Σήμερα θυμόμαστε το πιο δυνατό και σίγουρα το πιο διάσημο από αυτά, στο νούμερο 116. Το Σονέτο εκδόθηκε με τον τίτλο "Let me not to the marriage of trur minds" και μιλάει για την τεράστια ισχύ της αληθινής αγάπης, η οποία δεν κλονίζεται και δεν αλλάζει απέναντι στις δυσκολίες κι αν το κάνει, όταν το κάνει, απλώς δεν είναι αληθινή.
Κάτι που πρέπει πιθανόν να έχουμε κατά νου όλοι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, κάθε φορά που αναρωτιόμαστε αν κάποιος μας αγαπάει τελικά πραγματικά. Η απάντηση είναι πολύ πιο εύκολη απ' όσο νομίζουμε.
«Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
δεν θα δεχθώ
Δεν είναι η αγάπη αυτή που αλλάζει με της τύχης
τα γυρίσματα
Και με το κάθε σκούντημα πέφτει και χάνεται.
Όχι, είναι σημάδι προαιώνιο
Που ακλόνητο τις τρικυμίες αντικρίζει
Του καραβιού που πλανιέται το άστρο
Η αξία του είναι άγνωστη, αν και το ύψος του μπορεί να υπολογιστεί.
Δεν είναι η αγάπη παιχνίδι του καιρού
που κυλάει με το κυρτό του το δρεπάνι,
Δεν είναι τριανταφυλλένια μάγουλα και χείλια.
Η αγάπη η αληθινή δεν αλλάζει με τις σύντομες ώρες και βδομάδες,
Φτάνει μακριά μέχρι την άκρη της συντέλειας.
Αν είναι πλάνη αυτό και μου αποδειχτεί, ούτε τίποτα έχω γράψει στην ζωή
Ούτ’ άνθρωπος έχει ποτέ αγαπήσει»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου