Η Πραγματικότητα Αποκαλύπτεται «Ως Έχει», Κενή από Ιδιότητες, Χωρίς Χώρο ή Χρόνο, Πέρα από όλους τους περιορισμούς, όταν η «Κατανόηση» Ενεργεί Ελεύθερα, χωρίς παραμορφώσεις, διαμορφώσεις, ή οποιαδήποτε επέμβαση.
Αυτή η «Κατανόηση» είναι Πηγαία, Αυθόρμητη, και Προέρχεται από την Ίδια την Πραγματικότητα.
Η Βίωση της Πραγματικότητας είναι η Κατάσταση της Φώτισης.
Όταν η «Κατανόηση» «επηρεάζεται», περιορίζεται, ή διαμορφώνεται, τότε παράγονται άλλες (αντιληπτικές) πραγματικότητες, που θεωρούνται από τα όντα που τις βιώνουν και τις «ενοικούν» σαν αληθινές ανεξάρτητες πραγματικότητες. Εδώ ανήκει όλος ο κόσμος της «δημιουργίας», κι οι επιμέρους κόσμοι των όντων.
Η Πραγματικότητα Στηρίζει τα Πάντα. Είναι Παρούσα ακόμα και μέσα στο Κοσμικό Όνειρο. Αντανακλάται Ολόκληρη και στο πιο μικρό «κομμάτι» της δημιουργίας. Έτσι υπάρχει δεδομένος ο Δρόμος της Επιστροφής.
Ο Σοφός που έχει τελειώσει το ταξίδι του δεν υποφέρει πιά και τον έχει εγκαταλείψει η θλίψη, έχει κατακτήσει την Απεριόριστη Ελευθερία, κι έχει αποτινάξει όλα τα δεσμά.
Αυτοί που Αφυπνίζονται ποτέ δεν καθυστερούν σε ένα μέρος. Σαν τους κύκνους που εγκαταλείπουν την λίμνη τους και πετούν ψηλά στον ουρανό, έτσι κι αυτοί εγκαταλείπουν την παλιά κατάστασή τους και κάθε «ασφάλεια».
Αυτοί που δεν προσκολλώνται σε τίποτα, που δεν κρατούν τίποτα στη μνήμη τους, που ζουν με τροφή την Γνώση, βιώνουν την Κενότητα (Sunya) και την Χωρίς Περιορισμούς Ελευθερία (Animitta). Το Μονοπάτι τους, δεν έχει ίχνη κι είναι δύσκολο να το κατανοήσεις, όπως το μονοπάτι των πουλιών στον απεριόριστο ουρανό.
Ο Σοφός που οι επιθυμίες του έχουν σβήσει και δεν απορροφιέται πια στις απολαύσεις των αισθήσεων, βιώνει την Κενότητα και την Χωρίς Περιορισμούς Ελευθερία (Νιρβάνα). Το Μονοπάτι του, δεν έχει ίχνη κι είναι δύσκολο να το κατανοήσεις, όπως το μονοπάτι των πουλιών στον απεριόριστο ουρανό.
Νταμμαπάντα VII, 90-93
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου