερεύνηση των μυστηρίων που δημιουργούνταν από τα αληθινά X–Files.
Ο Στρατηγός Ντάγκλας Μακ Άρθουρ, δήλωσε στους Νew Υork Τimes, στις 28 Φεβρουαρίου 1960: «Behind the scenes high ranking military officers are soberly concerned about the UFOs…» («Στο παρασκήνιο, οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του στρατού ρεαλιστικά ανησυχούν για τα UFO») Ο Ναύαρχος Roscoe Hillenkoetter, (πρώτος διευθυντής της C.I.A., 1947-1950), δήλωση στο National Investigations Committee on Aerial Phenomena (NICAP, Εθνική Ερευνητική Επιτροπή για τα Αέρια Φαινόμενα), 1960: «Unknown Objects are operating under intelligent control. It is imperative that we learn where UFOS come from and what their purpose is» («Άγνωστα Ιπτάμενα Αντικείμενα διεξάγουν επιχειρήσεις κάτω από νοήμονα έλεγχο. Είναι επιβεβλημένο να μάθουμε από πού έρχονται τα UFO και ποιοι είναι οι σκοποί τους…») Αυτές δεν είναι παρά μόνο δύο τελείως ενδεικτικές επίσημες δηλώσεις, ανάμεσα από εκατοντάδες άλλες αντίστοιχες, από πολλούς υψηλά ιθύνοντες.
Έτσι είχαν δημιουργηθεί τα πρώτα μεταπολεμικά αληθινά X–Files, για τους Ιπταμένους Δίσκους και τους εξωγήινους Ξένους (Aliens). Ο ιδρυτής και διευθυντής του NICAP (της πρώτης UFOλογικής οργάνωσης), ήταν ο Συνταγματάρχης Ντόναλντ Κίχοου, ο πρώτος UFOλόγος. Ήταν ο συγγραφέας του πρώτου βιβλίου για τα UFO στη σύγχρονη εποχή: Το βιβλίο Flying Saucers Are Real (Οι Ιπτάμενοι Δίσκοι Είναι Αληθινοί) του Αμερικανού Συνταγματάρχη των Πεζοναυτών (πιλότου, και μάνατζερ του πρωτοπόρου Charles Lindbergh) και πρωτοπόρου UFOλόγου Donald Keyhoe, ήταν το πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε για τα UFOs στην αγγλική γλώσσα, το 1949, (και κυκλοφόρησε μόλις τρεις εβδομάδες πριν από το εξαιρετικό βιβλίο του φημισμένου Βρετανού φιλόσοφου Gerald Heard –ιστορικού, επιστημονικού συγγραφέα, καθηγητή του Cambridge– Is Another World Watching? The Riddle of the Flying Saucers (Μάς Παρακολουθεί Ένας Άλλος Κόσμος; Ο Γρίφος των Ιπτάμενων Δίσκων).
Αυτό το βιβλίο του Συνταγματάρχη Keyhoe (και το ίδιο ισχύει και για τα άλλα επόμενα βιβλία του) περιείχε έναν πρόλογο από τον επικεφαλής της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και την ανακοίνωση ότι δόθηκαν αποκλειστικά στον συγγραφέα όλα τα στοιχεία που ζήτησε από τα απόρρητα αρχεία της Πολεμικής Αεροπορίας για τους Ιπτάμενους Δίσκους. Ο Keyhoe, δηλαδή, είχε clearance και πρόσβαση στα πρώτα X–Files της Αμερικανικής Αεροπορίας, από τα οποία έκανε τις έρευνές του και παρουσίασε τα βιβλία του, τα πρώτα για τους Ιπταμένους Δίσκους.
Λίγο καιρό μετά την πρώτη πολυσυζητημένη θέαση Ιπταμένων Δίσκων από τον πιλότο Kenneth Arnold (που ήταν και ο «νονός» των «Flying Saucers») και από το περιβόητο περιστατικό στο Roswell: Στις 20 Δεκεμβρίου του 1947 δόθηκε η διαταγή να ξεκινήσει το πρώτο Αμερικανικό επίσημο UFO Project έρευνας, το Project Sign, στη στρατιωτική βάση Wright Field (που αργότερα μετονομάστηκε σε Wright Patterson Air Force Base) στο Dayton του Ohio, από την αμερικανική πολεμική αεροπορία. Λίγο αργότερα, στην στρατιωτική βάση του Roswell, ξεκίνησε το Project Grudge, το 1948, επίσης από την αμερικανική πολεμική αεροπορία. Αργότερα, το Project Aurora, και άλλα. Αλλά και το φημισμένο Project Blue Book (την καταγραφή και διαχείριση των θεάσεων UFO και των μαρτυριών από πολίτες) της Αμερικανικής Αεροπορίας σε συνεργασία με πανεπιστήμια, που επίσημα είχε διάρκεια μέχρι το 1969…
Όλα αυτά τα Projects, και ίσως κι άλλα πιο μυστικά από αυτά, συγκεντρωτικά δημιούργησαν τα πρώτα μεταπολεμικά αληθινά X–Files. Τα οποία συνεχίζονται και είναι άκρως απόρρητα και μη-προσβάσιμα μέχρι σήμερα, παρ’ όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει για να απελευθερωθούν στο κοινό (αποτυχημένες προσπάθειες ακόμη και από Προέδρους των Η.Π.Α. όπως π.χ ο Jimmy Carter και ο Bill Clinton). Η μοναδική και περιορισμένη απελευθέρωση απόρρητων αρχείων στις Η.Π.Α. για τα UFO και τις εξωγήινες επαφές, έχει γίνει στο παρελθόν με εξαναγκαστικό δικαστικό τρόπο.
Η UFOλογική οργάνωση Ground Saucer Watch και ο περιβόητος Νεοϋορκέζος μεγαλοδικηγόρος Peter Gersten (με γνωστές UFOλογικές ανησυχίες), πήγανε τη C.I.A. στα δικαστήρια και κέρδισαν την δίκη (στα πλαίσια του γνωστού νόμου Freedom for Information Act), προσπαθώντας να απελευθερωθούν όλα τα άκρως απόρρητα αρχεία για τα UFO που είχε στην κατοχή της η C.I.A.
Το θετικό δικαστικό αποτέλεσμα ήταν να αναγκαστεί η μεγάλη υπηρεσία πληροφοριών να απελευθερώσει –δυστυχώς μόνο– εννιακόσιες σελίδες μυστικών απόρρητων εγγράφων για τα UFO, ως μερική άρση του απορρήτου επί εθνικής ασφάλειας, αρνούμενη να απελευθερώσει περισσότερα. Αλλά η δικαστική υπόθεση αυτή έδειξε πανηγυρικά και πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η C.I.A., που αρνιόταν οποιαδήποτε ανάμιξη με το ζήτημα των UFO, τελικά τα ερευνεί επί πολλά χρόνια και διαθέτει ειδικά X–Files για το μεγάλο αυτό μυστηριώδες ζήτημα.
Ήταν η πρώτη και μόνη φορά που αναγκάστηκε μία Αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών να απελευθερώσει στο κοινό διαβαθμισμένα απόρρητα έγγραφα για τα UFO. (Αργότερα, δικάστηκε με τον ίδιο τρόπο και η NSA, με αρνητικό αποτέλεσμα διότι αρνήθηκε να απελευθερώσει τα σχετικά αρχεία της επικαλούμενη απόρρητο εθνικής ασφάλειας. Αλλά, παραδέχθηκε έτσι ότι έχει τα δικά της επίσης αληθινά X–Files).
The Invisible College
Σχετικά πρόσφατα, το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας και η Γαλλική Κυβέρνηση, απελευθέρωσαν σχεδόν ταυτόχρονα αρκετά από τα απόρρητα αρχεία τους για τα UFOs, (κάτι που πεισματικά αρνούνται ακόμη να κάνουν οι Η.Π.Α. παρά τις μεγάλες εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις), φανερώνοντας έτσι ότι ασχολούνταν με απόρρητη μυστικότητα διερευνητικά με το ζήτημα επισταμένα επί δεκαετίες, κατέχοντας τα δικά τους αληθινά X–Files.
Στην Γαλλία, μάλιστα, υπήρχε και υπάρχει μία επίσημη αυθεντική ομάδα που διερευνεί τα αληθινά X–Files των Γαλλικών Υπηρεσιών, η G.E.P.A.N. (Groupe d‘Ιtudes des Phenomenes Aιrospatiaux Non–identifies – Study Group for Unidentified Aerospace Phenomena – Ομάδα Μελέτης για τα Νέα Αγνώστου Ταυτότητος Εναέρια και Διαστημικά Φαινόμενα), και είναι η οργάνωση ερευνών UFO που ίδρυσε η κυβέρνηση της Γαλλίας.
Είναι τμήμα του CNES (Centre National d’Itudes Spatiales – Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Μελετών), δηλαδή της Γαλλικής Διαστημικής Υπηρεσίας, από την οποία ενισχύθηκε κυρίως κατά την ίδρυσή της και η γνωστή μας ESA (European Space Agency – Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία). H κυβερνητική οργάνωση ερευνών G.E.P.A.N. (με αρχικό επικεφαλής τον Dr. Claude Poher, που πρώτος έκανε στατιστική ανάλυση των αρχείων που περιέχουν πολλές χιλιάδες αναφορές περιστατικών παγκοσμίως) παρακολουθείται στενά από αστρονόμους, φυσικούς, νομικούς, ερευνητές, και αξιωματούχους του στρατού και της κυβέρνησης, και στην δραστηριότητά της οφείλεται η σχετικά πρόσφατη μερική απελευθέρωση των γαλλικών αρχείων για τα UFO.
Με το G.E.P.A.N. συνεργαζόταν στενά και ο Γάλλος αστρονόμος, μαθηματικός και επιστήμονας της πληροφορικής, Δρ Ζακ Βαλλέ (ο σκηνοθέτης Φρανσουά Τρυφώ υποδύεται το ρόλο του Ζακ Βαλλέ στη βασισμένη σε κάποια αληθινά γεγονότα ταινία Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου του Στήβεν Σπίλμπεργκ) που είναι ένας από τους πρώτους μεγάλους και σοβαρότατους UFOλόγους (από το 1958 μέχρι σήμερα), ξεκίνησε ουσιαστικά τη διάσημη καριέρα του όταν –μεταναστεύοντας στις Η.Π.Α. αηδιασμένος από το γαλλικό αστρονομικό κατεστημένο που προσπαθούσε να τον αποθαρρύνει στις έρευνές του (καταστρέφοντας καταγραφές παρατηρήσεων αστρονόμων των UFO)– προσελήφθη από τον θρυλικό Δρ Άλλεν Τζ. Χάινεκ ως βοηθός του (ο Χάινεκ ήταν τότε επικεφαλής του περιβόητου ερευνητικού Project Blue-Book της αμερικανικής αεροπορίας, και ο Δρ Βαλλέ έγινε τελικά ο βοηθός του και στενότερος συνεργάτης του εκείνη την εποχή).
Ξέρετε πως; Όταν έστειλε στην αμερικανικές υπηρεσίες και στον Χάινεκ τα συμπεράσματά του για την ενδιαφέρουσα παράξενη ανακάλυψη που είχε κάνει, ότι υπήρχε μία προφανής σχέση μεταξύ της συχνότητας των εμφανίσεων UFO και της εκάστοτε απόστασης του πλανήτη Άρη, ο οποίος προσεγγίζει τη Γη κάθε 26 μήνες… Αμέσως τότε τον κάλεσαν στις Η.Π.Α. και ανέλαβε θέση δίπλα στον Χάινεκ, όπου και τελικά στην Καλιφόρνια ζει μέχρι σήμερα. Αυτό είναι ένα καλό δειγματοληπτικό παράδειγμα ότι οι μεγάλες κυβερνήσεις ερευνούν τέτοια παράξενα πράγματα επίσημα, χρησιμοποιώντας κρατικά κονδύλια, υπηρεσίες και ειδικευμένο προσωπικό από όλον τον κόσμο.
Κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στις Η.Π.Α. και σε άλλες χώρες, επιστήμονες ερευνητές που για ευνόητους λόγους ήθελαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους και τη μυστικότητα στη συμμετοχή τους, υπό την καθοδήγηση του Δρ. Άλλεν Χάινεκ και του Δρ. Ζακ Βαλλέ, δημιούργησαν μία θρυλική underground ομάδα έρευνας UFO και εξωγήινων, των αληθινών X–Files. Η θρυλική χαμηλού προφίλ underground ομάδα έρευνας UFO και εξωγήινων, που αποτελούνταν από άγνωστο αριθμό επιστημόνων (με, κατά κύριο λόγο, μάλλον άγνωστο έργο), έμεινε γνωστή με το συνθηματικό όνομα The Invisible College (Το Αόρατο Κολέγιο)… Το ίδιο το έργο της αποτελεί άγνωστα μυστικά X–Files μέχρι σήμερα…
Στην Μεγάλη Βρετανία, ήδη από το 1979, ο Λόρδος Sir Brinsley Le Poer Trench (Earl of Clancarty), ένας από τους μεγαλύτερους UFOλόγους και ένας από τους πατέρες της σύγχρονης UFOλογίας (ο οποίος τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα UFO προέρχονται από το εσωτερικό της Γης και έγινε θερμός υποστηρικτής της θεωρίας της Κούφιας Γης, βλέπε και το βιβλίο του The Secret of the Ages: UFOs From Inside the Earth, 1974), μέλος της βρετανικής Βουλής των Λόρδων, κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή των Λόρδων για τα UFO, και την πρόταση να οργανωθεί ένα άμεσο και επίσημο κυβερνητικό πρόγραμμα για τη μελέτη των UFO και την έρευνα για το ζήτημα της δράσης των «Ξένων» (Aliens).
Η επερώτηση έγινε αποδεκτή, και η Βουλή των Λόρδων συνεδρίασε επί επτά ώρες για το θέμα, με αποτέλεσμα ένα debate μεταξύ των μελών της. Αυτή η θρυλική σύσκεψη της Βουλής των Λόρδων δεν είναι πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό (και τα λεπτομερή πρακτικά της αποτελούν από μόνα τους X–Files). Στη σύσκεψη αυτή, μεταξύ πολλών άλλων ομιλιών των Λόρδων, ενδεικτικά και χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ο Lord Rankeillour δήλωσε: «Υποψιάζομαι ότι η Βρετανική Κυβέρνηση έχει όντως ήδη ένα ειδικό Τμήμα που μελετά τις θεάσεις UFO και τους Ξένους, ό,τι και αν είναι αυτοί, αλλιώς γιατί να μπαίνουν οι κυβερνητικοί σε όλο αυτόν τον κόπο να διαψεύδουν δημοσίως τις αναφορές θεάσεων αν δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτές; Επιπλέον, πέρα από το ότι η Κυβέρνηση δεν έχει αποδεχθεί επίσημα την ύπαρξη των UFO, αυτές οι μηχανές είναι προφανώς επικίνδυνες. Εκπέμπουν εκτυφλωτικό φως, εκτοξεύουν ακτίνες που συχνά ακινητοποιούν τους ανθρώπους, βάζουν φωτιές στα δάση, καταστρέφουν τις σοδειές μας, και προκαλούν τρόμο στα ζώα μας, απαγάγουν ανθρώπους, έχουν δημιουργήσει πολύ μεγάλο αληθινό μυστήριο, για το οποίο είμαι βέβαιος ότι γίνεται συγκαλυμμένα πολύ μεγάλη έρευνα»
Αποτελούν αληθινά X–Files, τα πρακτικά (πού βρίσκονται;) του πενθήμερου μεγάλου επίσημου συνεδρίου που οργάνωσε το 1992 το φημισμένο Μ.Ι.Τ. (Massachusets Institute of Technology, ένα από το πιο έγκυρα και τιμημένα επιστημονικά ιδρύματα της Αμερικής), με θέμα τις απαγωγές από εξωγήινους, και προεδρεύοντα του συνεδρίου τον περιβόητο πρωτοπόρο UFOλόγο καθηγητή του Χάρβαρντ, Δρ. Τζων Μακ, με τη συμμετοχή πολλών επιστημόνων, γνωστών δημοσιογράφων, και πολλών θυμάτων απαγωγής και επαφικών…
Το 1991, ο δημοσκοπικός οργανισμός Roper ρώτησε σχεδόν έξι χιλιάδες ενήλικες για να εξακριβώσει πόσοι πίστευαν ότι είχαν ενδεχομένως απαχθεί από εξωγήινους. Οι ερευνητές Bud Hopkins και David Jacobs (υπεύθυνοι, μαζί με τον Dr John Mack, για την δημιουργία του μεγάλου ζητήματος των εξωγήινων απαγωγών) επινόησαν έντεκα ερωτήσεις για να απαντήσουν οι ελεγχόμενοι. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι 119 άτομα ήταν πιθανοί απαχθέντες, (το 2% των ερωτηθέντων). Όμως, στατιστικά, η παρέκταση της αναλογίας αυτής στον αμερικανικό πληθυσμό, μεταφράζεται σε περίπου πέντε εκατομμύρια! Αυτό φαντάζει εξωφρενικό. Αλλά αμέτρητες μαρτυρίες από απαχθέντες που ανακρίθηκαν από ειδικούς υπό την επήρεια της ύπνωσης οδηγούν στο εξίσου εξωφρενικό συμπέρασμα πως υπάρχουν οκτώ με δέκα εκατομμύρια «αλλαξοπαίδια» στην Γη, αποτέλεσμα εξωγήινων γενετικών πειραμάτων!
Τα μεγαλύτερα σε όγκο ιδιωτικά αληθινά X–Files, κατά τη γνώμη μου και την εποπτεία μου, στην Αμερική τα έχει δημιουργήσει με τα πολυετή αρχεία του ο μεγάλος UFOλόγος Συνταγματάρχης Wendelle C. Stevens, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα, αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό (R.I.P.). Η άλλη περίπτωση, στη Βρετανία, μεγάλου όγκου ιδιωτικών αληθινών X–Files, (εκτός ίσως από τον Timothy Good), κατά τη γνώμη μου, είναι ο ερευνητής Tony Dodd, πρώην αξιωματικός της Αγγλικής Αστυνομίας.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων του, είναι ο Διευθυντής του Directory of Investigative Services for Quest International (μίας από τις μεγαλύτερες UFOλογικές οργανώσεις), που εκδίδει και το γνωστό περιοδικό μεγάλης επιρροής, UFO Magazine… Ο Dodd είναι αληθινά πολύ παράξενη original περίπτωση περιπετειώδους ερευνητή, όσο και αινιγματικού… Αλλά… Στην σύγχρονη μεταμοντέρνα εποχή, μέσα στην τεράστια Νεομυθολογία που έχει δημιουργηθεί από τα αληθινά X–Files, (και όχι απλά για τα αληθινά X–Files, αλλά από αυτά), αρχής γενομένης από τα μέσα ή τέλη της δεκαετίας του 1980, ο ερευνητής που κυριολεκτικά είναι ο ίδιος η προσωποποίηση των Underground X–Files, είναι ο John Lear.
Πρόκειται για τον «μυστικό» καθοδηγητή της original περιπετειώδους παρέας των εκκεντρικών UFOλόγων που λειτούργησαν και λειτουργούν στην Καλιφόρνια, στην Νεβάδα και στην Αριζόνα, (ενώ μια άλλη ανάλογη συνεκτική ομάδα –και σε στενή επαφή με την άλλη– λειτούργησε και λειτουργεί στη Νέα Υόρκη). Πρόκειται για άτομα που συνδέονται μεταξύ τους, τα οποία έχουν δημιουργήσει σχεδόν τα πάντα σε αυτήν την μυστηριώδη Νεομυθολογία περί εξωγήινων, συνομωσιών, απαγωγών, μυστικών πειραμάτων, μυστικών προγραμμάτων και κυβερνητικών και στρατιωτικών συγκαλύψεων, μυστικών συνεργασιών και μυστικών βάσεων.
Ουσιαστικά, αρχικά με επικεφαλής τον John Lear, η «X–Files» original αυτή παρέα είναι οι περιβόητοι: Bob Lazar, Bill Cooper, Val Valerian, Commander–X, Alex Collier, Paul Bennewitz, Bill Moore, Dr David Adair, Edgar Fouche, Dr Roger Leir, Linda Howe, Lou Baldin, και μερικοί άλλοι, (και θα πρόσθετα μάλλον και τον Jordan Maxwell). (Από αυτούς έχει «επηρεαστεί» σημαντικά και ο David Icke, αλλά και ο Alex Jones). Ενώ η συνδεόμενη αντίστοιχη παρέα ερευνητών στη Νέα Υόρκη ήταν κυρίως οι: Bud Hopkins, Whitley Strieber, Dr John Mack, David Jacobs, κ.ά., που κυρίως εισήγαγαν το ζήτημα των εξωγήινων απαγωγών.
Αυτό το ερευνητικό κύκλωμα της Καλιφόρνια και της Νεβάδα κλπ, υπό τον John Lear, είναι που πρώτο έκανε ευρύτερα γνωστά και προώθησε με ζήλο τα «X–Files» θέματα: Area-51, Majestic-12, Alien New World Order, «Γκρίζοι», «Δρακονιανοί», O.H. KRLL, Ε.Β.Ε.’s, Roswell, μυστική συνεργασία των εξωγήινων με την αμερικανική κυβέρνηση, μυστικές βάσεις, μυστική στρατιωτική έρευνα για την εξωγήινη τεχνολογία και κατοχή εξωγήινων ιπταμένων δίσκων, μυστικές υπηρεσίες που δρουν για να καλύπτουν τα πάντα ή να κάνουν παραπληροφόρηση, κλπ, κλπ.Ο John Lear, είναι μια πάρα πολύ σημαντική και κομβική φιγούρα για την γραμμική ιστορική κατανόηση του όλου σκηνικού της Νεομυθολογίας που έχει δημιουργηθεί σε σχέση με τις εξωγήινες συνωμοσίες και τη νέα εξωγηινο-κεντρική συνωμοσιολογία, αφού βρίσκεται πίσω από όλες σχεδόν τις κινήσεις που την έχουν δημιουργήσει, ή σχετίζεται με αυτές.
Ο εκπληκτικός κύριος John Lear είναι ο γιος του μηχανικού και αεροναυπηγού William P. Lear, σχεδιαστή και εφευρέτη του φημισμένου executive αεροσκάφους Lear Jet, του 8-track stereo, πολλών προωθημένων συστημάτων εναερίου ελέγχου, ιδρυτή της εταιρείας Lear Siegler Corporation, και, φυσικά, εκατομμυριούχου. Ο ίδιος ο John Lear ήταν κυβερνήτης αεροσκαφών μεγάλης αεροπορικής εταιρίας, έχει πετάξει με 160 διαφορετικούς τύπους αεροσκαφών σε 50 διαφορετικές χώρες, και είναι διακεκριμένος πιλότος με πολλά ρεκόρ ταχύτητας και με εντυπωσιακά πολλά διαπιστευτήρια.
Γενικά, είναι ένας πολύ περιπετειώδης τύπος. Έχει πιλοτάρει παγκοσμίως σε απόρρητες αποστολές της C.I.A. και άλλων κυβερνητικών υπηρεσιών, έχοντας διατελέσει ειδικός υπάλληλος της C.I.A. (και ίσως είναι ακόμη και σήμερα κατά καιρούς συνεργάτης της –δεν νομίζω ότι μπορείς να παραιτηθείς από αυτές τις σχέσεις έτσι εύκολα). Επίσης, υπήρξε υποψήφιος κυβερνήτης της πολιτείας της Νεβάδα. Ο ίδιος έχει διηγηθεί ότι άρχισε να ενδιαφέρεται στενά για τα UFO, μερικούς μήνες αφότου συνομίλησε με μέλη του προσωπικού της αμερικανικής αεροπορίας που ήταν αυτόπτες μάρτυρες σε μια προσγείωση UFO στην αεροπορική βάση Bentwaters (στην Αγγλία, κοντά στο Λονδίνο), και είδαν τρεις μικρόσωμους «Ξένους» να αποβιβάζονται από αυτό… Τελικά, αποσύρθηκε από τις επαγγελματικές του ασχολίες και αφοσιώθηκε στην UFOλογία, στην έρευνα, στις περιηγήσεις σε όλη την Αμερική, και στη συγγραφή κειμένων και τις επαφές με ενδιαφέροντες ανθρώπους και κυκλώματα.
Ο John Lear είναι βασικά αυτός που προώθησε στους χώρους αυτούς τις αποκαλύψεις ότι η αμερικανική κυβέρνηση ή κάποια κλιμάκια της, σε συνεργασία με την αεροπορία και τις μυστικές υπηρεσίες, έχει αποκαταστήσει στενές επαφές με τους εξωγήινους που ονομάζουμε «Γκρίζους» και τους συμμάχους τους, και ότι συνεργάζονται μυστικά για την κατάκτηση του κόσμου, ότι οι εξωγήινοι τους δίνουν νέες τεχνολογίες και τεχνογνωσία και επιστημονικά μυστικά με αντάλλαγμα την άδεια να κυκλοφορούν ελεύθερα στον πλανήτη, να κάνουν απαγωγές ανθρώπων και γενετικά πειράματα και εμφυτεύματα, ακόμη και να τρώνε ανθρώπους ή να κατακρεουργούν κοπάδια ζώων.
Γι’ αυτό δεν τους ελέγχει κανείς και δρουν ανενόχλητοι και όλοι συγκαλύπτουν την όλη κατάσταση. Επίσης, ότι έχουν κοινές μυστικές υπόγειες βάσεις, στις οποίες γίνονται οι συνδιαλλαγές αυτές και διάφορα παράξενα πειράματα και άλλα ακατονόμαστα πράγματα. Οι κεντρικές απ’ αυτές τις τιτάνιες υπόγειες βάσεις συνεργασίας είναι οι στρατιωτικές βάσεις στην Area-51 (Dreamland) της Νεβάδα, στο Νιού Μέξικο και αλλού, η Dulce, η Wright–Patterson, η Kirtland, η Holloman, κ.ά.
Επίσης, ότι ουσιαστικά οι εξωγήινοι εξαπατούν την αμερικανική κυβέρνηση για να επιτεύξουν τους δικούς τους σκοπούς, ότι υπάρχουν διαφορετικές φράξιες ανάμεσά τους, ότι πίσω από τις συμφωνίες υπάρχουν μυστικές αδελφότητες που καθοδηγούν τις συνδιαλλαγές για άλλους σκοπούς, κλπ.Όλα αυτά δεν είναι μία σκόρπια Νεομυθολογία, δηλαδή μία σύνθεση στοιχείων που συγκεντρώθηκαν καθοδόν από τις φήμες ή τις έρευνες σε ένα σώμα, όπως πιστεύουν πολλοί ενδιαφερόμενοι για όλα αυτά, αλλά ένα συγκεκριμένο κομβικό πακέτο αποκαλύψεων που εμφάνισε ο John Lear και οι κατά καιρούς συνεργάτες του, είναι δηλαδή τα αληθινά Underground X–Files…
Area-51
Ας ρίξουμε λίγο μια ματιά στο θέμα της Area-51, ένα από τα αληθινά Underground Χ-Files, που δημοσιοποίησε και διέδωσε πρώτος ο John Lear: Ως γνωστόν πλέον, πρόκειται για μία μεγάλη βάση της αμερικανικής αεροπορίας στη μεγάλη έρημο της Νεβάδα (Nellis Air Force Base, στο Groom Lake) σχετικά κοντά στο Λας Βέγκας, σε απόσταση αρκετών ωρών από το Λος Άντζελες.
Η πρόσβαση στην ευρύτερη περιοχή απαγορεύεται αυστηρά (από παλιά, και μέχρι σήμερα), και είναι γνωστό ότι εκεί διεξάγονται διάφορα απόρρητα προγράμματα της αεροπορίας. Ο John Lear άρχισε να βγάζει στη φόρα διάφορες πληροφορίες για παράξενες μυστικές δραστηριότητες εκεί (στην αρχή στο ParaNet BBS), ερευνητές άρχισαν να πηγαίνουν εκεί και να κινηματογραφούν UFO, ώσπου απεκάλυψε ότι ένας πληροφοριοδότης του που κωδικά ονόμαζε Dennis, τού αποκάλυψε ότι στη βάση φιλοξενούνται στο υπόστεγο 18 (Hangar 18) τρεις εξωγήινοι ιπτάμενοι δίσκοι, κι ο Dennis ως εξειδικευμένος μηχανικός καλέστηκε για να συμμετέχει σε μια προσπάθεια για reverse engineering (για να δουν πως λειτουργούν τα σκάφη και να αντιγράψουν το μηχανικό τους σύστημα).
Στην βάση υπήρχαν και ζωντανοί εξωγήινοι αιχμάλωτοι. Τελικά, αποκαλύφθηκε ότι ο πληροφοριοδότης Dennis και συνεργάτης του Lear ήταν ο περιβόητος πλέον Bob Lazar, που κατέληξε να γίνει πολύ γνωστός από τότε (και συνέχισε τις αποκαλύψεις επώνυμα). Οι έρευνες του Lear και οι αποκαλύψεις του σταδιακά άρχισαν να σχηματίζουν την αληθινή εικόνα, ότι κάτω από την τεράστια βάση υπήρχε μία ολόκληρη υπόγεια πολιτεία (οι φήμες λένε ότι έχει το μέγεθος του Μανχάταν!) στην οποία ζούσαν εκατοντάδες εξωγήινοι μαζί με εξειδικευμένο προσωπικό (και έχει τον κωδικό Dreamland), και στην οποία δραστηριοποιούταν η συνεργασία εξωγήινων και αμερικανικών υπηρεσιών. Και όλα τα άλλα που λίγο-πολύ είναι γνωστά…
Πρέπει να προσθέσω ότι –πέρα από όλα αυτά– η Area-51 ήταν (και ακόμη είναι, τελικά) ένα πολύ απόρρητο μέρος, υψηλά απαγορευμένης πρόσβασης και προσέγγισης. Ας καταθέσω κάποια πράγματα που μάλλον δεν είναι ευρύτερα γνωστά: Με το National Security Act τον Σεπτέμβριο του 1947, ο πρόεδρος Χάρυ Τρούμαν ίδρυσε το Central Intelligence Agency (C.I.A.) και το National Security Council (N.S.C.). Μέχρι τότε οι μυστικές αυτές υπηρεσίες πληροφοριών απαντούσαν μονάχα στον πρόεδρο των Η.Π.Α. και η δράση τους ήταν σχετικά ανοιχτή, αλλά το 1949 όλες οι δραστηριότητές της CIA έγιναν άκρως απόρρητες, το ίδιο και τα χρήματα που παίρνει από την κυβέρνηση (κανείς δεν ξέρει πόσα και γιατί), για τον μυστικό λόγο του ότι η κυβέρνηση των Η.Π.Α. πρέπει να μπορεί να αρνηθεί οποιαδήποτε ευθύνη για οποιαδήποτε δράση της CIA αν αυτή αποκαλυφθεί.
Σύμφωνα με την νομοθεσία, για να μην είναι παντοδύναμη η CIA, της απαγορεύουν οποιαδήποτε δράση μέσα στην Αμερική αυστηρά (χμ…), αλλά της επιτρέπεται οποιαδήποτε δράση στο εξωτερικό. Της δίνεται όμως μία ολόκληρη περιοχή στην οποία μπορεί να κάνει ό,τι θέλει: η Area-51 (Groom Lake Base, Nellis)!! Όπου εδρεύουν κλιμάκια της αεροπορίας που υπάγονται στην CIA, και για την περιοχή δεν έχει δικαίωμα ούτε ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. να γνωρίζει τίποτε, (είναι «Above Τop Secret)!
Στην ουσία δεν είναι βάση της αεροπορίας αλλά της CIA. Κάποιοι λένε, ότι έχει τον αριθμό 51, γιατί ουσιαστικά είναι η 51η πολιτεία –μυστική– της Αμερικής… Για παράδειγμα, απ’ όσα ξέρουμε, στην Area-51 κατασκευάστηκε και πέταξε για πρώτη φορά εκεί το κατασκοπευτικό αεροσκάφος U2, για το οποίο μέχρι το 1982 η κυβέρνηση αρνούνταν κατηγορηματικά την ύπαρξή του. Επίσης εκεί κατασκευάστηκε το Α-12 Oxcart, το πρωτότυπο του σημερινού «αόρατου» Stealth Fighter…
Όλα αυτά για την Area-51, συνδέθηκαν αμέσως με τις αποκαλύψεις του φυσικού και ηλεκτρονικού Dr Paul Bennewitz, ενός παθιασμένου UFOλόγου που δεν είναι άλλος από αυτόν που πρώτος αποκάλυψε τον ανάλογο ρόλο της ανάλογης τεράστιας υπόγειας βάσης του Dulce, στο New Mexico, (με την οποία ο ίδιος συνεργαζόταν επαγγελματικά), και αργότερα την επιπλέον πληροφορία ότι οι εξωγήινοι τρώνε ανθρώπους, τους απαγάγουν και τους πηγαίνουν εκεί για επεξεργασία και βρώση ή πειράματα. (Το ζήτημα φαίνεται ότι ξεκίνησε από μία γυναίκα που έπεσε θύμα απαγωγής, τα είδε όλα αυτά, και τα αποκάλυψε στον Bennewitz).
Ο John Lear προσέγγισε τον Bennewitz, και αντάλλαξαν πληροφορίες, διαμορφώνοντας με περισσότερες λεπτομέρειες το σενάριο. Στην ιστορία εμπλάκηκαν και υπηρεσίες της Αεροπορίας, προσπαθώντας να παραπλανήσουν τον Bennewitz. Όλα αυτά και πολλά άλλα, ρύθμισαν τη συνείδηση αμέτρητων ενδιαφερόμενων, και τα ενστερνίστηκαν αμέτρητοι ερασιτέχνες UFOλόγοι ανά τον κόσμο… (Ανάμεσά τους ο Alex Collier, που πρέπει να είναι αυτός που πρώτος εισήγαγε το θέμα των «καλών» Ανδρομέδιων, που παρακολουθούν την όλη κατάσταση με τους «κακούς» εξωγήινους από τον Zeta Reticuli και τον Βοώτη στην Γη, και ετοιμάζονται να επέμβουν δυναμικά). Ο John Lear ήταν αυτός που ενίσχυσε, συνεργάστηκε στενά και παρουσίασε τον Bill Cooper, αλλά αργότερα συγκρούστηκαν μεταξύ τους (ο Lear διαφωνούσε με τις τακτικές του –που όντως τελικά οδήγησαν στη δολοφονία του από κυβερνητικούς)
Η Linda Howe, μία πολύ δραστήρια UFOλόγος και τηλεοπτική παραγωγός, στενή συνεργάτης και φίλη του John Lear, ήταν η αυτή που ανακάλυψε και προώθησε το ζήτημα των «Cattle Mutilations» (των ακρωτηριασμών ζώων), συνδέοντάς το με το φαινόμενο των UFO, και τελικά με την όλη Νεομυθολογία. Υποτίθεται ότι οι εξωγήινοι ακρωτηριάζουν τα ζώα με την άδεια της κυβέρνησης, για λόγους που η Νεομυθολογία έχει αφιερωθεί να τους αναλύσει. (Αληθινά, οι παράξενοι ακρωτηριασμοί συμβαίνουν συνεχώς, και έχουν φτάσει στις πολλές δεκάδες χιλιάδες καταγραμμένες περιπτώσεις, ενώ σχεδόν πάντα συνοδεύουν τις θεάσεις UFO και τις εμφανίσεις των Ξένων στην εκάστοτε περιοχή).
Ο Val Valerian είναι ο UFOλόγος που εισήγαγε στο αμερικανικό και έπειτα στο διεθνές underground ταμπλώ τους «Δρακονιανούς». Ο V Valerian, μια δυναμικά μυθοποιημένη φιγούρα του σύγχρονου εκκεντρικού αμερικανικού underground (πολλοί λένε ότι είναι και ο άνθρωπος πίσω από τη θρυλική υπογραφή «Commander–X», και μάλλον αυτός είναι), ευθύνεται για μεγάλο μέρος της Νεομυθολογίας. (Η κυβέρνηση των Η.Π.Α. και της Αγγλίας, έχει ένα «συμβόλαιο» με μια μη-ανθρώπινη ράτσα, ακόμη από το 1933.
Η ράτσα αυτή δεν είναι ανθρώπινη με τα χαρακτηριστικά που ξέρουμε, αλλά έχει την καταγωγή της στην Γη αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν. Τους ονομάζουν «Δρακονιανούς», από τον αστερισμό του Δράκοντα, είναι νεο-σαυρικής φύσεως, ερπετόμορφοι, χρώματος γκρίζου και πράσινου. Οι γνωστοί μας «Γκρίζοι» είναι άφυλλα βιολογικά ρομπότς δικής τους γενετικής κατασκευής. Κλιμάκια του στρατού από το ‘60 ξεκίνησαν μιά συνεργασία με αυτά τα όντα μέσω διαφόρων συμφωνιών, αλλά αργότερα έμαθαν ότι ήταν απίστευτα σατανικά από τη φύση τους και απλώς χρησιμοποιούσαν τις συμφωνίες για να κερδίσουν χρόνο, καθώς εγκαθιδρύουν συγκεκριμένους ελέγχους πάνω στην ανθρώπινη φυλή, με τελικό τους στόχο την απόλυτη κυριαρχία στον πλανήτη).
Val Valerian –όπως αποκαλύφθηκε τελικά– είναι το ψευδώνυμο του Captain John Grace, ενός πιλότου της CIA (συναδέλφου του John Lear, ο οποίος γράφει αντίστοιχα βιβλία και με τα τρία ονόματά του, Valerian, Grace, Commander–X), και ειδικού πράκτορα του Counter Intelligence Division of Air Intelligence of the United States Air Force, ο οποίος αποσύρθηκε και τελικά αφοσιώθηκε επίσης στην έρευνα και στην UFOλογία «έπειτα από πολύ παράξενες εμπειρίες που του άλλαξαν τη ζωή».
Ο Captain John Grace, υπογράφοντας με το αληθινό του όνομα, έχει συν-γράψει μαζί με τον John Lear μία σειρά θρυλικών βιβλίων που ξεκίνησε με το –περιβόητο στους underground κύκλους– βιβλίο τους The Matrix (και ακολούθησαν τα Matrix 2, Matrix 3, κλπ), και φυσικά η έννοια «Matrix» είναι επίσης δική τους (και έχει υιοθετηθεί αργότερα από τους πάντες), ενώ o Lear και ο Grace έχουν πληρωθεί από τους παραγωγούς και τους σεναριογράφους των διάσημων ταινιών Matrix, για να τους παραχωρήσουν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του τίτλου που τα κατείχαν.
Επίσης, ο Lear και ο Grace έχουν στήσει ένα θρυλικό Hoax, γράφοντας τα αινιγματικά κείμενα με την υπογραφή Crill (ή Krill), για τα οποία αργότερα αποκάλυψαν ότι έχουν γραφτεί από έναν αιχμάλωτο εξωγήινο από την αμερικανική αεροπορία, έναν «E.B.E.» («Extraterrestrial Biological Entity», Εξωγήινη Βιολογική Οντότητα, οι ίδιοι έχουν εισάγει αυτόν τον όρο, υποστηρίζοντας ότι έτσι αποκαλούνται σε διαβαθμισμένα επίπεδα οι αιχμαλωτισμένοι «Ξένοι»), τον οποίο ονομάζουν O. H. CRLL, και αργότερα παραδόξως αποκάλυψαν ότι οι ίδιοι είχαν επινοήσει αυτόν τον χαρακτήρα και είχαν συγγράψει αυτά τα κείμενα, ως «πείραμα» με τη φύση της ροής της πληροφορίας.
Λίγο αργότερα, από τούς ίδιους κύκλους, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο –αμφιλεγόμενος πλέον– UFOλόγος Bill Moore, ο οποίος παρουσίασε υποτιθέμενα αυτούσια κλεμμένα έγγραφα της «Majestic-12» (μιλάμε για το πρώτο κλεμμένο συγκλονιστικό X–File του Underground) –από εκεί έμεινε τελικά και η παράφραση του αρχικού Majesty Twelve στο ευρύ κοινό– και επίσημες αναφορές για όλα αυτά, που με τις λεπτομέρειες τους έχουν επηρεάσει καθοριστικά όλες τις συνωμοσιολογίες περί εξωγήινων και των μυστικών ομάδων της Αμερικανικής κυβέρνησης. O John Lear συνεχίζει μέχρι σήμερα τις έρευνες του, αποτελεί έμπνευση για πολλούς ερευνητές, και χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από όλους τους Underground –και όχι μόνο– ερευνητικούς κύκλους.
Ό,τι κι αν πιστεύετε για όλα αυτά (και πρέπει να τα διερευνήσετε σοβαρά πρώτα για να πιστέψετε σοβαρά κάτι τελικά), όλα αυτά που τελείως εισαγωγικά και ενδεικτικά αναφέρω σε αυτές τις σελίδες, έχουν δημιουργηθεί από τα αληθινά X–Files και έχουν δημιουργήσει τα αληθινά X–Files. Ένα μυστηριώδες δίκτυο από καθρέφτες μέσα σε καθρέφτες. Ένας αληθινός λαβύρινθος μυστηρίων για τους αληθινούς ερευνητές των αληθινών παράξενων υποθέσεων που αποκρύπτονται από την κοινή αντίληψη.
Κι έτσι, η Αλήθεια ήταν και είναι ακόμη εκεί έξω (ή εκεί μέσα)…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου