Το θέμα δεν αφορά όλους…Είναι αυτοί που το συνειδητοποιούν που έχουν το πρόβλημα.
Δεν ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε σε μια νιρβάνα ευτυχίας
αλλά για να αντέξουμε όσο μπορούμε και αν καταφέρουμε να αγαπήσουμε...
Ρωτάς, που πήγαν όλοι οι αληθινοί άνθρωποι;
Οι ανθρώπινοι τρυφεροί ζεστοί άνθρωποι;
Όταν συναντάς σπάνια έναν από αυτούς νιώθεις
σαν να σου έπεσε ο πρώτος αριθμός του λαχείου.
Αλλά όλοι οι άλλοι ..τι τους συνέβει;
Γιατί δεν άντεξαν
Γιατί μεταλλάχτηκαν και με ποια διαδικασία;
Με μικρά βήματα; Ξαφνικά;
Είναι που όταν πέρασαν από την κόλαση,
δεν κατάφεραν να κρατήσουν μια σπίθα μέσα τους
και κυκλοφορούν με μάτια σβηστά;
Σε αυτό το σύμπαν που διαστέλλεται και θα χαθεί χωρίς σκοπό
βρίσκω ένα μικρό νόημα και γαντζώνομαι πάνω του,
να μην πάψω
να αγαπώ
να μείνω άνθρωπος
να μην αλλοιωθώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου