Πως προέκυψε η φράση «δώσε τόπο στην οργή»

Αρκετές είναι οι φράσεις τις οποίες παρόλο που χρησιμοποιούμε καθημερινά, αγνοούμε πόσο παλιά είναι η ιστορία τους.

​Την φράση «δώσε τόπο στην οργή», σίγουρα οι περισσότεροι την έχουμε χρησιμοποιήσει έστω και μία φορά.

Με την φράση δώσε τόπο στην οργή, καλούμε κάποιον να υποχωρήσει και να ανεχθεί τις διαθέσεις και τις αντιδράσεις κάποιου άλλου.

Την πρωτοβρίσκουμε στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή βρίσκουμε σχετικό στίχο: «είκε θυμώ και μετάστασιν δίδου». Αυτά τα λόγια λέει ο Αίμωνας στον πατέρα του τον Κρέοντα, που επιμένει να τιμωρήσει την Αντιγόνη, γιατί δεν υπάκουσε στη διαταγή του και έθαψε τον αδελφό της Πολυνείκη.

«Είκε» = υποχώρησε, «θυμώ και» αντί «και θυμώ μετάοτασιν δίδου» = και άλλαξε γνώμη, δηλαδή, δώσε τόπο στην οργή.

Επίσης στις «Ευμενίδες» του Αισχύλου λέει η θεά Αθηνά στο Χορό (των Ευμενίδων): «οργάς ξυνοίσω σοι· γεραιτέρα γαρ ει». Η λέξη οργή έχει και τη σημασία: διάθεσης, των αισθημάτων, όπως κι εδώ «θα δώσω τόπο στην οργή», θα υποχωρήσω και θα ανεχθώ τις διαθέσεις σου, γιατί είσαι γεροντότερη.

Η φράση συναντάται κλεμμένη σε επιστολή του συμπλεγματικού Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 12, 19: «Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος», όπου ο παγκάκιστος και μισάνθρωπος Γιαχβέ κρατά την χαρά της εκδίκησης για τον εαυτό του!