Όταν το συναίσθημα οδηγεί σε βέβαιη καταστροφή

Νιώθεις πολλά. Συναισθήματα ζεστά και αγαπησιάρικα με πολλές ελπίδες που εμφανίζονται μία-μία σαν ένας άλλος λαγός από το καπέλο κάποιου ταχυδακτυλουργού που προσπαθεί να μαγέψει αλλά και να μπερδέψει το κοινό του. Η σχέση σας δείχνει να πηγαίνει καλά και τα αισθήματα αρχίζουν να σκάνε σαν λάβα που κάνει την εμφάνισή της μέσα από τον κρατήρα ενός ηφαιστείου που έγινε ενεργό εκεί που κοιμόταν ήσυχο.

Σκέφτεσαι λίγο. Δεν υφίσταται λογική θέση σε αυτά που νιώθεις. Δεν πειράζει που μερικές στιγμές μοιάζει να μην πηγαίνει καλά όλο αυτό που δείχνει ιδανικό. Είστε δύο διαφορετικοί χαρακτήρες, ίσως ανήκετε σε διαφορετικές δεκαετίες ίσως πάλι έρχεστε από διαφορετικά οικογενειακά συστήματα ή άλλα κοινωνικά σύνολα όπου κάνουν το μεταξύ σας συναισθηματικό δέσιμο λίγο πιο περίπλοκο από όσο έπρεπε να είναι κάτι που φαντάζει ελπιδοφόρο κι ευοίωνο.

Και ενώ είστε στην αρχή οι πρώτες ανεξήγητες συμπεριφορές άρχισαν να διακρίνονται. Η τηλεφωνική επικοινωνία δεν είναι όσο συχνή είχατε συνηθίσει. Οι συναντήσεις σας αραιώνουν και τα παράπονα είναι έτοιμα να συζητηθούν. Αν τώρα που είναι τόσο φρέσκο όλο αυτό αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους η ρουτίνα και η, σχεδόν, αδιαφορία τι θα συμβεί αν περάσει λίγος καιρός ακόμη; Γιατί δέχεσαι τις προσβολές αμάσητες κι ακόμη κι αν αντιδράς και διατυμπανίζεις πως δε σε επηρεάζουν, τριβελίζουν το μυαλό σου κάθε τρεις και λίγο; Σκέψου!

Προσπαθείς να βλέπεις μόνο τα θετικά. Εκείνα που σε κάνουν να νιώθεις ευφορία και ζεστασιά. Τις δύσκολες και παράξενες στιγμές ανασύρεις από το μυαλό σου όμορφα στιγμιότυπα που κάνουν τα ζόρικα πιο λεία και πιο μαλακά για να τα αντέχεις και να δικαιολογείς. Ψάχνεις λόγους και πιθανές αιτίες. Όλοι περνάνε άσχημες φάσεις και αν σε αυτές δεν μπορείτε να είστε ενωμένοι τι να την κάνεις τη σχέση; Γιατί επιτρέπεις να σού φέρονται έτσι; Μήπως το να νιώθεις θύμα σε βολεύει τελικά; Σκέφτεσαι ότι ίσως κι εσύ να φέρεσαι αλλοπρόσαλλα και πιθανόν να τα προκαλείς και λίγο όσα σού συμβαίνουν. Να δεις που είναι κάποιου είδους παιχνίδι που πρέπει να παίξετε για να γίνει η σχέση σας καλύτερη και δεν το έχεις καταλάβει.

Οι μέρες περνάνε και έχεις κουραστεί να παραπονιέσαι. Δεν είσαι τέτοιος άνθρωπος εσύ. Δε γίνεται να απαιτείται η προσοχή και η σημασία. Αυτά πρέπει να δίνονται απλόχερα και από μόνα τους. Οποιαδήποτε προσπάθεια εκμαίευσης ενδιαφέροντος καταλήγει σε ανταποδοτική και οι σχέσεις δεν είναι εμπορικές δοσοληψίες για να πληρώνεται αντίτιμο για ό,τι δίνουμε ή παίρνουμε. Γιατί δεν το λήγεις; Από τη μία νιώθεις άσχημα που επιτρέπεις να σού φέρονται έτσι αλλά ταυτόχρονα το συναίσθημα δε σε αφήνει να δεις την κατάσταση ως έχει. Και έχεις μπει σε έναν φαύλο κύκλο που επιτρέπει στα άσχημα συναισθήματα να εισβάλουν στην προσωπικότητά σου και να επηρεάζουν και άλλες πτυχές της ζωής σου.

Πρέπει να ανακτήσεις τον αυτοσεβασμό σου. Σταμάτα να νιώθεις ακόμη και με το ζόρι και βάλε τη λογική σου σε εγρήγορση γιατί σε λίγο θα σε ρουφήξει αυτός ο φαύλος κύκλος τόσο πολύ που θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να απεμπλακείς από κάτι που μόνο χαρούμενο δε σε κάνει τις περισσότερες φορές της μέρας. Οι συγγνώμες και τα «κατάλαβα το λάθος μου» πρέπει να συνοδεύονται από τις αντίστοιχες πράξεις. Τα λόγια μόνο δε βοήθησαν ποτέ κανέναν να γίνει -ή να δείξει ότι γίνεται- καλύτερος άνθρωπος.

Ναι, είναι πολύ δύσκολο να τιθασευτούν τα συναισθήματα ειδικά στην αρχή μιας σχέσης. Όταν όμως καταφέρεις να βγεις από το πρόβλημα και να το δεις από ψηλά σαν τρίτος άνθρωπος τότε και μόνο τότε θα αποφασίσεις αντικειμενικά και προς όφελός σου αν αξίζει να προσπαθείς και να δέχεσαι τα «εσύ φταις που αντιδράω έτσι» αμαχητί.

Σκέψου! Τις περισσότερες φορές το να νιώθεις, μόνο, είναι αυτοκαταστροφικό. Και κανείς άλλος δε θα σε βοηθήσει παρά μόνο εσύ.