Αναρωτιέμαι τι εξυπηρετεί τόσος λήθαργος.
Αναρωτιέμαι πως περιμένει κάποιος να του δώσει ο άλλος τις λύσεις, να του καλύψει τις ανάγκες.
Πόση εξάρτηση μπορείς να αντέξεις άραγε; Και για πόσο;
Η μεγάλη πλάνη είναι όταν βαπτίζεις την εξάρτησή σου… “αγάπη”, “δέσιμο”, “ελευθερία”, “υπακοή”, “συνήθεια”, “λύση”, “σωτηρία”, … και ένα σωρό άλλες λέξεις για να αντέξεις αυτό που σε κρατά αληθινά δεμένο και ανελεύθερο.
Αναρωτιέμαι πόσο μεγάλη σπατάλη ενέργειας είναι να κρατάς κάτι το οποίο δεν είναι συμβατό με την ψυχή σου.
Πότε όμως ήταν η τελευταία φορά που άκουσες την ψυχή σου;
Αν την άκουγες, πιστεύεις θα κράταγες ότι σου κάνει ζημιά;
Η ψυχή είναι ελεύθερη και αιώνια και δεν φυλακίζεται, ούτε νιώθει φόβο.
Όμως εσύ έχοντας απομακρυνθεί από τον αληθινό εαυτό σου, ακολουθώντας μόνο την επίγεια φύση σου, κάνεις μόνο αυτά που σε κρατούν εδώ.
Καρφωμένα τα πόδια σου, καρφωμένα και τα φτερά σου.
Για μια στιγμή. Ποια φτερά σου; Έχεις ξεχάσει ότι καν έχεις. Και όταν κάποιος αλλιώτικα πορεύεται, αντί να παίρνεις παράδειγμα, κάνεις τα πάντα να τον κρατήσεις κι εκείνον κάτω, μαζί με σένα για να μη νιώθεις μόνος σου.
Εγώ σέβομαι τον φόβο σου.
Εσύ μπορείς να σεβαστείς την ελευθερία μου;
Ποιος φόβος όμως αναγνωρίζει την ελευθερία;
Ό,τι με απομακρύνει από την αληθινή μου φύση, επιλέγω να μην το ακολουθώ.
Επιλέγω να ακούω σταθερά και μόνο τη φωνή μέσα μου. Αυτή γνωρίζει τον αληθινό δρόμο και σε αυτόν προχωρώ.
Χειριστικές πρακτικές, μπερδεμένα νοήματα, ασάφεια, χειραγώγηση, σύγχυση ιδεών, αξιών, ηθικής, κατάργηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν χωράνε μέσα μου.
Τα σχοινιά είναι βοηθητικά για να καταφέρεις να αναρριχηθείς, να στηριχθείς ή ότι άλλο προς όφελος.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, σκέψου τι εξυπηρετούν;
Σκέψου…
Μερικές φορές το να κρατάς κάτι, κάνει περισσότερη τελικά ζημιά, απ’ ό,τι αν το αφήσεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου